De Col du Tourmalet is met 2115 meter niet de hoogste col, maar wel (volgens ingewijden) de zwaarste. Tourmalet betekent letterlijk ‘slechte omweg’. Die benaming stamt uit de 18^de eeuw. Onder goede weersomstandigheden is het broeierig heet op de flanken van de berg en bij minder weer hangt er om de top een mistlaag.

 

In St.Luz St.Sauveur staat de Col du Tourmalet aangegeven. De eerste kilometers gaan over een typische weg voor de Pyreneeën, smal en met een benauwd bos. De weg is recht en heeft een stijgingspercentage dat varieert tussen 7 en 9 %. Na de eerste http://tourmalet.sportlijn.net/wp-content/uploads/2009/11/Tourmalet_statue_Large.jpg" >haarspeldbocht op 3,6 km vlakt het even af om vervolgens steil, tegen +9 % verder te klimmen naar Barèges op km 7. In dit dorp is de klim extra zwaar vanwege het hobbelige asfalt. Boven Barèges is het landschap open. Er is goed zicht op de groene bergen rondom, maar de wind heeft er vrij spel. Na km 9 zakt het stijgingspercentage, het daalt zelfs enige meters naar een kruising op km 10. Tamelijk frustrerend klimt de weg naar de col vanaf hier een zijdal in. Na het café bij de brug over de Escoubous buigt de weg terug naar het hoofddal, waarbij je een goed uitzicht hebt op de achterop geraakte medeklimmers. Aan het einde van het hoofddal klimt de weg in een grote slinger onder de col door om na een scherpe haarspeldbocht terug te kronkelen naar de top, die na 18 km wordt bereikt. Dit stuk is adembenemend mooi, maar de laatste loodjes wegen echt wel heel zwaar.

In totaal is het ruim 35 km klimmen.

 

La Mongie    Na 53 km  -  Nog 66 km

La Mongie, in volle afdaling, is een wintersportstation en een kuuroord op 1800 m hoogte (in de zomer nagenoeg uitgestorven).

In het dorpje start een tandradbaan voor de bevoorrading van het observatorium op de Pic du Midi.  Dit radbaan is door het publiek te gebruiken tot de Taoulet (2340 m).

Ste-Marie-de-Campan     Na 66,5 km  -  Nog 52,5 km

Ste Marie de Campan is gelegen aan het kruispunt van de weg naar de Col d'Aspin (hoogte 1489 m). De sportiefsten onder ons kunnen gerust naar rechts om de beklimming van deze andere Alpencol aan te vatten. Het is 'slechts' 13 kilometerkes tot de top. Boven op de Col d'Aspin is de bron van de Adour, die in de Atlantische Oceaan uitmondt, is er een oriëntatietafel en zijn er mooie vergezichten op de vallei van de Aure en de Pic du Midi.

In Ste Marie de Campan staat het monument van Eugène Christophe, de legendarische renner uit de geschiedenis van de Tour de France.

Eugène Christophe is één van de meest legendarische figuren uit de tour de France-geschiedenis. Zijn vrienden noemden hem Cri-Cri, zijn collega’s in het peloton gaven hem de bijnaam ‘Le vieux Gaulois’. Met zijn enorme snor zag Christophe er inderdaad uit als een oude Gallier uit een album van Asterix. De naam Christophe verdient om twee redenen een plaats in elk overzicht van de geschiedenis van de RvF:

1.Op 19 juli 1919 was Eugène Christophe de allereerste renner die in de gele trui fietste. Hij kreeg die bij de start van de rit Genoble-Genève.

 

2.Zonder een enorme reeks tegenslagen zou Cri-Cri ongetwijfeld minstens één keer de Tour hebben gewonnen. Maar…

1. In 1913 breekt hij tijdens de afdaling van de Tourmalet de voorvork van zijn fiets. Eugène die op dat ogenblik virtueel leider van de tour, moet tien kilometer te voet tot Sainte-Marie de Campan. Daar woont een smid. Maar nog voor hij er één stap over de drempel kan zetten, staat wedstrijdcommissaris Henri Lecomte en een aantal ploegleiders van concurrenten al naast hem. “Ik zal u aandachtig in de gaten houden, meneer Christophe”, zegt de onverbiddelijke bobo. Christophe weet wat dat betekent: hij moet de herstelling zonder enige hulp van de smid uitvoeren. Pas vier uur later kan hij verder.
2. In 1919 overkomt hem hetzelfde malheur in Raismes, niet ver van Valanciennes. Het is de voorlaatste dag van de Tour en Christophe draag nog altijd de gele trui. Op een kasseiweg breekt de vork van Eugènes fiets opnieuw. Net als zes jaar eerder verliest hij drie uur bij de herstelling. Om het allemaal nog erger te maken, rijdt hij ’s anderendaags in de slotrit nog vijfmaal lek, zodat hij ook nog de tweede plaats verliest.
3. En dan is er nog de tour van 1922. Christophe is al 22 jaar beroepsrenner en elfmaal deelnemer aan de Tour. In de rit over de Galibier breekt de… voorvork van zijn fiets. Hij daalt te voet de Alpenreus af tot Valloire. Daar geeft de pastoor hem zijn fiets. Op dat vehikel fiets Christophe verder tot de bevoorrading waar hij de pastoorsfiets inruilt voor een reservekoersfiets.

Bagnères-de-Bigorre    Na 78,5 km   Nog 40,5 km

Wanneer we vanaf Ste-Marie-de-Campan het dal van de Adour bergaf volgen, komen we in Bagnères-de-Bigorre, een klein levendig handels-centrum met 38 geneeskrachtige warmwaterbronnen (o.a. tegen reuma en zenuwstoornissen). Het plaatsje huisvest fabrieken voor spoorwegwagens en vliegtuigonderdelen. Verder zijn er nog weverijen en marmerslijperijen.

Bagnères-de-Bigorre is een typisch zuidelijk kuuroord te midden van de groene uitlopers van de Pyreneeën. Het is al bewoond sinds de prehistorie en werd in later tijd door de Romeinen bezet. Zij waren de eersten die er badhuizen over de warmwaterbronnen hebben gebouwd. De reputatie die de stad heeft als kuuroord, werd door de jaren heen steeds beter en bereikte in de 19^de eeuw een hoogtepunt, hetgeen ook duidelijk wordt uit de architectuur.

 

Bagnères is beroemd om zijn authentieke volksmuziekfestivals.

 

Astugue    Na 94 km   Nog 25 km

Gelegen op een hoogte van 660 meter zijn er in dit plaatsje verschillende producenten en ambachtlieden (honing, kaas, kastanjes, en zwart varken).

 

 

Ritverslag van de dag:

 

Rit L.3

Zondag 29 juli

Door de slechte weersomstandigheden in en rond Lourdes na onze aankomst, was DreDB verplicht het programma ter plaatse aan te passen. De planning vooraf zag er veelbelovend uit. Donderdag onze aankomst en intrek in hotel ACADIA, op vrijdag de etappe over Col du Soulor en Luz Ardiden, op zaterdag dan de koninginnerit naar de fameuze Col du Tourmalet (en enkele kleinere kaskes op de terugweg) en op zondag een andere legendarische Tour de France-col, met name Col d’Aubisque.

Zoals in een vorig verslag te lezen was, gingen 6 moedige Pallietertrappers vrijdag op weg naar Col du Soulor en andere Luz Ardidens. BartT was hun ploegleider, bevoorrader, fotograaf en mental coach. Bij terugkomst in het hotel waren de eerste woorden: “Amaai, wa was da. Die-je Luz-Ardiden is nie normaal.” Het bleek dat bij het opdraaien van de klim, er een bocht van 180 graden was en de weg meteen loodrecht omhoog ging.

Iedereen was klaar om ’s anderendaags de Col du Tourmalet aan te vallen. Een meerderheid van de 18 deelnemers was zinnens te starten voor de rit van ongeveeer 120 km. Ondergetekende zou BartT vervangen als volger, bevoorrader en soms eens mental coach dan eens ‘afbreker’ van dienst. . .

Helaas was de hemel volledig dicht en druppelde het op zaterdagmorgen. De rit werd noodgedwongen afgeblazen.

Tegen de middag priemde de zon door het grijze wolkendek en konden enkelen de fiets op met bestemming Hautacam. Anderen (PeterA en ErikS) hielden het rustiger aan en zochten het vlakkere gedeelte ten noorden van Lourdes op.

Hun grote voorbeelden Jurgen Van den Broeck en andere Wiggens-en tijdens de voorbije Ronde van Frankrijk indachtig, wist iedereen dat er ook tijdens een rustdag moet gefietst worden. De spanning moet op de spieren blijven.

Zondag, de laatste dag van ons verblijf in Lourdes, moest en zou de Tourmalet bedwongen worden.

Spijtig was dat enkele Pallietertrappers, met de oorspronkelijke planning voor ogen, zich inschreven voor een autobus-trip naar Gavarnie. Het was voor hen ofwel het inschrijvingsgeld laten vallen en de echtgenote alleen op pad sturen, of de benen pijnigen.

Rond 08.30 uur, vertrokken er toch 9 Lourdes-gangers, zonder volgwagen maar met een gevulde rugzak (binnenbandjes, pomp, picknick en warme kledij voor het dalen). Bij sommigen puilden de rugzakken uit.

Voor hun vertrek werden er nog de gebruikelijk ploegfoto’s gemaakt op het plein voor de basiliek.

Ondertussen brachten de thuisblijvers de volgwagen in orde. Zo konden AndreVR en DirkVDB in de loop van de namiddag veilig en tijdig de terugtocht naar Belgie aanvatten.

 

In gestrekte draf ging het richting Tourmalet. Het weer was onderweg grijs, maar er viel gelukkig geen regen. Eens de beklimming aangevat fietsten ze algauw door een laag hangend wolkendek. Eens dit voorbij, klaarde de hemel open en priemden de eerste zonnestralen op hun rug. Dit zorgde voor een aangenaam gevoel. De wiegende (zwadderende) rugzak bezorgde enkelen een ergerend gevoel. Voortdurend moest de bagage van rechts of links naar het midden geduwd worden.

Toch hadden enkele clevere gasten het klaargespeeld om een collega bereid te vinden om hun picknick en regenvest mee te zeulen. Was er hier dan sprake van kopmanschap en een knechtenrol??

Op de top van de Tourmalet waren er adembenemende vergezichten. Van oost naar west, van zuid naar noord zagen we niets dan andere Pyreneentoppen, al dan niet nog bezaaid met sneeuw.

De laatste kilometers naar de top van deze 2115 m hoge bergtop, waren zwaar. Het stijgingspercentage ging soms tot +10 procent. Enkelen kregen het moeilijk. Zij buigden maar –zoals het echte Pallietertrappers past- braken niet. Onderweg viel het ook op dat snelheid geen prioriteit was. Er werd zoveel als mogelijk in groep geklommen. Het motto van AndreDB, de wegkapitein van dienst, was: ‘niemand mag achterblijven, niemand mag alleen geraken en dan zeker en vast de laatste niet.’ Zo geschiedde.

Op de top bracht de picknick en de rust soelaas voor iedereen.

Van hier was het bergaf tot in Lourdes. Althans, dat dachten de meesten.

Halfweg de afdaling, liet Andre de hoofdweg voor wat hij was en draaide linksaf. De wegen versmalden, werden pittoresker maar gingen op en af. Soms was het nog klefferen tegen beter weten in. Enkelen verwensten de wegkapitein, anderen genoten van de prachtige omgeving.

Zo werd te rit zwaarder dan de rit die WTC Pallietertrappers tijdens een vorige fietstrip naar Lourdes 16 jaar geleden voor de wielen geschoven kreeg. Was de afstand toen precies 100 km, dan stonden er nu bij aankomst in het hotel 120 km op de teller.

In het hotel zochten enkelen naar een plaatske in de bar. Zij smachten naar een frisse pint bier. Anderen douchten zich en laadden hun bagage in de KOVERA-camion. AndreVR zat dan al ruim een uur zenuwachtig op de bank voor het hotel te wachten om tijdig te kunnen vertrekken. Het was immers zaak om enkele 100-en kilometers af te malen en dan ruim op tijd een kamer te vinden in een plaatselijk hotel.

Enkele statistische gegevens nog van onze fietstrip Lourdes-2012:

Rit	Afstand	Rijtijd	Hoogte meters	Gem. Snelh.	Gem. Temp.
1	183,8	7u22	1169	24,9	14.7
2	176,1	7u17	1673	24,2	19.2
3	157,6	6u05	1002	25,9	22
4	171,8	6u26	1340	26,7	25
5	145,9	6u34	2042	22,2	26.1
6	164,8	6u57	1527	23,7	30.3
7	161,5	6u53	1579	23,4	30.9

In totaal fietsten we 1161 kilometers (het toerboek sprak van 1141 km; door een aangepassing in het parcours werd oa rit 6 circa 10 km langer); stegen we 10332 hoogtemeters en daalden 9873 hoogtemeters. De gemiddelde snelheid was 24,4 km/Hr. Met de picknick- en drankstops meegerekend, waren we 60 uur en 35 minuten onderweg.

(deze gegevens houden geen rekening met de Pyreneenritten ter plaatse).

Terugkijkend op onze trip kunnen we zeggen dat het parcours licht tot sterk golvend (=Frans plat??) was, dat de wegen rustig en de omgeving prachtig waren, de hotels en het eten versterkend en de groep een hechte samenhang vertoonde. Iedereen stak de handen uit de mouwen om het voor zijn collega zo aangenaam mogelijk te maken.

Bedankt Palietertrappers.

Tevens wil ik onze vele sponsors bedanken voor de 3 prachtige uitrustingen die iedere deelnemer ter beschikking kreeg.

Bedankt lezers voor jullie interesse en de berichten in het gastenboek.

Ook MarcW bedankt om de ritten op GPS vast te leggen.

Last but not least een dikke DANK U voor Hilda en Maurice van KOVERA Keukens om weer een volgwagen ter beschikking te stellen.

Bedankt en afwachten voor een eventuele volgende trip. . . . .

Johny

Lourdes   Na 119 km   Nog 0 km