Meerdaagse naar San Sebastian in Spaans Baskenland

Zaterdag 14 juli vertrekken 21 leden van onze club voor een meerdaagse fietstrip naar San Sebastian, in Spaans Baskenland.

De afstand van 1300 km.wordt overbrugd in 8 ritten.  We proberen om dagelijks verslag uit te brengen.

Ritverslag Dag 1 - 14 juli, 2015 - Rit naar Le Nouvion en Thierache (174 km)

Wekenlang werken naar deze dag, wekenlang trainen bij de beeste, wekenlang de wederhelft negeren, want…. Vanaf vandaag is het presteren. San Sebastian here we come !!!!

JosH had de reis tot in de puntjes voorbereid. Afwachten of alles in werkelijkheid –lees onderweg- in orde is. Het is altijd en overal steeds een beetje stressen.

Rond de klok van 7 dwarrelden de eerste vertrekkers binnen bij het clublokaal De Vaot. Ivo en compagnon BartV stonden garant voor een geurende kop koffie. Bij aankomst meteen een eerste tegenvaller. Hadden we gisteren de volgwagen volledig geladen, de vriezer gevuld, dan had er ‘iemand’ gisterenavond of deze nacht niet beter gevonden om de stekker uit te trekken. Meteen de inhoud van onze vriezer warm, de kaas gesmolten, de boter lopend, de drank kon ons onderweg niet meer verfrissen. Wie??

Na de plichtplegingen bij een start (groepsfoto en afscheid van de vele wederhelften) ging het in vliegende draf richt Hageland en verder naar Waals Brabant. Het viel ons op dat enkele wederhelften breedlachend afscheid namen. Naar de reden is het voor ons raden. Enkelen zaten er de hele dag mee in hunne kop. Ze hadden immers niks anders om over na te denken, het was gewoon kilometers malen in een verzengende hitte.
De eerste stop was aan ‘la Butte de Lion’, oftewel de Leejef van waterloewe. Nee, niemand deed moeite om de berg te beklimmen. Het was al erg genoeg dat er een trap was om op de comion te geraken. Dat was al steil genoeg voor sommigen (KOVERA, lees Hilda, Maurice, Chris, e.a. HARTELIJK DANK VOOR WEERAL EEN VOLGWAGEN!!!).
Er stonden daar circa 70km op de teller.
De bookes werden bovengehaald, de innerlijke mens werd versterkt. Wie weet wat er nog zou komen…
Daar namen we afscheid van onze begeleiders EddyB en GuyV. Bedankt mannen, jullie staken ons een hart onder de spreekwoordelijke riem. Rond de klok van 14 uur hoorden wij dat jullie al aan het gerstennat zaten in Lybo. (of mochten we het tijdstip niet vermelden??).
Ah ja, ook Ronny was deze morgen van de partij om afscheid te nemen van zijn fietsmaten van dinsdag en donderdag. Mercikes maat!!

Vandaar begonnen wij aan ons toeristisch tripke. Een stop met foto aan het hellend vlak van Ronquieres en even verder een nieuwe stop met foto aan de lift van Strépy. Twee machtige bouwwerken. FilipS (werkzaam in de beton-industrie) begon meteen te rekenen hoeveel kubieke meters beton hiervoor wel zou gebruikt zijn. Zijn ogen tintelden voor het gemis van het contract…

Bij het binnenrijden van Maubeuge, onze tweede eet-stop. Paniek alom,…een prachtige locatie, te midden van een park, lommerrijk, een fris briesje, maar… geen plaats voor een sanitaire stop. Ennet nu iemand er een hevige behoefte aan had. Dan maar achter de bomen, naast de omwalling van de stad. Nood breekt immers wet.
We merkten toen ook al dat we stilaan hoger en hoger gingen. Gestaag ging de weg op en af, maar meestal meer op dan af. Enkelen slaakten een vloek in de groep. De enkele klimmers lachten in hun vuistje. De laatste 38 zouden misschien nog wel zwaar gaan worden.
Toch viel alles passend in de plooi. De wegen waren rustig, zoals praktisch de hele dag al, en in groep klom iedereen naar de top. Rond 16 uur parkeerden wij fietsen en volgwagen voor ons hotel in La Nouvion en Thierache.
Van hier moest nog 1 iemand verder, ReneM. Hij volgde ons de hele dag maar slaapt nog circa 30 km verder. Hij moet morgen alleen terug naar Hilset, wij verder richting San Sebastian.
Wie is er het beste aan toe???

De fitsen gingen rap-rap de garage in en onmiddellijk naar café Le But waar we ons belgskes tegen Engeland aan het werk konden zien. Groot was onze verbazing omdat het al 1-0 stond. Meunier, gemist tegen Frankrijk maar afgeschreven voor het tornooi, scoorde in de 3de minuut. Het viel ons op dat sommigen nog niet moe waren (zij gingen luid te keer tijdens de match) maar ook dat enkelen geplaagd werden door krampen. Nee lezers, we noemen geen namen. ’t Is te delicaat…

Nu is het wachten op het avondeten, 19.30 uur. Iedereen met een beetje gerstennat binnen, onder de douche en fris gewassen en geschoren seffens aan tafel.
De kop is eraf, de toer is begonnen, San Sebastian here we come!!

Ah ja, deze morgen vroeg er nog iemand een handtekening. In de drukte van de start werd dit vergeten, maar weet dat je die handtekening nog te goed hebt.

Enkele cijfers: 29 graden onderweg, 174km, circa 25.5 km/hr gemiddeld.

Voor de kruiskes… Dré, geen blad getekend, 21 deelnemers,…

Dit was verslag 1.
Ciao, au revoir et a demain.
Robert Latour uit de toer.

 

Ritverslag Dag 2 - 15 juli, 2018 - Rit naar La Ferté sous Jouarre : 159 km

Vandaag zondag en dus een ‘officiële’ rit. Een rit voor de kruiskes, Een rit voor ‘echt’.

De eerste 50 km liepen meer naar beneden dan er moest geklommen worden. Allez zo leek het er toch op vanuit de volgwagen. Want, vandaag geen fiets voor Robert Latour uit de tour want anders was ik misschien te laat binnen voor de finale van Kroatië. Tegen wie ze spelen merkten we de hele dag. De Franse vlaggen hingen met honderden uit venster, uit wagens, of staken in bloempotten.

We reden de hele daag door ofwel graanvelden (lezers, niet bevreesd zijn, er is nog graan (meel, bloem) genoeg om de volgende vijf jaar nog brood te bakken), ofwel tussen maïsvelden of patattenvelden. Hier ook, niet bevreesd,… ge moet nog niet beginnen met het eten van chips, patatten genoeg!!

Over rustige, smalle wegeltjes ging het langs de meest pittoreske dorpjes. Dorpjes met amper 10 huizen maar met een gemeentehuis (mairie of hotel de ville) om ‘u’ tegen te zeggen. Hilset zou er jaloers op zijn.

Er werd vandaag gefietst inéén van de nieuwe pakjes. Een wit-zwarte tenue gesierd met o.a. Scalini mode (de betere boetiek, zo zegt mijn vrouw toch J), AKC voor den otto, landmeter M VD Vonder en ’t Hoekske. Zij zorgen begin december weer voor onze lekkere mosselkes.

We reden 70 km op dezelfde weg, D26. Zelfs zij zonder gps konden het juiste parcours volgen. Vandaar gingen het ff links-rechts en dan kilometers op D951 en D53.

Onderweg begonnen de vele hellingskes hun tol te eisen. De gruppetto werd groter en groter. Enkel namen een éénrittenkaart, enkelen een kaart voor de hele dag. Bij iedere beklimming ontplofte de groep. Hier enkelingen, daar enkelingen, ertussen een eenzaat en achteraan een groepke. Boven wachten gebeurde meestal maar het gebeurde ook dat men DACHT boven te zijn en er nadien, de weg achter de bocht toch nog opliep.

De eerste eetstop na circa 70 km was welgekomen. De magen werden gevuld, de bidons gevuld en men kon er terug tegenaan. Toch werd er amper 20 km verder al aan de rem getrokken. De warmte begon zijn tol te eisen, de zon deed haar werk. Constant circa 30 graden. De zon brandt de oren van de koppen. Insmeren tegen het zonneke is een must. Benieuwd wat dat de volgende dagen gaat geven.

Noteerden we gisteren 1 bandbreuk (MarcV), vandaag niks maar wel une chute. EddieVDB geraakte in de steentjes langs de kant van de weg en schoof onderuit, zonder erg evenwel. Verder nog een mechanisch defect. BartV, problems met achterwiel. Bij de 2^de eetstop ging zijn fiets de camion in. Een herstelling zou teveel tijd in beslag nemen. Allez, ik denk dat hij niet erg aandrong om het wiel te herstellen. Dat is mijn idee maar hé.

Den driver was dan ook verplicht zijn koersschoenen aan te doen en de laatste 35 km, zonder opwarming en met stramme spieren de laatste klimmekes klein te krijgen.

Momenteel is het aftellen naar ons avondeten, een buffet in Best hotel te La Ferté sous Jouarre.

En ah ja, vandaag is t ook nog voetbal. Na onze laatste match op het WK, een flut-match tegen het land dat dacht het voetbal terug naar huis te halen, eindigde in 2-0. Brons is prima voor onze duivels. Dan winnen we over 2 jaar maar.

Momenteel is het 1-1 en iedereen in de groep support (stillekes) voor de Kroaten. Toch zorgen we ervoor in stilte te supporteren.

Beste lezers, alles goed met de groep. De mot zit er nog niet in. Nog amper 6 rittekes en San Sebastian bengelt aan onze gordel.

Morgen onmiddellijk omhoog vanuit de start. Als dat enkelen maar niet de adem afsnijd. Een rit van 156 km naar Chateauneuf sur Loire.  Morgen bezichtigen we –of passeren we- enkele kastelen langs de Loire. Afhankelijk van de snelheid kunnen we efkes opzij loeren.

(En ik die dacht dat Chateauneuf altijd wijn was. Benieuwd of er morgen wijn zal zijn)

Een beetje cijfermateriaal: afstand 159 km, 1435 hoogtemeter, gemiddeld 27.5 km/hr, onderweg 30  graden, wind uit west-noord-west (niet tegen maar niet echt mee ook nit).

Groeten uit de toer van Robert Latour.

Ciao, au revoir et a demain mes amis!