Woensdag 23 juli - 161 km

 

Wegkapiteins: Eric Clé, Cel Heremans, Julia Valgaeren

Chauffeurs:Rik Mariën, Erik Scheerens, Willy Warpy

 

Chemnitz:Na 0 km - Nog 161 km

 

Nordhalben:Na 25 km - Nog 136 km

Ongeveer 3 km buiten Nordhalben ligt het stuwmeer Mauthaus, het grootste drinkwaterbassin in Beieren. De stuwdam heeft een hoogte van 68 m.

In het stadje bevindt zich de laatste van de eens zo bekende Klöppelscholen (kantklosscholen), die een eeuwenoude traditie hebben.

Middenin het bos aan de rand van Nordhalben ligt het verwarmde natuurbad Waldschwimmbad.

 

Saale

De Saale is een zijrivier van de Elbe. Ze stroomt over het grondgebied van Beieren, Saksen-Anhalt en Thüringen en heeft een lengte van 427 km. De rivier wordt ook wel de Saksische Saale (Sächsische Saale) genoemd ter onderscheiding van de Frankische Saale, die eveneens in Beieren begint. Langs de rivier staat een groot aantal burchten en burchtruïnes die dateren uit de tijd dat men zich moest verdedigen tegen invallen van Slavische stammen vanuit het oosten. Halle en Jena zijn de grootste steden aan de rivier.

De Saale begint, evenals de Main, in het Fichtelgebergte tussen Bayreuth en Hof. De bron bevindt zich op een hoogte van 707 m op de flanken van de Waldstein. De rivier stroomt vervolgens door het gebied Opper-Franken in noordelijke richting.

De eerste grotere stad aan de Saale is Hof. Verder bereikt de rivier al spoedig Thüringen, waar de rivier door het Thüringer Woud loopt. Hier bevinden zich de twee grootste stuwmeren van de rivier: Bleiloch en Hohenwarte. Via Saalfeld, Rudolstadt en Jena doorkruist de Saale Thüringen om ten zuiden van het historische stadje Naumburg Saksen-Anhalt te bereiken. Verder noordelijk volgt de stad Halle, de oude zoutstad. Vanaf hier wordt de Saale bevaren.

Langs de Saale bevindt zich het wijnbouwgebied Saale-Unstrut, het noordelijkste van Duitsland.

 

Het Thüringer Woud

Het Thüringer Woud is een bebost middelgebergte van 120 km lang en 35 km breed in centraal Duitsland. De hoogste top is de Große Beerberg (982 m).

De Rennsteig (ook wel Rennweg genoemd) is een oud pad dat de toppen in het centrale deel van het Thüringer Wald met elkaar verbindt. Deze Rennsteig is de historische grens tussen Noord- en Midden-Duitsland en vormt ook de oude grens tussen de regio's Thüringen en Franken.

De bekendste bezienswaardigheid is de Wartburg bij Eisenach, waar Elisabeth van Hongarije leefde (voor ze naar de Marburg verhuisde) en later Maarten Luther enige tijd in ballingschap verbleef.

 

 

 

 

Schleiz:Na 62 km - Nog 99 km

Schleiz is een Kreisstadt van de Saale-Orla-Kreis en telt 8500 inwoners.

Net buiten Schleiz ligt een oud stratencircuit waar al sinds de jaren 20 van de 20ste eeuw races worden gehouden. Het huidige circuit is een ingekorte en veiligere versie van het oorspronkelijke circuit. Plannen om het circuit om te bouwen naar een permanente baan hebben tot op heden nog onvoldoende steun

Wat is een ‘Kreisstadt’?

Een Kreisstadt is de stad waar het bestuur van een Landkreis of Kreis is gevestigd. Niet alle Landkreise of Kreise hebben een Kreisstadt. Als het bestuur zetelt in een gemeente die niet de formele status heeft van stad dan wordt die gemeente aangeduid als Kreishauptort.

Daarnaast zijn er Landkreise waarbij het bestuur zetelt in een nabijgelegen stad, meestal de naamgever van het Landkreis, waarbij de betreffende stad zelf geen deel uitmaakt van het Landkreis.

Een aparte groep steden zijn de GroBe Kreisstädte. Deze groep steden, waarvan per deelstaat de naam iets kan variëren, hebben binnen een Landkreis een bijzondere status doordat zij een aantal taken die het Landkreis uitvoert voor het gebied van het Landkreis voor de betrokken stad zelfstandig uitvoeren. In die zin is het een tussenvorm tussen Landkreis en Kreisfreie Stadt.

 

 

 

Pausa-Mühltroff:Na 79 km - Nog 82 km

Pausa-Mühltroff is een stad in de deelstaat Saksen en maakt deel uit van de Vogtlandkreis. Het vroegere Pausa/Vogtland hernoemde zich na de annexatie van de buurstad Mühltroff met ingang van 1 januari 2013 in Pausa-Mühltroff. Pausa-Mühltroff telt 3.500 inwoners.

 

5.1Greiz:Na 99 km - Nog 62 km

Greiz werd voor het eerst genoemd in 1209, toen het als Groytz voorkwam in een schenkingsoorkonde van de voogden van Weida aan het klooster Mildenfurth. In 1306 vestigde voogd Hendrik II Reuss van Plauen zich in Greiz, waarmee de linie Reuss-Greiz begon. In 1359 heette Greiz voor het eerst stat. In 1564 werd Greiz verdeeld in Obergreiz en Untergreiz: sindsdien heeft Greiz twee residentiële kastelen. De deling van Greiz zou, met een onderbreking tussen 1616 en 1625, tot 1768 voortduren.

In 1768 verenigden Obergreiz en Untergreiz zich en werd in 1778 een vorstendom. Inmiddels had vorst Hendrik XI een zomerpaleis laten bouwen en het vorstelijke park laten aanleggen.

In 1802 verwoestte een stadsbrand vrijwel de gehele stad. In de 19de eeuw kregen de al veel langer bestaande textielnijverheid en papierfabricage in Greiz een industrieel karakter. In 1856 werd Greiz aangesloten op het spoorwegnet.

Ten tijde van de DDR bleef de textielindustrie belangrijk voor Greiz. Na de ‘Wende’ is deze nagenoeg verdwenen.


Wende

Met het begrip Wende (Omwenteling) wordt de ontwikkeling aangeduid van 1989 en 1990 waarin de Duitse Democratische Republiek (DDR) veranderde van een communistische dictatuur in een parlementaire democratie. De belangrijkste gebeurtenis was op 9 november 1989 de opening van de Berlijnse Muur (de "Val van de Muur"). Uiteindelijk mondde de Wende uit in de Duitse hereniging.

De belangrijkste gebeurtenissen in die periode waren:

  • De openstelling van de grens tussen Hongarije en Oostenrijk op 19 augustus 1989. In het kader van een Pan-Europese picknick werd de grens een aantal uren opengesteld. Ruim 600 DDR-burgers maakten van de gelegenheid gebruik om de grens naar Oostenrijk over te steken en te vluchten naar de Bondsrepubliek. Hierna kwam een massale vluchte-lingenstroom op gang uit de DDR naar met name Tsjechoslowakije (het enige land dat Duitsers uit de DDR zonder visum konden bezoeken) en naar Hongarije, dat op 11 september de grenzen met Oostenrijk definitief had geopend. Vanaf 11 september vluchtten via Hongarije binnen 3 dagen 15.000 DDR-burgers, tot het eind van de maand gevolgd door nog eens 20.000 vluchtelingen. In de ambassade van de Bondsrepubliek in Praag verzamelden zich 4700 vluchtelingen, terwijl de ambassade in Warschau 800 vluchtelingen telde.

  • De vreedzame maandagsdemonstraties die in Leipzig gehouden werden om te demonstreren voor meer vrijheden. Deze demonstraties werden zo massaal dat het DDR-regime deze niet meer konden onderdrukken zonder een bloedbad aan te richten. Op 9 oktober namen 70.000 mensen aan de demonstratie deel en op 4 november demonstreerden 500.000 mensen in Oost-Berlijn.

  • Op 9 november 1989 werd de Berlijnse Muur geopend, waarna miljoenen Duitsers uit de DDR het westen bezochten (en grotendeels terugkeerden).

  • De overgang naar een parlementaire democratie werd voorbereid door rondetafelgesprekken tussen de SED-regering onder Hans Modrow en vertegenwoordigers van oppositiegroeperingen. Het eerste rondetafel-gesprek vond plaats op 7 december 1989 en het 16de en laatste gesprek vond plaats op 12 maart 1990. Deze gesprekken resulteerden in de eerste vrije verkiezingen in de DDR op 18 maart 1990.

De nieuwe democratisch gekozen regering de Maizière begon de onderhan-delingen met de Bondsrepubliek en de geallieerde bezettingsmachten. Op 3 oktober 1990 hief de DDR zich op en sloten de Oost-Duitse deelstaten zich aan bij de Bondsrepubliek.

 

 

 

Zwickau:Na 123 km - Nog 39 km

5.2Zwickau is de Kreisstadt van het Landkreis Zwickau gelegen aan de Zwickauer Mulde. De stad telt 92.300 inwoners en is daarmee na Leipzig, Dresden en Chemnitz de vierde stad van Saksen. Zwickau heeft vanouds veel autoindustrie en verwierf vooral bekendheid door de fabricage van de Trabant. Het was tevens de geboortestad van de componist Robert Schumann.

 

De naam Zwickau werd in 1118 als Zcwickaw voor het eerst opgetekend, maar daarmee werd nog niet de huidige nederzetting aangeduid: deze kwam later in de 12de eeuw tot ontwikkeling op de linkeroever van de Mulde, waar zich een doorwaadbare plaats bevond. Van een oppidum (stad) was in 1212 voor het eerst sprake. Het Castrum Zwickaw, het latere slot Osterstein, werd in 1292 voor het eerst genoemd. Inmiddels was de stad een vrije rijksstad geworden, die zich verbond met Chemnitz en Altenburg, de beide andere "Pleißnische rijkssteden

In de 14de eeuw was Zwickau ommuurd en werd er een begin gemaakt met de winning van steenkool, die pas veel later een grote vlucht zou nemen en tot in de 20ste eeuw zou voortduren. In 1403 ging vrijwel de gehele stad bij een stadsbrand in vlammen op.

De stad kwam tot grote bloei dankzij haar deelname aan de zilverwinning bij Schneeberg vanaf het eind van de 15de eeuw en de gelijktijdige opkomst van de textielnijverheid: laken uit Zwickau werd tot ver buiten Saksen afgezet.

In de 19de eeuw brak een tweede bloeiperiode voor Zwickau aan, toen de kolenwinning op industriële schaal werd voortgezet.5.3

De autoindustrie van Zwickau begon in 1904, toen August Horch er zijn bedrijf vestigde, gevolgd door een tweede fabriek van Horch, die in 1910 de Audi Automobilwerke GmbH ging heten en in 1932 samenging met de eerste. Deze Auto-Union werd na WOII in West-Duitsland voortgezet en is de voorloper van het huidige Audi. Het Oost-Duitse VEB Automobilwerk Zwickau (vanaf 1958: VEB Sachsenring Automobilwerke Zwickau), dat de onteigende Audifabriek overnam, ging er vanaf 1957 de Trabant produceren. Tegenwoordig produceert Volkswagen Sachsen GmbH auto's in Zwickau.

In 1960 kwamen in de Karl Marxmijn bij het grootste mijnongeluk in de geschiedenis van de DDR, 123 mijnwerkers om het leven.

 

Hart van de stad is de Hauptmarkt, het kruispunt van twee oude handelswegen, waar zich het gotische raadhuis en het theater bevinden. Het theater is gevestigd in de historische lakenhal. Ook het Robert Schumannhuis staat aan dit plein.

5.4De voornaamste kerk van Zwickau is de Marienkirche of Zwickauer Dom (foto), een laatgotische hallenkerk waarvan de geschiedenis tot de 12de eeuw teruggaat en die een 87 m hoge toren heeft. Een andere gotische kerk is de Katharinenkirche. Middeleeuws is ook het Dünnebierhaus.

In het noordoosten van de binnenstad bevindt zich het slot Osterstein (foto), dat in 1292 voor het eerst werd genoemd en door Christiaan I van Saksen tot renaissanceslot werd omgebouwd. Later deed het dienst als gevangenis en raakte het in verval. Van 2006 tot 2008 werd het gerestaureerd en ingericht als verpleegtehuis.

 

 

Chemnitz:Na 162 km - Nog 0 km

Chemnitz is een kreisfreie Stadt in het westen van Saksen. De stad is na Leipzig en Dresden de derde stad in grootte in Saksen. Chemnitz telt circa 241.000 inwoners.

Chemnitz heeft een technische universiteit en is een belangrijk spoorwegknooppunt. Bekend is het Karl-Marx-monument, een van de grootste bustes ter wereld.

De stad Chemnitz is in de 12de eeuw ontstaan uit een Benedictijnenklooster en is vernoemd naar de gelijknamige rivier. Al in de middeleeuwen was Chemnitz een belangrijke stad voor de handel en de economie. Aan het eind van 18de eeuw deed de industrie haar intrede. Op 5 maart 1945 werd de stad door geallieerde bombardementen zwaar beschadigd. Tussen 1949 en 1990 viel Chemnitz onder de DDR. In 1953 verving de regering van de DDR de naam Chemnitz door Karl-Marx-Stadt. Na de val van het IJzeren Gordijn stemde de bevolking van Chemnitz in 1990 in een referendum voor het herstel van de oude naam.

Chemnitz bestaat uit 39 stadsdelen.



Enkele bezienswaardigheden zijn onder meer: de Roter Turm, het Altes Rathaus, het Neues Rathaus, het Siegert Haus aan de Markt, de Stadtkirche St. Jakobi, de St. Petrikirche, de Burg Rabenstein, het Einsiedler Brauhaus, het Stadtbad Chemnitz, het Kulturkaufhaus DAStietz, het Karl Marx Monument en diverse pleinen zoals Theaterplatz en Falkeplatz.

5.5

Altes Rathaus

5.6

Siegert Haus

 

 

  

 

 5.7

 

Hotel BIENDO

Straße der Nationen 12

09111 Chemnitz

Telefon: +49.371/433.1920 - Fax: +49.371/433.19220

E-Mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Website: www.biendo-hotel.de



 

Kronach - Chemnitz

Rit 5

23 juli 2014

Chemnitz – Dresden

Rit 6

24 juli 2014

Omwille van drukke contractbesprekingen met renners uit de ploeg, maar ook renners van andere ploegen en besprekingen met sponsors en kandidaat-sponsors, is het niet altijd mogelijk om de ritverslagen tijdig klaar te hebben. Het strakke tijdsbestek is vaak een beetje té strak. Het bemoeilijkt vaak het innemen van edel vocht tijdens de avonden…

De rit van gisteren( rit 5, Fulda-Kronach) was loodzwaar. De 2167 hoogtemeters zeggen een leek mss niet veel, voor een geoefende fietser alles. Bedenk daarbij dat de klassieker naar Rochefort ‘amper’ 1700 hoogtemeters telden en dan kan je inbeelden wat een geaccidenteerd parcours onze helden voorgeschoteld kregen. Gingen de eerste kilometers nog licht glooiend, dan kwam er na circa 30 km een patat van jewelste. Nog maar net van de hoofdbaan ging het met 12, 13 en zelfs 16 % omhoog. Het was bij sommigen wringen op het zadel, duwen op de pedalen, niet opzij kijken, om toch maar niet om te vallen.

Was het parcours (de voorbije ritten incluis) onverwacht zwaar, dan was de omgeving prachtig. Vaak was het fietsen op rustige wegen zonder een auto tegen te komen. Weer waren er links en rechts van de weg onmetelijke graanvelden. Wij die dachten dat den Duits ‘kartoffellen’ en ‘zwiebelen’ at, weten nu dat brood een voorname plaats op de eettafel inneemt.

Het pick-nicken langs de kant van de weg is telkens een verpozing voor iedereen. Niet voor de volger(s) die moet zorgen dat het brood gehaald is, de banaantjes klaar liggen en een ideale locatie uitgezocht is.

Tot op heden echter nog geen kwaad woord gehoord.

Onderweg fietsten we door Zwickau de 4de grootste stad van het voormalige Oost-Duitsland. De boulevard leek wel kilometers lang. Wie Zwickau zegt, denk natuurlijk aan ‘Trabant’. Het was hier dat het ge- en bekende autootje geproduceerd werd. Van de fabriek was op ons parcours geen sprake.

We telden amper 7 Trabantjes onderweg.

Het Biendo hotel lag tegen een brede boulevard in het centrum. En wederom waren de kamers, het avondeten en ontbijt prachtig. Benieuwd wie en hoeveel iedereen aangekomen is deze fietstrip. In het verleden waren er die tot 4 kg bijwonnen tijdens een 7- of 8-daagse fietstrip.

Vandaag stond er een korte etappe op het programma. Amper 77 km scheidden Chamnitz van Dresden, onze bestemming. Er werd door de groep beslist om een half uurtje later te vertrekken; 08.30 hr. i.p.v. 08 hr. Bij de start moest PeterA echter nog een nieuwe ketting monteren en merkte hij dat wijn versnellingskabel het eveneens begeven had. Het was reeds 09.22 hr. Toen de startvlag naar beneden mocht. Een vlugge telling leerde de chauffeur dat hij maar 13 en geen 14 schaapjes telde. BartT kwam het hotel nog uitgestormd om de achtervolging in te zetten. Mede door de vele lichting langs de kant van de weg, moest hij ettelijke kilometers jagen om de meute terug in te halen.

Was het dan wel een kortere rit, dan ging het parcours weeral op-en-af. Na 50 km stonden er al 800 hoogtemeters op de teller.

Ook kwamen er dreigende regenwolken in de verte aangedreven. De eerste regendruppels waren een feit. Op circa 20 km van de eindstreep gingen de wolken volledig open en stroomde het water langs de kant van de wegen. Het zou een nat Dresden worden.

Aangekomen (13 hr.) werden we begroet door de twee dames die de transfer Hulshout-µDresden per auto maakten. Onmiddellijk werden de sleutels verdeeld en kon iedereen onder een deugddoende, warme douche.

In de namiddag genoot de hele groep van het mooie, terug opgebouwde Dresden. De stad was op het einde van de Tweede Wereldoorlog door de geallieerden immers platgebombardeerd. Hiervan is niet veel meer te merken. Iedereen was blij verrast met de prachtige gebouwen ter plaatse.

Tussen de regenbuien door verkende iedereen de stad en konden de plaatjes geschoten worden.

Voor de familie en vrienden van de deelnemers: iedereen blaakt nog van gezondheid. Niemand toont ook maar een spatje van verminderde conditie (of kan het goed verbergen). Iedereen kan nog goed eten (sommige veeeel te goed).

Morgen is reeds onze voorlaatste etappe. ’s Avonds zijn we uitgenodigd op de BBQ door Gabi en Frank, onze Oost-Duitse vrienden. Iedereen heeft het hier al enkele dagen over. Morgen is het dan eindelijk zo ver.

Greetz van Robert Uit Den Toer.