20 juli 2012
RIT 1 – Hulshout – Vervins
183 km
Wegkapiteins: Johny Helsen – Raymond Marien – Cel Heremans
Chauffeurs: Bart Thys – Gerard Heylen – Jhony Saliën
Hulshout Na 0 km Nog 183 km
Zoals bij iedere meerdaagse buitenlandse fietstip, is Hulshout, het lieflijk dorpje gelegen aan de oever van de Grote Nete, ook nu weer het vertekpunt van deze 7-daagse fietstocht naar Lourdes, het Franse bedevaartsoord.
Hulshout was in het verleden vooral gekend als een wingebied van turf en veel later was de diamantbewerking de voornaamste bron van inkomsten.
Op toeristisch gebied is er vooral het retabel in de St-Mattheuskerk, de St. Annakapel, het Toreken allen in de deelgemeente Hulshout, het kasteel Ter Borght en de miniversie van Manneken Pis te Westmeerbeek en de St. Adrianuskerk te Houtvenne.
Hulshout vierde in 1994 zijn 1000-jarig bestaan.
Begijnendijk Na 10 km - nog 168 km
In het vlakke landschap van Begijnendijk vindt de wandelaar enkele mooie wandelingen in de vallei van de Meerloop. Het zusterdorp Betekom kan bogen op enkele ‘bergen’, nl. de Molenberg, de Tumkensberg en de Baalse berg.
De Oude Molen op de Molenberg is een overblijfsel van een 14de eeuwse verdedigingstoren.
Hageland
Het Hageland is een streek in Oost-Brabant en een klein deel in het westen van Limburg. Het is het gebied tussen Aarschot, Leuven, Tienen en Diest.
Het Hageland wordt in het zuiden begrensd door de heuvelrug van Pellenberg en in het zuidoosten door de loop van de Velpe. Het gebied te zuiden van deze lijn wordt in toeristische publicaties vaak bij het Hageland gerekend, maar sluit landschappelijk meer aan bij Droog (Tienen, Hoegaarden, Landen) en Vochtig (Zoutleeuw) Haspengouw. De oostgrens van het Hageland wordt gevormd door de Gete en de noordgrens door de vallei van de Demer. Onder het Franse bewind werd een klein deel van het Hageland afgescheurd van de provincie Brabant en bij Limburg gevoegd. Dit deel vormt de huidige stad Halen.
De benaming is niet zeer oud. Bij pater Fr. Claes staat de oudst bekende attestatie uit 1528: het Hagelant.
De naam Hageland betekent niets meer dan land begroeid met dicht kreupelhout ("hage"). De naam werd gegeven toen, na de grote ontginningen in de middeleeuwen, het Hageland als enig bosrijk gebied in het hertogdom Brabant was overgebleven.
Leuven Na 27 km - nog 151 km
Leuven is een stad in Vlaams-Brabant gelegen aan de Dijle. Ze is de centraal gelegen hoofdstad van deze provincie en tevens de hoofdplaats van het bestuurlijke en gerechtelijke arrondissement Leuven. De stad heeft een oppervlakte van 5663 Ha en telt ruim 95.000 inwoners.
Wie Leuven zegt, denkt onmiddelijk aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL), de oudste universiteit in de Lage Landen, de multinational Anheusen-Busch InBev (historisch Brouwerij Artois, naderhand ook nog Interbrew en InBev geheten), de Boerenbond en de diverse ziekenhuizen met Gasthuisberg als bekendste.
Vanwege de eeuwenlange aanwezigheid van zowel de brouwerij Artois als het studentenleven wordt Leuven ook wel de bierhoofdstad van Vlaanderen/België genoemd.
Leuven bestaat sinds de fusie op 1 januari 1977 uit de deelgemeenten Heverlee, Leuven, Kessel-Lo en Wilsele. De woonkern Wijgmaal werd van Herent overgenomen, ook werden gedeeltes van de vroegere gemeenten Korbeek-Lo en Haasrode bij Leuven gevoegd.
De stad telt ettelijke interessante gebouwen, die uitnodigen voor een uitvoerige stadswandeling. Tijdens deze wandeling staan de universiteits-gebouwen meestal centraal.
Wavre na 40 km - nog 138 km
Waver is de hoofdstad van Waals-Brabant. De stad telt ruim 32.000 inwoners.
Het gebied van de gemeente behoort tot de Brabantse Ardennen.
Het populaire attractiepark Walibi Belgium is ontegensprekelijk DE grote trekpleister van de stad. Verder is er nog een huis, gebouwd in de jaren '50, dat bekend is om een vrij unieke eigenschap: het kan 360° draaien, om óf optimaal de zon naar binnen te laten schijnen, óf om op hete dagen juist de ramen weg te draaien van de zon.
Verder kent Waver een aantal monumenten, waaronder de laatgotische kerk van Johannes de Doper, gebouwd omstreeks 1475 met in de toren een beiaard met 49 klokken; het in 1940 grotendeels vernielde stadhuis; de vroegere Karmelietenkerk, gebouwd tussen 1715 en 1723 en een fresco ter ere van stripfiguur Yoko Tsuno en diens auteur en Wavenaar Roger Leloup.
Brabants Haspengouw
is een vrij uitgestrekte streek die op het grondgebied ligt van de provincies Brabant, Limburg, Namen en Luik, en tot aan de Maasvallei reikt. Het is een van de rijkste landbouwstreken van het land. Hier doen suikerbieten en tarwe het goed. De rijkdom is af te leiden uit de grote vierkanthoeven; deze hebben nogal eens kasteelallures of een abdijverleden.
In Waals-Brabant hebben de Grote en de Kleine Gete het landschap geboetseerd. Hier kan men genieten van stilte en wijde horizonten met goudgeel koren en groen bietenloof. Jodoigne en Orp-le-Grand zijn de belangrijkste toeristische centra.
Louvain-la-Neuve Na 54 km - Nog 124 km
Louvain-la-Neuve is een universiteitsstad in Waals-Brabant en een deelgemeente van Ottignies. De stad ligt ongeveer 20 kilometer ten zuidoosten van Brussel.
Het speciale aan de stad is dat ze in een vallei ligt. Daarin is een groot stuk beton gelegd waarop de stad is gebouwd. In de stad zie je bijna geen auto's, want die rijden op wegen onder de stad, waar ook verschillende parkings zijn. Overal zijn er liften aangelegd waarlangs je naar beneden kunt gaan. Ook de winkels worden onder de grond bevoorraad.
Condroz
is een landstreek die zich uitstrekt over de provincies Namen, Luik, Henegouwen en een klein stukje van de provincie Luxemburg, en heeft als hoofdplaats Ciney.
De naam is afgeleid van de volksstam van de Condrusi, die ten tijde van Julius Caesar de streek bewoonden.
Het is een dunbevolkt gebied met lage, golvende 200 tot 300 meter hoge heuvels. Een smalle, zuidelijke strook van ongeveer zes kilometer breed werd in de negentiende eeuw met naaldbomen beplant voor het gebruik in de steenkoolmijnen. Daardoor is de grond sterk verzuurd. Zuidelijker wordt het een relatief vruchtbare landbouwstreek met verspreide kleine bosjes tussen de weiden en akkers. Alhoewel de Condroz niet tot het eigenlijke heuvelland van de Ardennen behoort, wordt de noordelijke strook, wegens het landschap met de vele dennenbossen ook wel de Condruzische Ardennen (of Ardense Condroz) genoemd. Deze relatief vlakke plateauvormige strook, die tot 5 kilometer breed is, verdeelt men wel in twee stukken: ten westen van de Maas spreekt men dan van de Marlagne en ten oosten van de Maas van de Condruzische Ardennen. De Condruzische Ardennen bestaan morfologisch gezien uit Onder-Devoongesteente en zijn tot 270 meter hoog. Door de relatieve laagte kunnen bossen hier beter groeien dan in hoger gelegen delen. De Samson doorstroomt de Condruzische Ardennen. De Marlagne vormt een onderstreek van Tussen-Samber-en-Maas (Westelijke Condroz).
Charleroi Na 91 km - Nog 87 km
Charleroi is een grote (vergane?) industriestad in de provincie Henegouwen. De stad is ontstaan uit een fusie van de kleine kernstad Charleroi met veertien voorsteden waarmee ze vergroeid is. Charleroi telt ruim 201.000 inwoners op een oppervlakte van 102 km², en is daarmee naar inwonertal de op twee na grootste gemeente in België en de grootste in Wallonie. In het hele stedelijke gebied van Charleroi, inclusief omliggende gemeenten, wonen bijna 500.000 mensen. Charleroi ligt aan de rivier de Samber.
Charleroi heette oorspronkelijk Charnoy. De Spanjaarden maakten van dit dorpje een belangrijke vesting en hernoemden het in 1666 tot Charleroi, naar koning Karel II. Dit komt tot uitdrukking in de Latijnse term Caroloregium en het Franse bijvoeglijk naamwoord dat bij de stad hoort, carolorégien. Dit is ook de naam die aan de inwoners van de stad wordt gegeven, soms afgekort tot Carolos.
"De Fagne"
De streek, die we slechts voor een stukje gaan doorkruisen, wordt in de geografie "Fagne" genoemd, een gebied van amper 700 km2, voor het grootste deel een leisteenachtige depressie. De leisteen is in de vlakke gedeelten verweerd tot een dun laagje klei. Deze bodem is slechts matig vruchtbaar en soms moerassig, zoals rondom het meer van Virelles.
Let onderweg eens op de koepelvormige heuvels, de z.g. "tiennes". Deze worden gevormd uit het harde kalksteen van koraalriffen, die zich ontwikkelden in een prehistorische zee. Op die manier ontstond het waardevolle rode marmer, met velerlei fossielen, dat in vroeger tijden, o.m. in Rance, werd gewonnen.
Verder is het precies in deze streek waar in België het meeste adders voorkomen. Adders, de enige giftige slangesoort die in België leeft, zijn van mensen bang en glippen ervandoor van zodra ze geritsel horen.
Beaumont Na 117 km - Nog 61 km
Beaumont telt ruim 6500 inwoners. Het stadje ligt in de Laars van Henegouwen, tegen de Franse grens, een 20-tal kilometer van de Franse stad Maubeuge in het westen en Philippeville in het oosten. Het stadscentrum ligt langs het riviertje de Hant.
Fourmies Na 152 km - Nog 26 km
Het 'Groene' Fourmies is met zijn 15.000 inwoners trots op zijn gastronomische specialiteiten. In wielermiddens is de stad bekend omwille van de jaarlijkse Grote Prijs van Fourmies voor elite-renners. Fourmies was onze eerste halteplaats tijdens Lourdes 1996.
Wimy Na 162 km - Nog 16 km
Wimy is een gemeente in het departement Aisne en telt circa 500 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Vervins. De neoromaanse aandoende kerk in het centrum heeft een westblok met twee ronde kasteeltorens.
Vervins Na 178 km - Nog 0 km
Vervins, onze eerste slaapplaats, is een kleine stad met ongeveer 2700 inwoners, behorend tot het arrondissement Aisne, regio Picardie
De stad is bekend omwille van de Vrede/Verdrag van Vervins dat op 2 mei 1598 ondertekend werd door afgevaar-digden van de Franse koning Hendrik IV en de Spaanse koning Filips II. Hendrik IV had Spanje de oorlog verklaard in 1595. Op 13 april 1598 had hij echter het Edict van Nantes uitgevaardigd, waarmee de Hugenoten recht op uitoefening van hun geloof kregen. Hierdoor was de oorlog met Spanje al praktisch beëindigd. Met de Vrede van Vervins erkende Filips II, Hendrik IV als koning van Frankrijk en trok hij zijn troepen terug uit Frankrijk. Filips II overleed op 13 september en zijn opvolger, Filips III, erkende het verdrag. Karel Emanuel I van Savoye had het verdrag niet ondertekend, maar ondertekende een apart verdrag op 17 januari 1601 met Hendrik, namelijk het Verdrag van Lyon.
Picardie
is een regio in Noord-Frankrijk, noordoostelijk van Normandie. De regio bestaat uit 3 departementen: Somme, Oise en Aisne, die genoemd zijn naar hun belangrijkste rivieren. De hoofdstad is Amiens.
Tot het bij de Franse Revolutie in 1798 opgedeeld werd in drie departementen, was
het gedeelte boven de rivier de Somme onderdeel van de Nederlanden (De leeuwen in de huidige vlag refereren hieraan). Onder de toenmalige grens lagen Oise en Aisne, die in die tijd deel uitmaakten van het Île-de-France.
De Picardische kust is een strook van ongeveer zestig kilometer, met afwisselend krijtrotsen en zandstranden
Picardië heeft een grote rol gespeeld in de cultuurgeschiedenis en wordt wel als de bakermat van de gotiek gezien. Vooral Amiens, Beauvais en Laon, maar ook Soissons en Noyon hebben beroemde kathedralen.
|
LE CHEVAL NOIR** 33 Rue Liberté 02140 Vervins, Frankrijk Tel 00-33-3 23 98 04 16 www.cheval-noir-vervins.com |
 |
20 juli 2012
Ritverslag van de dag:
RIT 1
HULSHOUT – VERVINS
“Verdorie, rap Suske, rap, ik ben verslapen. En precies vandaag is de grot edag, de dag van ons vertrek naar Lourdes. Verdorie, rap dan toch zeg ik. Nog koffie maken en mijn benen masseren. En waste gij mijne rug.”
Onnodig te zeggend at het deze morgen een ‘hel’ was bij de meeste deelnemers van Lourdes 2012.
“En verdorie de zon schijnt en ik heb enkel die bloes klaarliggen. Haal eens rap mijn koerstrui. Die met korte mouwen. En smeerde gij mijn armen en mijn benen nog in tegen de zon. Verdorie hoorde gij mij nie of doedde maar alsof?”
Na enkele wrijvingen door de oogbollen bleek dat het amper 03.24 Hr was en dat er nog enkele uren rust was. OEF, dan toch niet verslapen.
Met een vertrek om °07.30 hr waren er toch al 2 Pallieters die aan t lokaal klaarstonden om de eerste rit op tijd aan te vangen. Met de regelmaat van een klok vielen de anders deelnemers binnen, één na één. Rond 07.20 Hr, dwz ruim op tijd waren de 18 deelnemers en 1 begeleider present. Voor het vertrek nog een oponthoud om de verkeersdoek op de achterkant van de volgwagen te posteren. Amaai Gaston, was me dat een spel. Jij doet dat wekelijks helemaal alleen. Ewel, nu waren er niet minder dan 5 pallieters aan bezig. De ééne al wat meer als de andere. Na 15 min kregen we alles toch klaar en konden we poseren voor de groepsfoto, de eerste van de trip.
Het was dan ook al kort bij 8 hr als we eindelijk de weg opgingen. In de groep noteerden we een groot aantal GPSkes, nieuw voor de trip anno 2012. Belangrijk om weten was dat voor het instellen van de toestellekes en het inladen van de ritten er slechts 1 persoon verantwoordelijk was: onze Marc Wijns, die dan welf niet meefietste maar wel de zware taak van het wegwijzeren op zich nam. Van zijn lieve vriendin;, ons Jacqueline, hoorden we dat hij er enkele slapeloze nachten aan over hield. Wat hij dan allemaal deed terwijl hij wakken lag, kon of beter: wilde, zij ons niet toevertrouwen. We deden nochtans ons best omhet toch te weten te komen.
Allez, we vertrokken en we waren weg.
In Aarschot begon het al, amper 12 km van huis en de weg liep al omhoog. De groep rekte maar bleef gegroepeerd. De koptrekken deden hun uiterste best om toch al te zorgen voor een afscheiding. Zij reden zeker en vast 15 km per uur. J Na Aarschot volgde Houwaart, St Joris Winge enz.
De groep rekte amper maar brak op geen enkel ogenblik.
Van Tienen gingen we via de grote baan richting Charleroi. Onderweg passeerden we Jodoigne en Gemboux waar we onze eerst stop hielden. Gelukkig stond de chauffage aan want, het regende dan wel niet, maar toch was de temperatuur niet aan de hoge kant. Enkelen fietsten met het kiekenvlees op hun armen en benen. Was het van de kou of van de schrik om wat nog komen zou… Dat konden we niet achterhalen.
Het was ook in Gembloux dat Marc, de ‘gouden’ Marc, ons verliet. Hij draaide rechtsaf en ging met een ‘musette’ op zijn rug terug ricting Hulshout. Heeld e groep betreurde zijn afscheid. Iedereen hoopte dat hij ook mee tot in Lourdes ging.
“Marc, verdorie, man, bedankt voor je tijd, toewijding, en… .”
In Charleroi was het zoeken naar de juiste straten/richting. Bijna zaten we met zijn allen op de autostrade en waren we verplicht om via Luxemburg, naar Vervins te fietsen. Gelukkig draaiden we bijtijds terug. Toch waren we de juiste richting kwijt en was het een beetje (een heel klein beetje) zoeken.
Toch geraakten we zonder kleerscheuren in Maubeuge. En wat meer was,… de vooropgestelde kilometers klopten als een bus.
Na Maubeuge konden we rechtsaf en waren we eindelijk verlost van de grote ‘N’ wegen. Van daar was het prachtig fietsen. Tot dan hadden we nog geen druppel regen gehad. Enkel passeerden we op wegen waar de buien net gepasseerd waren en waar de voorgangers ons het water ons om de oren gooide.
Maar eens de Franse grens over, gingen de hemelsluizen open en moest alleman dringend de camion op om zijn regenvestje te zoeken. Dan pas valt het op hoe moeilijk het is als ne man of 15 samen op de camion wil en de rugzakken worden uitgeladen. Amaai.
Met nog circa 40 km voor de boeg, was iedereen blij om het tot hier droog te gehouden hebben. Hier kwam wel een verandering in. Binnen de 2 km was iedereen doorweekt. Gelukkig was het plaatselijke bui en opende het wolkendek zich snel. Zo fietsten we de laatste 25 km met een schuchter zonnetje op onze knikkers. De truitjes en broeken droogden zienderogen.
Na 183 km storten we ons in Vervins, nog steeds met een gesloten groep, nog steeds zonder iemand in de problemen.
In het hotel konden we dan direct onze dorstige kelen smeren met een beschikbaar gerstenvocht. Er was Petrus van den tap en dus dronk iedereen Petrus a volonte. En goe da da was!!!!!
Maar dan begonnen de problemen met de hoteleigenaar. Hij had 1 gast die niet van de kamer wilden en problemen met de watervoorziening van een andere kamer. Vlug-vlug werd de samenstelling van de kamers dan een beetje overhoop gegooid en kon iedereen in de douche, althans diegene –n die geen dorst meer hadden. Die met dorst, bleven natuurlijk hangen aan den toog en vonden het niet nodig om hun beslijkte fietsen te kuisen of hun gedragen kleding uit te wassen. Met de gangbare temperaturen is dat laatst oveirgens geen sinecure om alles droog te krijgen. Dat zal wel iets voor morgen zijn.
Het avondeten was goed, meer dan goed, en werd afgesloten met een koffietje en een zelf gestookte graanjenever, of was het een soort vuurdrank.
Een andere meevaller is het feit dat het in Vervins dit weekend kermis is. Enkelen deden hun dansschoentjes aan en placeren nu een danspasje.
Door het schrijven van dit verslag kon uw dierbare niet mee. Ik zal de dansers dan morgen wel op hun plaats zetten.
Morgen komt loontje al om zijn boontje.
Groetjes en tot morgen.
