Zaterdag 19 juli - 159 km

 

Wegkapiteins:Bart Thys, Johny Helsen, Dirk Van Den Bosch

Chauffeurs:Cel Heremans, Jos Hermans, Peter Abé

 

Hulshout:Na 0 km - Nog 159 km

 

Hulshout, ons lieflijke dorpje, bestaat uit de deelgemeenten Houtvenne, Hulshout en Westmeerbeek en is gelegen aan de oever van de Grote Nete. De gemeente 

(11000 inw) was in het verleden vooral gekend als een wingebied van turf en veel later was de diamantbewerking de voornaamste bron van inkomsten.

Op toeristisch gebied is er vooral het retabel in de St-Mattheuskerk, de St. Annakapel, het Toreken allen in de deelgemeente Hulshout, het kasteel Ter Borght en de mini-versie van ‘Manneken Pis’ te Westmeerbeek en de St. Adrianuskerk te Houtvenne.

 

Westerlo:Na 8 km - Nog 151 km

Westerlo komt voor de eerste maal in de geschriften voor omstreeks het jaar duizend, wanneer het door gouwgraaf Ansfried aan de kerk van Utrecht werd geschonken. Deze schenking vond plaats niet lang nadat Ansfried tot bisschop van Utrecht was gewijd. Vanaf de 13^de eeuw werd Westerlo beheerd door de heren van Wezemaal die de schepenen van Westerlo konden benoemen (1264). De familie van Wezemaal was bouwheer van de donjon van het kasteel van Westerlo. Zij lieten ook het gasthuis van Westerlo in 1377 oprichten (verwoest tijdens de 80-jarige Oorlog). In de 15^de eeuw werd de Grote Nete tot in Westerlo bevaarbaar gemaakt. In die eeuw stond er op de markt van Westerlo een halle (voor het laatst vermeld aan het einde van de 17^de eeuw). In 1464 stierf Jan II van Wezemaal zonder wettelijke mannelijke nakomelingen. Later werd Westerlo geschonken aan Karel van Bourgondië, beter bekend als de Stoute. In 1472 werd Westerlo door Karel de Stoute aan Guy van Brimeu overgedragen, die tijdens de woelige periode die volgde op de dood van Karel de Stoute op de markt van Gent werd onthoofd. In 1484 kwam Westerlo toe aan de familie van Merode, die al enige tijd aanspraak maakte op Westerlo via het huwelijk van Margaretha van Wezemaal met Richard van Merode. Sindsdien is de naam van de gemeente onverbrekelijk verbonden met de adellijke familie, die er tot aan de Franse Revolutie het gezag uitoefende en onder andere de schepenen benoemde.

In de onafhankelijkheidsstrijd van België speelden verschillende leden van de familie Van Merode een belangrijke rol. Het familieslot is nog steeds eigendom van de familie. Een andere opmerkelijke figuur uit geschiedenis van Westerlo is Emmanuel Jozef Van Gansen, een leider uit de Boerenkrijg van 1798. Westerlo was één van de belangrijkste centra van de opstand tegen de Franse bezetter.

 

Tessenderlo:Na 28 km - Nog 131 km

Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Tessenderlo is ‘de ramp van Tessenderlo’ waarbij vele slachtoffers vielen. Op het einde van de 19^de eeuw vestigde het chemisch bedrijf "Produits Chimiques de Tessenderloo" (PCT, nu Tessenderlo Chemie) zich in Tessenderlo. Op 29 april 1942 vond er een zware ontploffing plaats in het bedrijf waardoor de hele fabriek en de ruime omgeving verwoest werden. De Duitse bezetter vermoedde sabotage. Maar de oorzaak was hoogstwaarschijnlijk een tragisch bedrijfsongeval, waarbij arbeiders tegen de regels in probeerden brokken ammoniumnitraat met dynamiet los te maken.

 

 

Doordat het bedrijf vlakbij het centrum en kort bij het Technisch Heilig-Hartinstituut lag, was de impact enorm: naast grote materiële schade vielen er 189 doden en meer dan 900 gewonden te betreuren. Na een controversiële enquête bij de buurtbewoners, die meestal werknemers waren bij de PCT, of middenstanders die van de klandizie van de werknemers leefden, werd de nieuwe fabriek -tegen de wil van de meerderheid van de bewoners en het gemeentebestuur, maar onder druk van de Bestendige Deputatie van de Provincie Limburg- op dezelfde plaats herbouwd, in plaats van op de nieuwe industriezone aan het Albertkanaal, ver van de bewoonde zone.

 

De bezienswaardigheden zijn de St-Martinuskerk met gotisch doksaal uit de 16^de eeuw, enkele classicistische en neoclassicistische herenhuizen aan de Markt, de Oude Molen (1301) en de Tiendeschuur.

 

Koersel:Na 36 km - Nog 123 km

De geschiedenis van de (Frankische) bewoning van deze streek gaat terug tot ongeveer 700. Omstreeks 800 kwam het gebied bestuurlijk onder het huidige Lummen te vallen. De Heer van Lummen liet hier een kapel bouwen. Het patronaatsrecht daarvan werd in 1185 geschonken aan de Abdij van Averbode. In 1204 werd Koersel een zelfstandige parochie, maar de pastoors werden tot 1829 nog door de Abdij benoemd.

Vanaf 1798 werd Koersel een zelfstandige gemeente.

Tijdens de Tachtigjarige oorlog trokken plunderende soldaten het dorp in, waar de bewoners zich in de kerktoren hadden verschanst. De soldaten staken de toren in brand, waarbij 183 mensen omkwamen.

In 1826 ontstond bedevaartsoord ‘t Fonteintje, waar in 1833 een kapel werd gebouwd. Het jaar nadien woedde een dorpsbrand, waarbij het centrum van Koersel, inclusief de kerk, werden verwoest.

Van belang was de aanleg van de steenkoolmijn van Beringen vanaf 1907. De bevolking van Koersel nam daardoor sterk toe. In 1910 werd in het nabijgelegen gehucht Stal reeds een zelfstandige parochie opgericht.

Na 1945 werden tal van nieuwe wijken in Koersel aangelegd: Fonteintje, Steenveld, Steenoven, Grootveld, Schanswijk en Vliegeneinde.

In 1977 werd Koersel onderdeel van de fusiegemeente Beringen.

 

Opitter:Na 65 km - Nog 94 km

Opitter, de grootste deelgemeente van Bree, kende vooral landbouw. Later ontwikkelde het zich tot een forenzenplaats. Sommigen waren werkzaam in de Kempense steenkoolmijnen. De Brouwerij Sint-Jozef is de belangrijkste industriële vestiging.

Bezienswaardigheden zijn: de Sint-Trudokerk (foto), de Pollis-, de Slag-, de Kasteel- en de Rooiermolen allen aan de Itterbeek en de kapel O.L.V. Troosteres der Bedrukten.

De bekendste inwoonster van Opitter is natuurlijk Kim Clijsters.

 

Maaseik:Na 80 km - Nog 79 km

De stad Maaseik is qua oppervlakte (76,91 km²) en qua inwonertal (25.000) de 8^ste gemeente van Limburg. Sint-Catherina is de patroonheilige. De stad internationaal vooral bekend als de vermoedelijke geboorteplaa

ts van de gebroeders Jan en Hubert Van Eyck.

Het typische, planmatige stratenpatroon uit de tijd van de stichting van de stad is nog steeds duidelijk herkenbaar: vanaf de centraal gelegen Markt vertrekt een noord-zuid- en een oost-westas. De poorten op deze assen waren de Eikerpoort (naar Aldeneik), de Bleumerpoort (naar Bleumerhof, langs de Maas), de Hepperpoort (naar Heppeneert) en de Bospoort (naar Neeroeteren). De wallen mo

esten plaats ruimen voor de Burgemeester Philipslaan (begin 20^ste eeuw) en de ringweg (jaren 1980). Tussen de Bospoort en de Hepperpoort is de aarden wal deels bewaard gebleven. Bij de heraanleg van de Burgemeester Philipslaan (2012) werden de fundamenten van de Eikerpoort ontdekt. Enkele jaren eerder (2009) werden aan de Bospoort ook al de fundamenten van de grafelijke burcht blootgelegd; deze zijn te bezichtigen in de parkeergarage onder het Kolonel Aertsplein

 

Roosteren:Na 83 km - Nog 76 km

Roosteren (Limburgs: Roostere) is een kerkdorp met ongeveer 1500 inwoners in de Nederlandse provincie Limburg, in de gemeente Echt-Susteren. De plaats is geografisch gezien de noordelijkste plaats van Zuid-Limburg, hoewel het formeel gezien bij Midden-Limburg hoort.

Roosteren ligt aan de Maas, tegenover het Belgische Maaseik. Langs de oostelijke zijde van het dorp is het Julianakanaal aangelegd met parallel daaraan de autosnelweg.

 

Bij het dorp liggen twee kastelen, Kasteel Ter Borch en Kasteel Eijckholt. Daarnaast zijn er nog een aantal herenhuizen te vinden. Centraal in het dorp staat de St-Jacobus de Meerderekerk, een zogenaamde waterstaatskerk (gebouwd met financiële steun van de landelijke overheid) uit 1843.

 

Echt (Susteren):Na 94 km - Nog 65 km

De katholieke St-Landricuskerk (foto) is een van oorsprong romaanse kerk. Tot de vergroting en uitbreiding van de kerk in 1872 stond aan de westzijde nog de romaanse toren. Verschillende keren werd de kerk tot gotische hallenkerk verbouwd/vergroot en in 1872-1873, gerestaureerd en vergroot. De neogotische toren werd tijdens WOII zwaar beschadigd en na de oorlog deels vervangen door een moderne bovenbouw.

De moderne rooms-katholieke Pius X-kerk uit 1959 is inmiddels gesloten en gesloopt.

In 1875 vestigden twintig zusters Karmelietessen uit Keulen zich in Echt vanwege de Kulturkampf in Duitsland. In 1879 werd voor deze zusters een nieuw klooster gebouwd. Het klooster is tegenwoordig sterk verbonden met de herinnering aan Edith Stein, de Duitse filosofe en Karmelietesse die vanwege haar joodse afkomst Duitsland in 1938 ontvluchtte en tot haar deportatie door de nazi's in 1942 in dit klooster verbleef.

Sef Vergoosen (ex-trainer KRC Genk) is inwoner van Echt.

 

Heinsberg:Na 112 km - Nog 47 km

Aan de hand van gevonden munten wordt de stichting van Heinsberg ergens tussen 98 en 117 gedateerd. Bij het uitgraven van de Propsteikerk zijn graven die dateren van vóór de Frankische tijd aangetroffen.

In de 11^de eeuw hoorde Heinsberg net als Valkenburg bij de Heerlijkheid Heinsberg die eigendom was van Gosewijn I. In 1255 wordt Heinsberg voor het eerst als stad genoemd in een oorkonde van Hendrik van Heinsberg en zijn echtgenote.

In de buurt is het grofwildpark Tüddern met loslopende leeuwen, tijgers en apen.

 

Lövenich:Na 128 km - Nog 31 km

Te Lövenich is een belangrijk Duits militair kerkhof.

 

Bergheim:Na 159 km - Nog 0 km

Bergheim telt circa 59300 inwoners.

De stad is, samen met haar 15 deelgemeenten, bekend omwille van haar vele burchten en kastelen. Zo is er het Slot Schlenderhan en Pliesmühle, de Ober- en Underburg bij Fliesteden, de burcht Geretzhoven bij Hüchelhoven, het slot Paffendorf bij Paffendorf, het slot Schlenderhan, het slot Frens en de burchten Thorr, Holtrop en Wieverich.

 

 

Hotel Brauhaus zur Krone

Familie Helmut Kersting

Hauptstraße 78-80

50126 Bergheim

Tel: (49)02271 - 4 34 27 - Fax: 02271 - 49 70 22

eMail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

 

 

 

Ritverslag van de dag:

 

Hulshout – Bergheim

 

Rit 1

 

 

De kop is eraf. De eerste rit zit erop. De zenuwen zijn weg (zeker bij hen die voor ’t eerst meegingen). Zij keken maanden uit naar hun eerste trip, hun maiden-trip. “Hoe zou ’t gaan? Kunnen we ’t aan? Rijden ze niet te hard? Houden ze met ons rekening.” Op al deze vragen kwam vandaag een grote JA.

 

Deze morgen, 7.30 hr., was het een drukte van jewelste aan. Ook gisteren met het laden van de volgwagen was iedereen aanwezig. De kasten werden ineen getimmerd, de diepvries die zorgt voor gekoelde dranken werd gehaald (mercie Grote Jhonny), de bagage werd ingeladen en –belangrijk- het eten voor onderweg werd aangevoerd.

 

Om tien na achten was het dan zover. Enkele Pallietertrappers waren present om ons uit te wuiven. Bedankt mannen!!! Waar zaten de anderen??

 

Eddy Janssens vergezelde ons tot in Koersel en keerde dan alleen terug naar Mjorrebeek. Ook bedankt Eddy. Hij moest lijdzaam toezien hoe zijn collega’s van vele oorlogen verder trokken, verder richting Nederland en Duitsland.

 

Onnodig te zeggen dat de zon –we hebben er lang genoeg op geroepen- vandaag duidelijk van de partij was. Het was warm onderweg. Nee, sorry, het was HEET onderweg. Wie goed tegen de warmte kan had geen problemen, anderen zochten de volgwagen op en smeekten om een extra drankstop. Wat gebeurde.

 

De eerste stop was na circa 70 km even buiten Maaseik op weg naar Susteren (Nl). Daar was ook een eerste omleiding en kwam de volgwagen in problemen. Kilometers en kilometers zonder volgwagen. De bidons geraakten stilaan leeg. En de zon –onnodig te zeggen- brandde op de hoofden, op de benen, op de armen.

 

Het parcours was vlak, of toch relatief vlak.

 

De tweede stop was in Duitsland, natuurlijk in de ‘lommerte’. Sommige kopkes gingen daar al naar beneden. Anderen, de zonnekloppers, glunderden.

 

Van hier was het nog circa 35 km tot in Berghaim onze eerste stop.

 

Zoals gebruikelijk bij ieder buitenlandse trip, werd er nu ook een drankstop (bier-stop) ingelast op enkele kilometers voor de eindbestemming. Een prachtig kasteel met aanhorigheden was een prachtige locatie. De trouwers kwamen op en aan. Het applaus voor de trouwers kwam spontaan uit de groep.

 

Al bij al is iedereen picco-bello gearriveerd in Bergheim. Ze zeggen net (in afwachting van het avondeten) “We waren weer goe.” Ik –alles overschouwend vanuit de volgwagen op het einde- het andere ideeën, maar het blijft in de groep. Zo spreken we het altijd af. Benieuwd wanneer de eerste geruchten naar voor komen, wanneer de halve waarheden voor hele verteld worden.

 

Groetjes allemaal in Hilsent en omgeving.

 

Iedereen goe hier en morgen goe weer op. Hopelijk dan zonder of toch met een zwakkere zon.

 

Smak, smak, De Pallietertrappers op weg naar Berlijn denken aan Hilsent.