26 juli 2012

Rit 7: Agen – Lourdes

Wegkapiteins: Vrijwilligers

Chauffeurs: Vrijwilligers

Agen    Na 0 km   Nog 159 km

Condom    Na 40 km  -  nog 119 km

Er zijn al menig grappen gemaakt over de naam van deze 8000 inwoners tellende gemeente, in het Franse departement Gers (32). En hoewel de plaats zijn naam niet aan het voorbehoedsmiddel (in het Frans préservatif) ontleend, hebben de inwoners de commerciële waarde van de naam goed begrepen. In Condom vinden we tegenwoordig een Musée du Préservatif, waar men zich bezighoudt met onderzoek naar condooms en waar een tentoonstelling over condooms te bewonderen is. In Condom eindigt de, 35km lange, pelgrimsroute Lectoure – Condom, die op de Werelderfgoedlijst is opgenomen.

Midi Pyrenees

De regio Midi-Pyreneeën (Midi-Pyrénées) ligt in het zuidwesten van Frankrijk en heeft een oppervlakte van 45,348 km². De regio heeft een bevolking van circa 2,755,000 inwoners, die kunnen genieten van ruim 2000 uur zon per jaar. Deze regio heeft geen historische of geografische connectie, maar werd, zoals meer Franse regio’s, aan het einde van de 20^ste
 eeuw aangewezen als regio. Midi-Pyreneeën werd oorspronkelijk gezien als invloedszone/achterland voor de regio hoofdstad: Toulouse (Dit gold bijvoorbeeld ook voor Rhone-Alpes dat als ‘achterland’ van Lyon werd aangewezen). De regio kreeg de naam Midi-Pyrénées mee zonder hierbij na te denken over historische provincies in het gebied. De naam is een samenvoeging van Midi, dat zoveel betekend als zuidelijke regio (vanuit Parijs gezien) en Pyrénées waarmee de bergen aan de zuid kant worden bedoeld. De regio is één van de grootste van Frankrijk en is groter dan België. Midi-Pyreneeën bestaat uit 8 departementen, te weten: (09) Ariège, (12) Aveyron, (31) Haute-Garonne, (32) Gers, (46) Lot, (65) Hautes-Pyrénées, (81) Tarn en (82) Tarn-et-Garonne. De samenstelling van de regio is moeilijk te begrijpen en ziet er historisch gezien zo uit:

Gers

Het departement (32) Gers heeft een oppervlakte van 6 257 km² en ligt tussen de Pyreneeën en de Dordogne in en telt een ruime 170.000 bewoners. Zoals meer departementen in deze regio, moet Gers het hebben van haar omgeving en natuur. Deze natuurlijke omgeving leent zich natuurlijk uitermate goed voor wandel- en fietstochten. Men vindt hier glooiende heuvels (in sommige gevallen bedekt met wijngaarden), bloemenvelden en leuke (historische) bezienswaardigheden. Door een gebrek aan industrie vind hier ook veel landbouw plaats. Gers bestaat uit 3 arrondissementen (Auch, Condom en Mirnade), 31 kantons en 463 gemeenten.

Aan de grenzen van Gers vinden we de volgende departementen: (65) Hautes-Pyrénées, (31) Haute-Garonne, (82) Tarn-et-Garonne, (47) Lot-et-Garonne, (40) Landes en (64) Pyrénées-Atlantiques.

Eauze      Na 45 km  -  Nog 114 km

Er wonen ongeveer 5000 mensen in deze plaats, die voornamelijk bekend is als armagnac (drank) streek. Eauze noemt zichzelf dan ook graag ‘Capitale de l’Armagnac’. In de stad liggen de wijnkelders, welke bezocht kunnen worden. Verder vinden we hier nog een 15^de eeuwse kerk in gotische stijl. Buiten de Armagnac om is Eauze geen bijzondere plaats..

Rabastens de Bigorre     Na 120 km  -  Nog 39 km

          Het ongeveer 5000 inwoners tellende plaatsje Rabastens is gelegen in Franse departement (81) Tarn. Vroeger was deze plaats voornamelijk bewoond door katharen, maar de ‘ketters’ werden 1211 verjaagd door de bisschop van Toulouse. Het meest aansprekende gebouw in Rabastens is toch wel de Église Notre-Dame-du-Bourg, welke afkomstig is uit de 13^de eeuw. Deze kapel heeft vooral een erg mooie gevel, welke is voorzien van een portaal. Hier vinden we figuren die verhalen van Christus en Maagd Maria voorstellen. Rabastens heeft historisch gezien een traditie in de meubelbouw en vervaardigd tegenwoordig ook staalconstructies, precisieapparatuur en elektriciteitsmeters.

Tarn

Het, naar de gelijknamige rivier vernoemde, departement (81) Tarn vinden we in de regio Midi-Pyrénées, aan de zuidwest kant van Frankrijk. De Tarn (rivier) heeft duidelijk haar sporen nagelaten aan het landschap. Dankzij de Tarn vinden we nu diepe dalen van honderden meters diep, welke ook wel Gorges du Tarn genoemd worden. Dit komt doordat de ondergrond (kalkzandsteen) in vele jaren helemaal is weggeslepen door de rivier. Het zorgt echter wel voor een prachtig uitzicht welke jaarlijks vele toeristen trekt. In het Frans noemt men deze dalen Gorges. Tarn is dus erg in trek bij de wandel-, fiets toeristen en natuurliefhebbers. In de regio wonen ongeveer 350.000 mensen op een oppervlakte van 5758 km². Aan de grenzen van Tarn vinden we de departementen (12) Aveyron, (34) Hérault, (10) Aude, (31) Haute-Garonne en (82) Tarn-et-Garonne.

De twee arrondissementen, Albi en Castres, kunnen opgedeeld worden in 46 kantons en 324 gemeenten.

Hautes-Pyreneeen

Het departement Hautes-Pyrénées ligt in de regio Midi-Pyrénées aan de zuidkant van Frankrijk, direct aan de Spaanse grens. Zoals de naam al doet vermoeden lopen de Pyreneeën dwars door dit departement, wat voor de streek erg bepalend is. Natuurlijk dragen de Pyreneeën enorm bij aan het toerisme maar ze zijn ook van grote invloed op de tempratuur. De beschermende bergen zorgen voor een mildere temperatuur in de winter en een lagere zomertemperatuur. Het is een gebied met naast bergen en spectaculaire bergweggetjes ook dorpen, weilanden en landbouw. In de Hautes-Pyrénées wonen rondom de 225.000 inwoners op een oppervlakte van 4464 km². De regio wordt begrensd door de departementen (64) Pyrénées-Atlantiques, (32) Gers en (31) Haute-Garonne, daarnaast ligt het aan de grens met Spanje.

Het departement Hautes-Pyrénées is natuurlijk weer onderverdeeld in arrondissementen, kantons en gemeente. Deze streek telt een totaal van 3 arrondissementen (Argelès-Gazost, Bagnères-de-Bigorre en Tarbes) 34 kantons en 474 gemeenten.

Tarbes     Na 140 km  -  Nog 19 km

            Tarbes is na Toulouse de grootste stad van de regio Midi-Pyreneeën en ligt in het departement (65) Hautes-Pyrénées. In Tarbes wonen ongeveer 60.000 mensen. De stad heeft een rijke historie maar werd al rond 840 verwoest door de Noormannen. Ook tijdens de godsdienstoorlogen is er veel van de stad verloren gegaan. De huidige stad stamt voornamelijk vanaf de 17^de eeuw, want vanaf deze periode ging het weer een stuk beter met Tarbes. Toen de stad in 1800 hoofdstad van de Hautes-Pyrénées werd kon de stad pas echt doorgroeien, dit kwam mede dankzij de spoorlijn (verbinding met Parijs, 1859) en de opkomende wapenindustrie (1871). Door deze historie heeft Tarbes geen (zoals de meeste gemeenten in de omgeving) oud stads hart. Het centrale punt is hier dan ook een wat moderner plein genaamd Place de Verdun. Als u echter wat meer rust zoekt dan is de Jardin Massey een uitkomst. In dit, in de 18^de eeuw door Placide Massey, aangelegde park vinden we onder meer 180 jaar oude bomen en diverse sequoia’s. Daarnaast herbergt dit park een kloostergang, een mini treintje en het Musée Massey, welke weer een huzaren en een Beaux arts tentoonstelling aanbiedt.

Ondanks een paar aardige bezienswaardigheden is Tarbes toch niet echt gericht op toeristen. De stad is meer het centrum voor de mensen uit de regio en heeft daarom ook een groot winkelcentrum. De stad ligt vrij dicht bij de skigebieden van de Pyreneeën en wordt daarom wel eens als uitvalsbasis gebruikt.

Lourdes      Na 1138 km  -  Nog 0 km

ACADIA *** 10 rue de la Reine Astrid 65100 Lourdes Tél.: 05 62 94 95 95 www.hotelacadia.fr

 

 

Ritverslag van de dag(en):

 

26, 27 en 28 juli 2012

RIT 7 e.v.

Ik kan niet anders starten dan, beste lezer, onmiddellijk mijn excuses aan te bieden voor het laattijdige verslag van onze (aankomst)rit, de komst van de vrouwkes, de beklimmingen van Soulor en Luz Ardiden en het grote onweer dat hier gisteren door de Pyreneeën raasde.

We verlieten Agen in een broeiende hitte. De avond voordien was het in de stad zelfs te heet om de toeristen op een plaatselijk terras te houden. Leffe, Stella Artois of niet. Iedereen ‘kroop’ terug naar het hotel waar de airco deugd deed.

Dachten we dat het redelijk vlak zou zijn, dan konden we dat idee direct opbergen. Het was heuvelend, constant op en af. Ook begon de afstand en de ondraaglijke hitte van de laatste dagen te wegen. Toch peddelde iedereen mee. De chauffeur en de begeleider van dienst hadden geen werk. Toch kwamen er stilaan enkele gaten in de groep telkens het omhoog ging.

Voor de laatste rit moesten er alleen nog enkele broden gekocht worden. De ‘koeltoog’ puilde nog uit van de kaas, de salami, de choco, de smeerkaas en ander beleg dat we al van in Hulshout meezeulden.

Bij de eerste stop, na bijna 4 uur fietsen, gingen de laatste tomaten en bananen gretig naar binnen. Ook was er een gevecht om de laatste doosjes rijstpap, ananas en gemengd fruit vast te krijgen. De thermometer gaf dan ook al 35 graden aan. Te heet voor beleg, te heet om te eten, te heet om te rijden.

Kort na de eet-stop gingen enkele fietsen aan de kant en moesten de mannen in de stuurcabine van de volgwagen op weg. Een enkeling moest alleen in de achtervolging op een razende groep en reed zichzelf op goed 10 km volledig ‘kaput’.

De wegwijzers onderweg zorgden voor blije gezichten. De eerste borden met de vermelding ‘Lourdes’ doken op. Ook merkten we aan de einder iets was enkelen kippenvlees bezorgde. We ontwaarden donkere vlekken. Waren dat nog bomen? Laaghangende wolken?

Zowaar:… de Pyreneeën.

Een laatste stop op circa 10 km van Lourdes was een verademing. De ‘pressions’ (bier-van-tap) gingen gretig naar binnen.

De blije intrede in Lourdes kon beginnen. In vliegende vaart ging het licht bergaf naar het bedevaartsoord.

Ter plaatse hadden we de eerste fameuze problemen met de GPS. Het toestel gaf rechtdoor aan, maar een ‘verboden-doorgang’-bord strooide roet in het eten. Dan maar linksaf, steil omhoog, dan rechtsaf en steil naar beneden. De smalle steegjes waren een probleem voor de volgwagen. Even later dachten we het gevonden te hebben maar merkten we dat we op precies dezelfde plaats aankwamen. Peter en Gerard staken de koppen bij elkaar en we konden terug op weg. Via een wijde boog kwamen we dan eindelijk op onze bestemming, hotel Acadia, aan. De traantjes van geluk maar ook van vermoeidheid vloeiden bij enkelen al onderweg en nu nog bij enkele anderen. Iedereen feliciteerde zijn collega van 7 dagen.

De Pallietertrappers hadden het weeral afgehaspeld. Enkelen voelden zich bij de start heel onzeker om de tocht te volbrengen. Hier bleek dat het niet nodig was.

Eens te meer werd het motto ‘SAMEN UIT, SAMEN THUIS’ weeral bewaarheid. De Pallietertrappers laten misschien onderweg wel iemand afzien, maar achterlaten, dat niet.

Proficiat mannen, we hebben het volbracht.

Vanzelfsprekend vloeide te tapkraan van het hotel volop. Het was dan ook nog dik 30 35 graden.

Na het eten werden de afspraken gemaakt om de beklimmingen van Souor en Luz Ardiden de dag nadien, dwz gisteren.

Velen haakten af. Toch waren er 6 moedigen die de lastige tocht van circa 145 km aanvatten. Ze spraken achteraf van een wondermooie rit. Eerst waren er de loslopende schapen, koeien en paarden op de top van Soulor (een enkel schaap installeerde zich zelfs onder de geparkeerde camion. Bart, de vrijwillige chauffeur, had alle moeite van de wereld om verder te kunnen.

De beklimming van Luz Ardiden was ontzettend zwaar. De 34-25 versnelling kregen de Pallieters amper rond. Dit was, zelfs voor de betere klimmers, afzien.

Toen Cel even achteruit keek naar zijn eerste volger, Erik, geraakte hij van de weg, poogde zich tegen de rots af te duwen. Het bleek dat de rots scherper was dan zijn arm. Een gapende wond was het gevolg. Een dichtgeknoopte zakdoek bracht aanvankelijk soelaas. Eens de volgauto in zicht, kon de wond verzorgd worden. In het hotel deed Gerd (verpleegster) het nodige de wond dicht te plakken.

Rond de klok van 17 hr begon het opeens te rommelen in en om Lourdes. De lucht werd donker, de regen kwam met bakken naar beneden. Dachten we dat minderde, dan kwam er nog hagel aan te pas. Enkele Pallietertrappers dwarrelden met de taxi binnen. Het was onmogelijk door dit weer een hond, laat staan een wielertoerist door te jagen.

Aangezien vandaag de Tourmalet op het programma stond, waren er niets dan bedrukte gezichten. Meteo-France voorspelde sneeuw op de Tourmalet met een temperatuur van maximum 14 graden en een minimum van 6 graden.

Na het avondmaal spraken we dan ook af om te ontbijten rond de klok van zeven en pas dan te beslissen wat te doen.

Deze morgen regende het nog steeds en dus ging de rit naar de vuilbak.

Toch klaarde de lucht rond de middag uit. Enkele Pallieters, sportief als ze zijn, haalden hun stalen ros van stal en gingen op weg voor een tochtje in de buurt (Hautecam??).

Op dit ogenblik had ik nog niet de kans iemand van de renners te pakken te krijgen om het relaas van de rit op te ekenen.

Het wordt voor de journalisten ontegensprekelijk weer een lange dag vandaag. Journalistenwerk, een rot-job.

PS. Net Cancellara zien vallen. Hopelijk is het niet te erg.

Boonen, noch Gilbert, konden de afscheidnemende Vinokoerov afstoppen. CAv was duidelijk ook niet in zijn nopjes.

Groetjes vanuit het regenachtige Lourdes, waar de Internetproblemen legio zijn.

Groetjes en tot maandag.