21 juli 2012

Rit 2: Vervins – Provins

174 km

Wegkapiteins: Bart Thys – Gerard Heylen – Jhony Saliën

Chauffeurs: Dirk Van Den Bosch – Willy Warpy – Louis Scheers

Laon    Na 37 km   Nog 174 km

Laon

Laon is niet de grootste maar wel de meest merkwaardige stad van het departe-ment Aisne. Het oude Laon ligt op een tafelberg van 181 meter hoog en strekt zich 100 meter boven de omgeving uit, vandaar kreeg het de 


Uiteraard is de ganse bovenstad een bezienswaardigheid, maar het is toch de kathedraal die al je aandacht zal opeisen. De bouw werd gestart in de 12
de eeuw nadat de vorige kerk samen met het paleis werd plat gebrand. De stijl is vroeggotiek met romaanse invloeden. Oorspronkelijk waren er 7 torens maar er werden twee torens afgebroken tijdens de Franse revolutie. Bovenop de hoogste torens (56 meter) kan je beelden zien van ossen. Dit is een huldebetoon aan deze dieren die de kathedraal hebben helpen bouwen.naam 'gekroonde berg', nadat het van omwallingen was voorzien. Sinds 1989 is de bovenstad verbonden met de benedenstad door een kabelspoor. Dit is een onbemand en computergestuurde kabine dat je op minder dan 4 minuten naar boven brengt.

De benedenstad werd volledig herbouwd na de Tweede Wereldoorlog. Alles was vernield omdat de geallieerden de spoorlijnen onbruikbaar maakten en door hun 'precisiebombardementen' zowat de hele stad hebben vernietigd. De bovenstad bleef tijdens beide wereldoorlogen evenwel gespaard. Vroeger was er ook nog een citadel maar deze werd in 1870 (Frans-Pruisische oorlog) volledig verwoest door een opzettelijke ontploffing in de kruitkamer.

 

Carte'Chemin Des Dames' : 

is de naam die men gaf aan het massief dat de twee punten, gelegen halverwege de wegen Laon-Reims en Laon-Soisson, dus ongeveer 20 km ten zuiden van Laon verbindt.  Parallel ermee stroomt ten noorden de Ailette en ten zuiden de Aisne. Het is duidelijk dat dit krijtplateau zijn flanken zag wegspoelen door beide rivieren, inzoverre dat nog slechts een 22 km lange en maximaal 3 km brede strook op het oorspronkelijke niveau is blijven uitsteken.

Het massief is doorgrond van talrijke natuurlijke grotten, die men in de streek 'creuttes' noemt, en enkele oude steengroeven. In tijden van gevaar deden ze geregeld dienst als schuilplaats.  

De benaming 'Chemin des Dames' zou genoemd zijn naar het feit dat de dochter van Lodewijk XV ('les dames de France') de weg gebruikten om naar hun vriendin de hertogin van Narbonne te gaan.

Belangrijker is echter het feit dat de weg, omwille van de vele holen, gebruikt werd door de legers van Napoleon in 1814 en door de Duitsers in 1914 en 1940. Links en rechts van de weg zijn er prachtige vergezichten en af en toe een oorlogsmonument en/of kerkhof.

Cramaille    Na 86 km  -  Nog 88 km 

In 1652 brandde het kasteel gebouwd door Francois I alsook een grot gedeelte van het dorp volledig af. De gotische Saint-Martin kerk is geklasseerd. De kerk werd in de 12de eeuw gebouwd maar in de 16de eeuw grotendeels herbouwd.

Cramaille telt amper 120 inwoners.

 

Coincy     Na 94 km  -  Nog 80 km

De naam Concy is afkomstig van het klooster met de gelijknamige naam. Tijdens de 100-jarige oorlog werd het dorp grotendeels verwoest, met inbegrip van het klooster. In de late 13de eeuw werd het klooster heropgebouwd en verfraaid. Om zich te beschermen, versterkten de monnikken hun klooster.

De kerk Notre-Dame uit de 13de eeuw, is beschermd.

 

Chateau-Thierry    Na 109 km -   Nog 65 km

Chateau-Thierry (12000 inwoners) dankt zijn naam aan het kasteel van Thierry IV, de voorlaatste Merovingische koning die hier door zijn hofmeier Karel Marter werd gevangen gezet.  Hij stierf in het kasteel in 737.  Het kasteel heeft in de loop der eeuwen vele belegeringen moeten doorstaan; momenteel is er niet veel meer van over.  De stad kende een nogal vredige geschiedenis.  Het is pas toen Parijs als hoofdstad een zeker belang had gekregen en Chateau Thierry de toegangsweg daarnaar versperde, dat haar een aantal belegeringen, innames en plunderingen ten deel vielen (1421-1544-1651-1914-1918).  In 1940 werd de stad nogmaals geteisterd bij de bombardementen van de bruggen.

De stad wordt gedomineerd door drie hoogten.  De eerste ligt in het noorden. Bovenaan de helling staat het (goede) hotel Ile de France.

In het westen ligt 'Heuvel 204', met het Amerikaanse oorlogskerkhof, en in het centrum, boven de stad uitstekend, de heuvel met de kasteelruïne. De heuvel is eigenlijk een klein, 50 m hoog plateau van ongeveer 400 m lengte. Een trap van honderd treden leidt naar de ruïne die begroeid is met struiken en zelfs bomen.

De rest van de stad is ook al niet veel zaaks.  De Marne loopt er door en vormt er zelfs een eiland.  De bebloemde brede laan langsheen de rivier heeft wel wat allure en geeft iets feestelijks aan het centrum.

Chateau Thierry is echter vooral bekend om het feit dat hier de beroemde fabeldichter Jean de la Fontaine (1621-1695) werd geboren en er een deel van zijn leven heeft geleefd.  De herinnering aan La Fontaine wordt bewaard in zijn geboortehuis, een 16de eeuwse woning, die te bezoeken is.  Het is een vooral iconografische verzameling, die slaat op La Fontaine zelf en op de uitgaven van zijn fabels.

MonumentMonument de la Côte ‘204’

De Amerikanen noemden het het Aisne-Marne-Memoriaal, de Fransen spreken van het 'Monument de la Côte 204', het gedenkteken van heuvel 204.

Het is een reusachtige dubbele colonnade in witte steen, die men overal in de stad kan zien staan, en die bepaald indrukwekkend overkomt.  Ze herinnert aan de vijf weken durende gevechten die op 9 juli 1918 tot een einde kwamen, toen de Amerikanen de heuvel op de Duitsers veroverden.

Aan de voorkant van het monument verbeelden twee figuren, die sterk Romeins aandoen, de Verenigde Staten en Frankrijk.  Bovenaan de colonnade staan de namen van de plaatsen waar de Amerikanen belangrijke gevechten leverden.  Binnenin de colonnade bevinden zich marmeren platen met samenvattingen van de belangrijkste gevechten.  Aan de achterkant, dus de zijde die op de vallei uitgeeft, zien we een oriëntatietafel met daarboven, in de muur verwerkt, een reusachtige situatiekaart van de slag die op 18 juli 1918 werd geleverd.  De regimenten die er streden, staan met naam en schild vermeld.

Men verteld dat de heuvel waarop het gedenkteken prijkte, een der geliefkoosde plaatsen van Jean de la Fontaine was en dat hij hier o.m. de fabels van de haas en de schildpad, en van de vos en de raaf schreef.

 

Essomes-sur-Marne    Na 111 km  -  Nog 63 km

Op het plein van dit plaatsje staat de St-Ferréol abdij (13de eeuw) met hoge gewelven, breed koor en een verassend kort schip.  Het interieur ademt een elegante sfeer uit. De gebeeldhouwde koorstoelen dateren uit de 16de eeuw.

Het dorpje ligt op de (toeristische) (wijn)route 'Vallée de la Marne' die de Marne volgt.

Azy-sur-Marne    Na 116 km  -   Nog 58 km

De kerk van Azy-sur-Marne met spitse klokketoren is een van de oudsten uit de streek (12de eeuw).

 

Chezy-sur-Marne    Na 118 km  -  Nog 56 km

De Dolloir, een snelstromend beekje dat door dit karakteristieke dorp loopt, is zeer in trek bij kunstschilders. De kerk heeft een portaal en klokkentoren in renaissance stijl. De wijngaarden op de heuvels reiken tot aan het gehucht "Les Roches".

Nogent-L'Artaud    Na 120 km  -  Nog 54 km

Langs de boorden van Le Grand Fôret (het grote woud) rijden we langs de boorden van de Marne Nogent l'Artaud binnen.  Dit stadje huisvest de ruïnes van een "Clarissen-klooster" uit de 13de eeuw.  Enkel de kerk en het schoolkwartier is door de tand des tijds gespaard gebleven.  In de stad vinden we een mooi bewaard gebleven huis uit de jaren 1450 waarin nog een schat aan antiek te vinden is.  Verder is er nog de kerk, oorspronkelijk 11e eeuw, maar op het einde van de vorige eeuw herbouwd.

Langsheen de Marne vallen de verschillende molens ons op.

departementSeine-et-Marne (77)

Het Franse departement bestaat in het westen uit de Parijse voorsteden en het midden en oosten uit landelijke gebieden, waarbij het oosten het minst dichtbevolkte deel van het departement is.

Het departement was 1 van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse revolutie op 4 maart 1790.

Seine-et-Marne is omgeven door de departementen Val-d’Oise, Seine-Saint-Denis, Val-de-Marne en Essonne in het westen, Loiret en Yonne in het zuiden, Aube en Marne in het oosten, en Aisne en Oise in het noorden.

Seine-et-Marne omvat het grootste deel van de kunstmatige stad Marne-la-Vallee, locatie van het attractiepark Disneyland Parijs.

Een andere belangrijke publiekstrekker is het kasteel van Fontainebleau. Het nabijgelegen woud van Fontainebleau is populair bij onder meer rotsklimmers, omdat op vele plaatsen in het woud verzamelingen van middelgrote steenblokken verspreid liggen, uitstekend geschikt voor klimoefeningen zonder speciale klimuitrusting (zogeheten bouldering).

Provins   Na 174 km  -  Nog 0 km

Middeleeuwse stad

provins-big


In de 12de en 13de eeuw bereikt Provins haar hoogtepunt met de Jaarmarkten van de Champagne. Deze jaarmarkten trokken kooplieden uit heel Europa en Provins werd zodoende de belangrijkste ontmoetingsplaats voor de handel en een van de meest machtige steden van het Koninkrijk.

provins

Provins heeft zijn middeleeuwse aanzien behouden en staat bekend om de middeleeuwse stadswallen. Deze zijn in totaal 1200 meter lang met 22 torens. De Tour César dateert uit de 12e eeuw. Het is de enige bekende achthoekige donjon op een vierkante basis. De toren is overdekt en herbergt klokken.

Verder bevindt zich in Provins de Hostellerie de la Croix D'Or uit 1264-1270, de oudste horecagelegenheid van Frankrijk. Er is nog steeds een restaurant gevestigd.

Provins werd vanwege de historie van de middeleeuwse jaarmarkten in 2001 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO.


Hôtel-Restaurant IBIS

77 av. du Général de Gaulle

77160 Provins

Tél : 01.60.67.66.67  Fax : 01.60.67.86.67

Mail : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

hotel



Ritverslag van de dag:

IMG 0360 

21 juli 2012

RIT 2

VERVINS – PROVINS

 

PS: onmiddellijk een rechtzetting voor het verslag van gisteren, rit 1: we passeerden NIET in Maubeuge maar wel in Beaumont. Sorry, nogmaals Sorry.

 

Het is verdorie moeilijk om alle plaatsnamen te herinneren als ze u ‘choco’ rijden. Wat ik zeker weet, is het feit dat we in de Ardennen passeerden.
Nog maar net waren we vertrokken of het ging omhoog. Recht omhoog. Het was hijgen, puffen. Iedereen zat onmiddellijk op zijn plaats. De goei vooraan en de anderen,… een beetje verder naar achteren.De Brabanconne schalde deze morgen al vroeg door de luidsprekers. Nationale feestdag, 21 juli. Een feestdag, een dag om niet te moeten werken, maar helaas wij moesten verder. Verder zuidwaarts, richting Lourdes.
Het weer was zoals de gisteren, dwz mistig en nijgend naar een spatje regen. Gelukkig bleven we van regen gespaard.IMG 0369

 

Iedereen content.

 

Vandaag fietsten we de hele dag langs graanvelden. We misten één lid, met name Jos Wynants. De man die alle graangewassen kent als tovert hij ze uit zijn broekzak. De voorgaande buitenlandse trips was hij de man die iedereen vertelde wat spelt was, hoe rogge eruit ziet. Vandaag was eer geen plaatsvervanger bij. Niemand die ons kon verder helpen. En net nu merkten we langs de kant van de weg planten op die niemand, maar dan ook niemand kon thuiswijzen. “Jos, we brengen een exemplaar mee.”

 

Het was ook de eerste dag dat er inkopen moesten gebeuren. En wat stond er op de boodschappenlijst? Bananen. Bananen en nog eens bananen.

 

In de plaatselijke ‘Leclerc’winkel wreven ze zich de ogen uit. Een vol karton bananen, en geen dierentuin in de buurt.

 

IMG 0377Wat zich vooraf als een vlakke rit aankondigde, was allesbehalve vlak. Het was, zoals Kris Boekmans onlangs in de grote Toer aangaf, Frans vlak. Vlak dat omhoog en bergaf gaat.

 

Toch kon dat de club niet deren. Ze fietsten als door een bij gestoken. Maar, er werd gezorgd dat de minderen zeker en vast niet te diep moesten gaan. Zowaar een prima groep, een groep met plichtsbesef, met de wil om samen in Lourdes te arriveren, zonder verliezers en met 18 winnaars.

 

Toch waren er enkelen die probeerden de lont aan het kruidvat wilden steken bij de beklimmingen. Ze mochten enkele seconden nemen. Ze zouden –zoals een ancien meedeelde- de volgende 2 dagen toch terug in de groep verzeilen. “Laat maar doen, die mannen komen wel terug en dan blijven die rustig.”

 

Op het einde van de rit bekochten die hun inspanningen met een ‘krampke’.

 

Vandaag fietsten we niet minder dan 1673 hoogtemeters. Het was dus geen rit voor doetjes. Toch was er op het einde nog een gesloten groep. Een groep die op het licht heuvelend maar toch goed-lopend parcours richting Provins afstormde. Enkelen kozen al positie voor een eventuele massasprint. En toen, toen m-niemand nog iets verwachtte, kwam er een aanval van 3 man. De andere keken naar mekaar, reageerden niet en bleven vastgeroest op hun zadel zitten. Zouden de drie dan toch voor de overwinning gaan sprinten??

 

Nee, ze werden toch terug bijgebeend. De afstand was er voor hen teveel aan. Of was het de snelheid van de aanstormende meute. De hele dag 27, maximum 28 km per uur, en dan, de laatste kilometers ging het richting 30 en…

 

Toch tekende iedereen present.

 

In Provins moesten we door het authentieke centrum van Provins. Het ene middeleeuwse gebouw naast het andere. Toch moesten we verder, want ons hotel, IBIS, lag buiten het centrum. Groot was de verbazing toen we in het zicht van de eindstreep nog een klim van 8 procent voorgeschoteld kregen. Het was dan zeker; het werd geen groepsspurt, geen foto-finish. De officials aan de eindmeet konden rustig noteren.

 

Toch is het op dit ogenblik nog wachten op een einduitslag. Blijkbaar toch iets fouts gegaan.

 

Het was ook zaak om de was van 2 dagen te doen. Buiten hangen de wasdraden van links naar rechts, van hier naar daar. Het is een bont palet van kleuren. Onderlijfkes, kousen, klakskes, broeken, truien, en wat nog meer.

 

Aangezien de zon ondertussen van de partij is, 25 graden, hopen we dat de kledij seffens droog gaat zijn.

 

Het avondeten was meer dan goed. En de wijn ook. Enkelen sloften richting kamer. En het was nog maar net donker geworden. Ze waren zogezegd moe, maar enkelen vermoeden dat het de wijn, de afstand en de eerste warmte was.

 

Groetjes en tot morgen.

IMG 0387