We zeggen en schrijven 12 – 16 mei 1999.

De Champagne-streek als bestemming voor onze trip tijdens het verlengde Ons Heer Hemelvaart-weekend, kwam al enkele keren aan bod. Het was steeds een afwegen tussen de aangehaalde bestemmingen. Deze keer zouden we eindelijk doorheen de druiven en dus de wijngaarden fietsen. Als dat maar goed afloopt.

Wie Champagne zegt, denkt ontegensprekelijk aan Reims, stad waar bijna alle Franse koningen gekroond werden en ook leefden. Zijn velen van idee dat Reims de hoofdstad van de champagne is, dan moeten we hen teleurstellen. Epernay even voorbij Reims is DE hoofdstad van het gebied. Het is hier dat de meest Champagne-huizen (kastelen !) te vinden zijn. Het was in Hautvillers, in de buurt van Epernay dat Dom Pérignon, een Benedictijner monnik, de methode champenoise (wijn met bubbels) uitvond. De elite champagne van misschien wel het gekendste wijnhuis Moët et Chandon is naar hem genoemd: Dom Pérignon. Wij kozen Epernay als verblijfplaats, adres Route du Champagne. Afstand van Hulshout tot ons verblijf: 310 km. We telden 21 deelnemers.

Het hotel Climat de France was gelegen op een heuvel langs de sterk glooiende hoofdweg. Van welke kant we ook ons hotel wilden bereiken, er moest steeds geklommen worden. De 4 ritten zouden meer dan waarschijnlijk niet eindigen op een sprint…

De ritten ter plaatse volgden meestal een toeristisch uitgestippeld traject. Zo is er de Côte de Blancs, de Montagnes de Reims en de Vallée de la Marne. We begonnen met de op papier makkelijkste rit (althans afgaande op de naam): de Vallée de la Marne. Het weer was licht bewolkt maar toch grotendeels zonnig te noemen. Van de 120 km fietsten we maar liefst 90 km door de wijngaarden met slechts weinig hoogtemeters en over ontzettend rustige wegen. Een ritteke speciaal voor de niet-klimmers die er toch voldoende in de groep zitten. Was de rit zonder noemenswaardige moeilijkheden verlopen, dan was er paniek bij het binnenrijden van Epernay. De groep viel in stukken en brokken uit mekaar. Enkelen gingen naar rechts, anderen naar links, en nog enkelen waren overtuigd dat de korste weg rechtdoor ging. Resultaat bij aankomst aan het hotel was dan ook een verrassend podium met op 1 Marc VR, op 2. MauriceO, op 3. De inmiddels betreurde RaymondM, op 4. De eveneens betreurde StafDR en tenslotte op 5. LudoC. Wie had dat bij aanvang durven denken. Een oplopende aankomststrook !!!

Na de rit stond er nog een bezoek aan een plaatselijke champagnekelder op het programma: Champagne de CASTELLANE. Ter plaatse kregen we een uitvoerige uitleg omtrent het productieproces, het draaien van de flessen, het ontkurken om de laatste restjes droge gist te verwijderen (dégorgement) en natuurlijk de soorten champagne die zij produceren. Vanzelfsprekend werd er uitvoerig geproefd en nadien door enkelen gekocht. Een bereidwillige Samaritaan die zich beperkte tot een enkele glaasje bubbels droeg de houten kratten terug naar het hotel. Eens aangekomen gingen enkele op hun elan door en bestelden enkele fleskes. Bij het avondeten stonden sommige ogen doffer dan anders….

Het was bij het avondmaal ook dat de discussie omtrent ‘een platte geit’ zich ontspon. Wie of wat hiermee bedoeld werd, gaan we hier niet uitbrengen. Best iemand van de deelnemers maar eens bevragen.

Rit nummer 2, ‘Montagnes de Reims’, was zoals de naam laat vermoeden heuvelachtiger. De route ‘Montagnes de Reims’ is een onderdeel van de Route du Champagne, die in totaal 3 toeristische routes omvat, allen aangeduid door gekleurde borden onderweg. Wij volgden de blauwe borden. Waren het dan onderweg geen grote hoogtes te overwinnen, dan kwam er geen eind aan. Het ging van de ene naar de andere heuvel. Het was een prachtige rit met vele panoramische vergezichten onderweg. In Hautvillers, om circa 8 km voor Epernay, hielden we onze laatste drankstop. Bij het terug vertrekken gingen SaliënW, ViskensS, OomsM en CelenL in de aanval. Zij verdeelden in die volgorde de prijzen aan de meet. Meteen bezetten MO en LC de eerste 2 plaatsen in het door hen opgemaakte klassement na de rit.

Voor de zaterdag rit, een rondje Sézanne, gingen we met de auto’s tot in Fère-Champenoise. Van hieruit vertrokken we voor onze langste rit, nl. 129 km. Het weer was zonnig. De eerste 15 km fietsten we nog door wijngaarden en was het dus nog heuvelachtig, nadien vlakte het parcours af en fietsten we de rest van de rit langs weides en uitgestrekte graanvelden. In een weide boog ging het door en omheen Sézanne. Door het vlakke parcours lag het gemiddelde dan ook hoger dan de voorbije ritten, met name bijna 27 km/hr.

De Côte de Blancs hielden we als afsluiter op zondag. Het weer was zonnig maar toch fris. De ganse dag fietsten we langs druivenranken, langs graanvelden en een enkele keer door een bos. Aangezien druiven op een heuvel groeien, was het dan ook een voortdurend op en af fietsen. Gelukkig moesten we niet al te hoog (max 240 m) en waren de kaskes meer ‘lopers’ dan klauterpartijen. Na de prijsuitreiking met de daaraan gekoppelde huldiging, was de rit vandaag voor enkelen een ware calvarietocht. We hebben niet de gewoonte om namen te noemen, maar met name voor PaulD, gisterenavond nog groots, was het vandaag een ellenlange tocht.

Bij aankomst in het hotel onmiddellijk als afsluiter enkele fleskes bubbels. Enkelen kwamen er zowaar terug door. Snel nog een maaltijd ter plaatse als afsluiter en onze Trip Champagne 1999 zat er weeral op. Het waren prachtige ritten met een toffe bende. Bij tussenkomst konden we beginnen met de voorbereiding van Praag-2000.