WINDOW PROJECT:

De kogel is door de kerk. Janus De Win heeft afgelopen zondag zijn titel van ‘Clubkampioen 2009’ noodgedwongen ingeleverd. Vanaf nu zijn de winterse festiviteiten aan de nieuwe kampioen gespendeerd.

Samen met Bart, schudde Janus een selectief parcours uit zijn mouw. De Kovera Classic-pijlen waren hierbij een duidelijk hulpmiddel om te trachten de 29 Pallietertrappers op het ‘rechte’ pad, dwz op het juiste parcours, te houden. Onderweg reeds was overduidelijk dat Janus hier maar deels in slaagde. Ging het parcours rechtdoor, dan slaagden toch enkele tijdrijders er in om van rechts of links te komen. Een aandachtige toeschouwer onderweg, opperde zelfs: “Er kwam hier net wel eene met die kledij aan, uit eht bos.” Wie? Waarom? Nu nog is dat een volslagen raadsel.

Via Stippelberg, ‘Dry Eycken-berg’, Rijselberg ging het traject richting Averbode en Zichem. “Ai, ai, eens de spoorweg over onmiddelijk linksaf.” Recht naar Diest en de zo gevreesde puist, het Grasbos, waar profrenner Sergei Ivanov woont. Groot was de opluchting bij de meesten als ze aan de voet van de berg, niet linksaf, maar wel rechtdoor moesten. Achter en voor mij hoorde ik een luidruchtige “OEF”. Overstegen door mijn eigen “OEF”. Dat was een meevaller.

Ondertussen zorgde de regen van de afgelopen nacht en het verplichte fietsen over de fietspaden ervoor dat het bandbreuken regende. Sommigen reden tot 3 keer plat. Jos Wynants stond 4 keer met bevuilde handen langs de kant van de weg. Bij de 4^de bandbreuk durfde niemand van de passanten nog opzij kijken, laat staan hem vragen ‘of het ging.’

Na het bij de mannen van C27 zo vertrouwde Engsbergen, ging het via enkele on-ontgonnen wegen terug richting Hulshout. Ondertussen hing er de Cel aan de bel om te melden dat hij fietsproblemen had. “Johny, kunde gij eens vragen of er iemand mij kan komen halen?” Was het inderdaad zijn fiets die de dienst verder weigerd, had hij voor zichzelf uitgemaakt dat hij in verloren positie reed of had hijgewoon een slechte dag? Wie zal het zeggen. Joske en parcoursbouwer Janus togen met de Kovera-comionette naar Diest en vonden daar een teneergeslagen Cel langs de kant van de weg. Eens ingestapt was het enige wat over zijn lippen kwam: Dju, weer geen kampioen dit jaar. Dju, dju.”