HULSHOUT – VERONA
WTC Pallietertrappers
Zondag 16 juli
Rit 2: Troisvierges (L) – Creutzwald (F)
Afstand: 150 km Weer: zonnig maar veel wind
Vertrek: 08.10 Hr Aankomst: 16.45 hr
Hotel: ASTER
KLEDIJ SPONSORS:
GARAGE DANNY DE RAET – KOVERA - DILS D & W – SANITAIR GUY DE WEVER – DE RAKKET
BOUW VOET - CAFE DE VAOT
Onze clubkledij
Na het klein debacle van gisteren met de wind en de hoogtemeters, vandaag van ’t zelfde laken een broek. Of is van dezelfde broek een laken ??
Wind, wind, wind en klefferen, klefferen, klefferen…
Bij aankomst telden we WEER 2150 hoogtemeters. En de wind blies weeral ongenadig vanuit het zuidwesten,… en, inderdaad, welke richting gaan we uit ? Zuidwaarts.
Wat ook opviel waren de ontelbare ‘deviations’ onderweg. Voor de fietsers geen beletsel, zij konden er telkens langs links passeren maar de volgwagen ??? omrijden soms met gevolg dat de volgwagen circa 200 kilometer had bij aankomst maar de fietsers slechts 151 km.
Toch waren de gezichten getekend bij aankomst. De eerste twee riteen laten duidelijk sporen na.
Maar geen nood,… het toerboek doet wonderen. Morgen is er een ‘vlakke’ rit met amper 1170 hoogtemeters. En de dag nadien is het amper 480 hoogtemeters. Twee rittekes voor de ‘platte’ mannen. Benieuwd of de Ewans, Merliers, Jacobsens van onze toer morgen de neus aan het venster steken.
Seffens, 19 uur, samenkomst aan het hotel om iets te gaan eten in La Couscousière. Benieuwd of dit gesmaakt wordt in de groep ?
Het plaatselijke bier bij aankomst anders al wel…
Ciao,
Tot morgen,
Robert Latour uit de tour.
Clervaux
Na 10 km - nog 140 km
Hoog boven de stad verrijst -en van ver zichtbaar- de indrukwekkende en in Romaanse stijl opgetrokken benedictijnerabdij van Sankt Mauritius (1909-10). Zevenmaal per dag bidden de monniken onder leiding van de abt de getijdengebeden. In de crypte is een foto expositie over het leven en werk van de benedictijnen.
Een ander bouwwerk is de parochiekerk, opgericht in 1910-11 en dus amper een jaar na de hierboven vermelde abdij, in Rheinisch-romaanse stijl. De kerk staat op een hoge rots. Naast de prachtige dubbeltorens en het melodieuze carillon zijn er vele bezienswaardigheden in het interieur.
Tegenover het station staat de Lorettokapel hoog op een rots, gewijd aan Onze-Lieve-Vrouwe van Loreto (Italië). De kapel (1762) is opgedragen aan de Maagd Maria die als ‘Heling der zieken’ wordt aanroepen. Het interieur is in rococcostijl ingericht en bevat kostbare meubelen.
Hosingen
Na 19 km - nog 131 km
Hosingen (1700 inw) is een bloemrijk dorp op een plateau en is gelegen in het Natuurpark van de Our. De totale oppervlakte van het park is 305 km2.
Het vakantiepark Hosingen is een bekend park voornamelijk bij Belgen en Nederlanders.
Larochette
Na 52 km - nog 98 km
Larochette ligt centraal in het Groothertogdom en behoort tot het kanton Mersch. Een merkwaardigheid van deze plaats is dat de Portugezen de grootste bevolkingsgroep vormen, met 46,52 % van de bevolking, nog vóór de Luxemburgers, die 38,11 % van de bevolking uitmaken.
Het dorp is ontstaan in een vallei min of meer parallel aan de vallei van de Alzette waardoor het een kortere weg was naar het huidige Diekirch en zo verder naar de Eifel. Het dorp was vroeger volledig omwald waarbij de huidig kasteelruïne hiervan een deel uitmaakt, maar elke zijvallei door de omwalling was afgesloten. Restanten hiervan zijn nog te zien. In de 19de eeuw was het dorp vooral gekend omwille van zijn textielindustrie. Het huidig marktplein fungeerde daarbij als bleekweide, vandaar de naam "Bleech". Daarnaast was ook lederbewerking en schoenenfabrikatie een belangrijke activiteit.
Munsbach
Na 76 km - nog 74 km
In het midden van een park ligt het kasteel van Munsbach. Het residentiële gedeelte werd gebouwd in 1775 en heeft lang gediend als herenhuis voordat het tegen het einde van de 19de eeuw door de toevoeging van meerdere torens een kasteel werd.
Het kasteel is niet toegankelijk, maar de rozentuinen zijn open voor het publiek.
Burmerangen (Schengen)
Na 97 km - nog 53 km
Schengen ligt aan de oever van de Moezel. Het is vooral bekend geworden dankzij de Verdragen van Schengen die hier in 1985 zijn getekend.
De gemeente telt bijna 4.000 inwoners waarvan er zo'n 425 in Schengen zelf woonden. Bij het dorp ligt het drielandenpunt op de grens met Duitsland en Frankrijk.
In Schengen staat het van oorsprong middeleeuwse Kasteel van Schengen.
De gemeente heette eerst Remerschen, naar de belangrijkste kern in de gemeente.
Verdragen van Schengen
Op 14 juni 1985 ondertekenden de regeringsleiders van België, Nederland, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk het 1ste Verdrag van Schengen. Ze kwamen overeen de personencontrole aan hun gemeenschappelijke grenzen af te schaffen. Zo ontstond een gebied zonder binnengrenzen dat bekendstaat als Schengenruimte. De Schengenverdragen werden getekend op het schip Princesse Marie-Astrid dat aangemeerd was in Schengen, in de Moezel. Op 3 september 2006 kreeg de gemeente de inmiddels internationaal bekende naam Schengen. Er zijn een museum en gedenkteken gewijd aan het verdrag.
In 1986 is de Europese Akte gesloten door de twaalf toenmalige leden van de Europese Gemeenschap. Deze Europese akte houdt in dat er vanaf 1993 een interne Europese markt is met vrij verkeer van kapitaal, goederen, diensten en personen. Deze akte draagt sommige bevoegdheden van lidstaten over aan instellingen van de Europese Unie.
De Schengenlanden voerden een gemeenschappelijk visumbeleid in en spraken af dat zij doeltreffende controles aan de buitengrenzen zouden invoeren. Controles aan de binnengrenzen kunnen gedurende een beperkte periode worden verricht indien de openbare orde of de nationale veiligheid dit vereisen. De praktische implementatie van de afspraken is geregeld in de Schengen Uitvoeringsovereenkomst.
De Schengenruimte is geleidelijk uitgebreid en omvat nu 22 EU-lidstaten plus Ijsland, Noorwegen, Zwitserland en Liechtenstein. De overeenkomst maakt sinds de inwerkingtreding van het Verdrag van Amsterdam integraal deel uit van de EU-verdragen. Ierland en het Verenigd Koninkrijk hadden in de EU-verdragen een uitzonderingspositie bedongen ten aanzien van Schengen. Ierland neemt daarom geen deel aan de afspraken over grenscontroles en visa.
Nadat de EU en Zwitserland op 26 oktober 2004 een overeenkomst tekenden betreffende de toetreding van Zwitserland tot de Schengenzone, volgde op 5 juni 2005 een referendum in Zwitserland. De Zwitserse bevolking stemde in met toetreding (54,6% voor, 45,4% tegen). Het verdrag trad voor Zwitserland pas op 15 december 2008 in werking als gevolg van een aantal noodzakelijke wetswijzigingen en aanpassingen die doorgevoerd moesten worden op de vliegvelden.
In september 2011 is tijdens de Raad van de Europese Unie de toetreding van Bulgarije en Roemenië tot de Schengenzone door Finland en Nederland geblokkeerd. Een compromisvoorstel van de Voorzitter van de Raad waarbij de werking van de Verdragen alleen van toepassing zou zijn voor grensoverschrijdingen op vliegvelden bleek niet haalbaar. In de landen die hun goedkeuring onthielden zouden interne politieke overwegingen tot deze keuze geleid hebben. Op 5 december 2013 maakte Duitsland bekend de toetreding van Roemenië en Bulgarije te blokkeren. Dit vanwege de grote corruptie en omdat de Roemeense rechtsstaat onder druk staat. Het is niet duidelijk wanneer Roemenië en Bulgarije tot de Schengenzone zullen toetreden.
De Moezel
De Moezel stroomt in grote lussen van zijn oorsprong in de Vogezen in Frankrijk naar zijn doel, de Rijn, noordelijk van Koblenz. Het water stroomt ook nog door Luxemburg en vormt zo een gedeelte van de grens met Duitsland. De Moezel ontspringt bij de Col de Bussang in de Vogezen op ca. 735 meter hoogte en mondt uiteindelijk uit bij Koblenz in de Rijn. Ongeveer de helft van de 544 kilometer lange Moezel ligt namelijk in Duitsland. Vanaf Trier legt de Moezel een traject af wat bekend staat om zijn vele bochten. Dit gedeelte van de rivier wordt ook wel het Moezeldal of Moezelvallei genoemd en vormt de scheiding tussen de middelgebergten de Eifel en Hunsrück.
ß Bron van de Moezel
De wijnbouw en het toerisme zijn belangrijke economische pijlers voor de Moezelstreek en haar bewoners. Vanaf de begin jaren 60 werd begonnen om de toen nog woeste Moezel te kanaliseren. Gevolg van het bevaarbaar maken van de rivier was dat vanaf die tijd ook grotere schepen gebruik konden maken van deze vaarweg. Door het bouwen van 14 stuwen met sluis tussen het Franse Thionville en Koblenz, een lengte van 270 km werd een hoogteverschil van 90 m opgeheven.
Bouzonville
Na 130 km - nog 20 km
De abdijkerk Sainte-Croix (11de eeuw) is het belangrijkste monument van Bouzonville. Graaf Adalbert van Metz keerde met een relikwie terug van een kruistocht en stichtte met zijn vrouw Judith een abdij in 1033. De eerste romaanse kerk werd in 1340 door een brand verwoest. Er volgde een nieuw gebouw in gotische stijl (1345, datum nog goed zichtbaar in het koor). Door een nieuwe brand (17de eeuw) kwam er een nieuwe restauratie. De kerk is momenteel beschermd als historisch erfgoed.
Verder is er de Saint-Hubert-kapel, de Sainte-Croix-kapel en de kruiswegstaties langs de weg naar Thionville.
Het stadhuis met een uienklokkentoren (18de eeuw), het ‘hof’ en het Lycée zijn andere belangrijke bouwwerken. Daarnaast is er nog een Israëlitische begraafplaats (1720). De synagoge (1850) werd in 1960 herbouwd maar momenteel omgevormd tot een cultureel centrum.
Creutzwald
Na 150 km - nog 0 km
Oorspronkelijk behoorde Creutzwald tot de abdij Saint Croix van Bouzonville. In 1601 kocht glasblazer Louis de Conde de gronden. Hij vormde een klein gehucht rond de kerk. Hij gaf het gehucht de naam van het bos Creuzwald. Hij stichtte een 2de dorp dat hij de naam Neudorf gaf. De 30-jarige oorlog (1618-48) verwoestte de 2 dorpen grotendeels.
In 1730 werd een stenen kerk gebouwd, later verschillende keren herbouwd.
Ondertussen bestond het gebied uit 3 dorpen(Creutzwald Croix, Creutzwald Bilhelmbron en Creutzwald De Houve) die door Napoleon op 24 maart 1809 verenigd werden tot 1 gemeente.
De glasnijverheid droeg bij tot de ontwikkeling van de gemeente. Dit voornamelijk door de aanwezigheid van de overvloed van hout in de bossen rondom en het silica zand in de bodem. Het ambachtelijke glas werd reeds geblazen in 1602. In buurgemeente Houve werd in 1705 een glasblazerij gebouwd. Enkele oorspronkelijk pronkstukken worden nog bewaard in het stadhuis.
Verder waren er in Creutzwald nog twee ovens om ijzer te produceren. De familie Quinchez stond aan het hoofd. Het park Quinchez en de gelijknamige straat zijn stille getuigen. In de nasleep van WO II werden de ijzerovens gesloten.
Tot slot werd er in de vele mijnschachten in de buurt kolen gedolven. Op een bepaald moment waren er niet minder dan 5 locaties met 7 putten, de ‘Mine de Houve’. In hun tijd waren het de meeste moderne mijnen in Europa. Het waren de laatste operationele mijnen van Frankrijk.
De rijke geschiedenis van Creutzwald kan bewonderd worden met het bewandelen van een 4 km lang historisch wandelpad. Onderweg zijn er 14 borden die een beschrijving van de sites weergeven.
Hôtel ASTER
- Impasse Beau Rivage
57150 Creutzwald
Tel 00.33.87930694
email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.