|
Tijd |
Aanwijzing |
Weg |
Richting |
Km |
Dag KM |
Tot KM |
Hgt |
|
|
Vertrek Hotel |
|
|
|
0.0 |
183.0 |
497 |
|
8:00 |
Vertrek |
258 |
Barweiler - Mayen |
13 |
13.0 |
196.0 |
396 |
|
8:31 |
Voor afslag Dorsel RA |
70 |
Nohn - Kelberg |
17 |
30.0 |
213.0 |
576 |
|
9:18 |
Te Kelberg '257' dwarsen |
410 |
Boos - Mayen |
2 |
32.0 |
215.0 |
480 |
|
9:26 |
Na circa 2 km RA |
89 / 90 / 95 |
Mannebach - Lirstal - Laubach |
13 |
45.0 |
228.0 |
450 |
|
9:57 |
Te Laubach LA en RA |
99 / 12 / 108 |
Kaisersech - Hambuch |
10 |
55.0 |
238.0 |
361 |
|
10:21 |
Voor Hambuch A48-E44 dwarsen, buitenrijden Hambuch RA |
23 / 108 |
Binningen - Karden |
12 |
67.0 |
250.0 |
274 |
|
10:50 |
Te Karden Moezel oversteken en klimmen |
108 / 215 |
Treis - Lütz - Lieg - Beltheim - Gödenroth |
22 |
89.0 |
272.0 |
495 |
|
11:50 |
Onderweg ETEN - 45 min |
|
|
|
|
|
|
|
12:35 |
Te Godenroth LA en na 1 km RA |
327 |
Braunshorn |
2 |
91.0 |
274.0 |
481 |
|
12:44 |
Te Braunshorn RD en op 'T' RA |
36 / 39 |
Laudert |
9 |
100.0 |
283.0 |
470 |
|
13:03 |
Te Laudert LA (E31 dwarsen) |
88 |
Perscheid |
6 |
106.0 |
289.0 |
485 |
|
13:17 |
Te Perscheid rechts volgen (naar Rijn) |
88 / 21 |
Bacharach |
12 |
118.0 |
301.0 |
80 |
|
13:46 |
Te Bacharach Rijn volgen |
9 |
Bingen am Rhein |
16 |
134.0 |
317.0 |
82 |
|
14:24 |
Onderweg ETEN - 45 min |
|
|
|
|
|
|
|
15:09 |
Door Bingen (langs Rijn blijven) |
419 |
Kempten - Ingelheim am Rhein - Wackerheim |
17 |
151.0 |
334.0 |
88 |
|
15:47 |
Te Wackerheim RD |
419 |
Finthen - Mainz |
6 |
157.0 |
340.0 |
82 |
|
16:01 |
Te Finthen Links volgen (RD wordt Autobahn) |
422 |
Mainz |
10 |
167.0 |
350.0 |
120 |
|
16:25 |
Aankomst Hotel |
. |
|
167 |
|
|
|
Wegkapiteins: Peter Abé, Staf De Raet en Willy Warpy
Begeleiders: Marc Peeters, Henri Mariën en Jos Mariën
Blankenheim
Na 0 km – Nog 167 km
Ahrdal
De Ahr is een zijrivier van de Rijn. Haar naam is waarschijnlijk afgeleid van het oud-Duitse Aa, dat water, rivier of beek betekent. De Ahr ontspringt uit een puthuisje in Blankenheim en mondt tegenover Linz weer uit in de Rijn. Het grootste deel van het water is afkomstig uit de bronnen van de Ahr zelf, gelegen op een hoogte van 483 meter aan de zuidkant van de Blankenheimer Kalkmulde. Zij spuwen per uur 40 kubieke meter water uit. De bovenloop voert de Ahr redelijk rechtlijnig van noordwest naar zuidoost. Het dal van de Ahr kent een circa 100 tot 130 meter brede dalbodem welke wordt ingenomen door weilanden en waarin de Ahr flink meandert.
Hoewel de hellingen vaak nauwelijks begaanbaar zijn, heeft zich hier toch de wijnbouw gevestigd. Ook vinden we hier een bijzondere flora en fauna. Dit hangt met name samen met het klimaat van het Ahrdal
Kelberg
Na 31 km – Nog 136 km
De gemeente Kelberg heeft 2000 inwoners en een oppervlakte van 24,62 km² waarvan 11,9 km² bos is. Kelberg omvat de dorpen: Hünerbach, Köttelbach, Rothenbach-Meisental en Zermüllen.
Beschrijving van het gemeentewapen: Door de zilveren achtergrond verloopt een blauw zilveren gegolfde balk door een rode driehoek met daarin aan de bovenkant vijf gouden aren en aan de onderkant een gouden weegschaal.
De Trierbach, die door de gegolfde balk wordt gesymboliseerd, verloopt door 5 dorpen (zie de 5 aren bovenaan): Kelberg, Hünerbach, Köttelbach, Rothenbach-Meisental en Zermüllen. De rode spitse driehoek duidt op de dominerende Hoogkelberg (675 m). De aren symboliseren ook de landbouw die eeuwenlang de belangrijkste bestaansbron was. Kelberg (in de middeleeuwen een belangrijke marktplaats) had als één van de hoofdplaatsen in het ambt Daun van het keurvorstendom en aardbisdom Trier een eigen rechtbank. De gouden weegschaal duidt op de markt en de hoge rechtbank.
Laubach
Na 46 km – Nog 121 km
Laubach (450 inw) is een deel van de gemeente Hahn in het Göttingendistrikt in Nedersaksen. Laubach ligt aan de Uerdinger Linie, in het traditionele Nederduitse gebied. Laubach hoort sinds 1972 bij Hann.
Moezel
De Moezel is een rivier in Frankrijk, Luxemburg en Duitsland. Via de Our en de Sûre wateren ook stukken van België af in de Moezel en Rijn. De Moezel ontspringt bij de Col de Bussang 
in de Vogezen op 735 meter hoogte en mondt na 544 kilometer bij Koblenz uit in de Rijn.
De naam 'Moezel' komt van het Latijnse Mosella, een verbastering van het Keltische Mosea. Mosella is een verkleinwoord van de deels parallel stromende rivier de Maas.
In Frankrijk stroomt de Moezel door drie departementen van de regio Lotharingen: Vogezen, Moselle en Meurthe-et-Moselle.
Tussen het plaatsje Schengen en de monding van de Sauer (Sûre) vormt de Moezel de Luxemburgs-Duitse grens. De rivier staat hier als condominium onder volledig gedeelde soevereiniteit. Luxemburgse stadjes aan de Moezel zijn Remich, Grevenmacher en Wasserbillig. De voornaamste Duitse steden zijn Konz, Trier, Schweich, Leiwen, Piesport, Kues, Traben, Zell en Koblenz.
De Moezel telt niet minder dan 18 zijrivieren en ettelijke beken. Vanaf Trier legt de rivier een zeer bochtig traject af, met de Eifel op de linkeroever en de Hunsrück op de rechter. Langs de Moezel bevindt zich een belangrijk wijnbouwgebied waar de moezelwijn zijn herkomst heeft.
De Moezel werd in 1967 van het Franse metz tot Koblenz als vaarweg met achttien schutsluizen vrijgegeven.
(Treis)-Karden
Na 68 km – Nog 99 km
Treis-Karden, 2400 inwoners, is een rustig plaatsje aan de boorden van de Moezel. De naam is ontegenspre-elijk verbonden aan de Moezel-wijn. In september-oktober zijn er de befaamde ‘Weinfeste’. Treis-Karden behoort tot Cochem-Zell.
Gödenroth
Na 91 km – Nog 76 km
Het dorpsraadhuis uit Gödenroth was het eerste gebouw dat weer in het openluchtmuseum Roscheider Hof werd opgebouwd. Het werd oorspronkelijk in 1749 gebouwd als een woning van een verdieping voor de dorpsherder. Al in 1792 besloot de gemeente dat er een verdieping op gezet moest worden zodat het als dorpsraadhuis kon dienen. Het kreeg een wolfeinddak met dakruiter. Hierin werd de raadhuisklok aangebracht die de gemeenteleden ter raadsvergadering moest roepen. Buiten aan de voorgevel werd een overdekte trap aangebracht die toegang gaf tot de raadszaal. Daardoor waren luistervinken van verre zichtbaar.
De benedenverdieping werd soms gebruikt als gemeentelijke armenwoning. De remise ernaast was eerst een stal voor kleinvee, later werd er de brandblusapparatuur ondergebracht.
Vanuit Trier als streekscentrum gezien is zo'n dorpsraadhuis heel opmerkelijk omdat het op een zekere zelfstandigheid duidt. In de eens streng geregeerde Keurstaat Trier werden dingen als gemeenschappelijke molens en bakhuizen en eigen dorpsraadhuizen niet geduld. Bestuurlijk liep alles heel goed in de keurvorstelijke tijd, maar zulke democratische instellingen konden beslist niet door de beugel.
Hunsrück
De Hunsrück is een middelgebergte dat deel uitmaakt van het Rijnlands Leisteenplateau in Rijnland-Palts (en een klein deel in het Saarland).
Bepaalde delen van het gebergte hebben eigen namen zoals het Idarwald, het Soonwald, het Binger Wald, het Schwarzwälder Hochwald en het Osburger Hochwald. De inwoners van de streek noemen de Hunsrück "Hundsbuckel”.
Het gebergte wordt in het oosten begrensd door de Rijn, de Moezel in het noorden, de Nahe in het zuiden en de Saar in het westen. De hoogste berg van de Hunsrück is de 818 meter hoge Erbeskopf bij Thalfang. Deze top is tegelijkertijd het hoogste punt op de Duitse linkeroever van de Rijn en van de Duitse deelstaat Rijnland-Palts.
Tot in de jaren 1950 werd in de Hunsrück op grote schaal leisteen gedolven. Ondertussen is dit wegens de sterk toegenomen Zuid-Amerikaanse import niet meer rendabel, wat er toe leidde dat deze activiteit stelselmatig afgebouwd werd. In Bundenbach werd de leisteengroeve opengesteld voor het publiek.
In west-oostelijke richting, van Saarburg naar Koblenz loopt de Hunsrückhöhenstraße. Van noordwest naar zuidoost liep vroeger een Romeinse heerweg, de zogeheten Via Ausonius die de steden Trier en Bingen verbond.
Rijn
De Rijn is met 1320 kilometer één van de langste rivieren van Europa. Daarvan ligt 800 kilometer in Duitsland, zoals ook het grootste deel van het stroomgebied (120.000 van de 185.000 km²) op Duits grondgebied ligt. De naam van de Rijn komt waarschijnlijk van het Indo-Europese rei dat "stromen" betekent.
De Rijn ontspringt in Graubünden, in de Zwitserse Alpen, en doet achtereenvolgens zes landen aan: Zwitserland, Lichtenstein, Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk en Nederland.
Verschillende gedeeltes hebben een eigen naam -wat soms verwarring kan opleveren.
Van Zwitserland door Duitsland naar Nederland heet de Rijn achtereenvolgens: Alpenrijn tot aan het Bodenmeer; de Voor-Rijn en de Achter-Rijn, die bij Reichenau (Graübunden), ten westen van Chur, samenvloeien; Hoogrijn tot Bazel (bij Schaffhausen bevindt zich de Rheinfall, de grootste Europese waterval); Bovenrijn tot Bingen; Middenrijn tot Bad Godesberg (Bonn) (een kloofdal door de Eifel, met o.a. de Lorelei als karakteris-tiek punt); Nederrijn tot aan de Duits-Nederlandse grens.
In Nederland vertakt de Rijn zich van nature en zijn delen van de Rijn gegraven t.b.v. waterhuis-houding, veiligheid en navigatie. Verschillende gedeeltes hebben een eigen naam. In Nederland heet hij achtereenvolgens:
§ "Boven-Rijn" van Lobith tot Tolkamer
§ "Bijlandsch Kanaal" (meestal een gegraven gedeelte) tot aan de afsplitsing van de Waal;
§ "Pannerdensch Kanaal" (meestal gegraven gedeelte) tot voorbij Angeren;
§ "Nederrijn" tot aan Wijk bij Duurstede.
Bingen am Rhein
Na 135 km – Nog 32 km
Bingen am Rhein, 25700 inwoners, is gelegen in het district Mainz-Bingen.
In de kerk hangt het drieluik Maria Ten-Hemelopneming uit 1579, geschilderd door Anthonie van Blocklandt.
Ingelheim
Na 145 km – Nog 22 km
Ingelheim am Rhein heeft ongeveer 26.200 inwoners. Ingelheim betekent huis van de engelen. Hier is ook een boek over geschreven en verschillende gedichten met Karel de Grote als hoofdrol.
Ingelheim geniet in Nederland enige bekendheid omdat Multatuli enige tijd in Nieder-Ingelheim heeft gewoond en uiteindelijk in Ingelheim is overleden.
Mainz
Na 167 km
Mainz is de charmante hoofdstad en grootste stad van de Duitse deelstaat Rheinland-Pfalz. De stad ligt op de linkeroever van de Rijn tegenover de monding van de Main en telt 191000 inwoners. Het heeft een bezienswaardige binnenstad, met als belangrijkste monument de Dom van Mainz, een van de drie Romaanse Kaiserdome langs de Rijn.
Dom St. Martin
De geweldige dom heeft zijn stempel op de geschiedenis van de stad gedrukt. Het in de loop van de eeuwen gegroeide “domgebergte” van roodgekleurd zandsteen vormt een contrast met de opvallende lichte stenen van de Romaanse Gotthardkapelle. De binnenruimte van de dom herbergt belangrijke cultuurhistorische schatten en grafmonumenten van de 13de tot de 18de eeuw.
Keurvorstelijk kasteel
Niet ver van de Rijnbrug vandaan ligt het voormalige keurvorstelijke kasteel. Dit gebouw uit de vroege barokperiode was vroeger de residentie van de keurvorsten en aartsbisschoppen en herbergt nu de tentoonstelling van het Römisch-Germanische Zentralmuseum. Met zijn barokke gevel vormt het kasteel een contrast met de gebouwen van de voormalige ridders van de Duitse Orde en van het nieuwe tuighuis, het Neue Zeughaus.
St. Stephan
In het zuidwesten van Mainz waakt de katholieke kerk St. Stephan over de oude stadswijk. De kerk werd in 990 door Otto III gebouwd als “gebedsruimte van het Rijk” voor de vrede. Fascinerend zijn vooral de ramen van de kunstenaar Marc Chagall met thema’s uit het Oude en het Nieuwe Testament, die in meditatief blauw aangevuld door een kleurenspel van groen-, geel- en roodtinten gehouden zijn
Mainz heeft een lange geschiedenis, die teruggaat tot de prehistorie. Op de plaats van een Keltische nederzetting stichtten de Romeinen hun Moguntiacum. Mainz was al in de achtste eeuw een bisdom, waar de bisschop ook wereldlijke macht had: hij werd een van de zeven keurvorsten in het Heilige Roomse Rijk. De bisschop van Mainz voerde de eretitel van Primas Germaniae.
Mainz kreeg in 1476 voor het eerst een universiteit, maar deze werd in de 17de eeuw gesloten. De huidige Johannes-Gutenberg-Universität dateert van 1946. Hij is genoemd naar de beroemde boekdrukker Johannes Gutenberg, die uit Mainz kwam.
In 1792 werd Mainz ingenomen door Franse revolutionaire troepen, die vervolgens de Mainzer Vrijstaat uitriepen. Negen maanden later werd de stad weer terugveroverd (zie beleg van Mainz). In WO II werd een groot gedeelte van de stad vernietigd. Na de oorlog moest Mainz bij de bestuurlijke herindeling van Duitsland de wijken aan de overzijde van de Rijn afstaan aan Wiesbaden, dat sindsdien groter is. De treinstations in die wijken dragen echter nog steeds de naam van Mainz. Na de oorlog werd de binnenstad gerestaureerd, waarbij het middeleeuwse stratenpatroon behouden bleef. Bijzonder is het straatnamensysteem uit 1853: alle straten parallel aan de Rijn hebben blauwe straatnaamborden, de straten loodrecht op de Rijn zijn met rode straatnaamborden aangegeven.
Schottstrasse 1-5
D-55116 Mainz Am Rhein
Tel 00.49.6131.960110
Fax 00.49.6131.511271
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
