HULSHOUT – VERONA

WTC Pallietertrappers

Maandag 17 juli

Rit 3 Creutzwald - Erstein (F)

Afstand: 153 km                    Weer: Zonnig, heet tot 36 °

Vertrek: 09.10 Hr                    Aankomst: 16.35 hr

Hotel: Crystal

KLEDIJ SPONSORS:

YC CANNAERTS

 

Na het debacle van de vorige twee ritten, dwz afstand, klimmen en wind, was het vandaag een relatief rustigere rit. Al herhaalde de geschiedenis zich. Voor twee jaar, onderweg naar Santiago de Compostella waren de fietsproblemen legio. Drie to vier bezoeken aan plaatselijke fietshandelaars, meer bepaald fietsherstellers. Vandaag, deze morgen weer van da…

“Johny, ik krijg mijn ketting nie meer op mijne kleine,…” Ja en dan. Welke kleine ???

Google gaf ons de locatie van een fietshersteller (dat dachten we( het korts bij. Bij aankomst, een technieker met het vet achter zijn oren, gaf hij in alle eerlijkheid toe dat een versnelling niets voor hem is. Hij werkt aan MTBs en liefst deze van enkel jaren oud.

Op naar een andere winkel. Daar was de winkelbediende allerminst vriendelijk. We mochten de fiets daar laten en morgen terug ophalen. Na lang aarzelen ging de fiets in de haken en begon de technieker. Bleek dat de kleinste ‘binnenplaat’ lost stond en gebogen was. Bij gebrek op een binnenblad moest de oude, gebogen er terug op…..

Ondertussen fietste de groep verder, gingen de kilometers voorbij en begonnen de magen te knagen. Ettelijke telefoontjes van groep naar wagen en vice versa zorgden ervoor dat de volgwagen pas na circa 82 km bij de groep was. Op dat ogenblik waren de meesten uitgehongerd en bijna uitgedroogd. Een prachtig terrein met afgehakte boomstammen en enkele machines kon gebruik worden als picknickstop.

Tot, ja tot er opeens een opligger met een zwaar bulldozer op het terrein opdraaide en zich vlak voor onze wagen posteerde. De toeristen keken mekaar verbaasd aan. Als een briezende leeuw kwam de chauffeur de vrachtwagn uit op zoek naar de verantwoordelijke. Had hij een geweer bij hij schoot zeker en vast wild in het rond. Hij had camera’s hangen alom, alarmen en volgde dus onze stop met argusogen. Hij wilde absoluut het gsm nummer van ‘de verantwoordelijke’ met de melding dat dit domein privé was, dat er niets aan hem gevraagd was, dat er gen ‘vuiligheid’ mocht achterblijven en dat hij de verantwoordelijke wel zou weten te vinden. Niemand had nog honger op dat ogenblik.

Een telefoontje later van chauffeur naar ondergetekende,.. we stonden amper 2 meter van mekaar, kon hem een beetje kalmeren.

Veiligheidshalve werd alles ingeladen en via GSM hoorden wij dat hij zich excuseerde en dat alles ok was.

Een slecht momentje??

Ronny, met herstelde fiets, kon dan aan zijn rit beginnen, maar een andere fiets kwam in de plaats. Hij stapte af om ‘de chauffeur te plezieren”, dat hij niet allen zou zitten…

Samen gingen we op zoek naar een cafe voor een koffietje. Zeker tien dorpen verder nog niks…. Maandag rustdag. Maar eens terug op het parcours,… w    aren we voor of achter de groep. ?? That’s the question.

Opeens “Waar zitte gelle? Welle hemm we dest en hunger e ja…” De vloeken laten ik achterwege. Nog amper 20 km schijden ons van Erstein waar we logeren.

Er werd beslist door te fietsen en bij aankomst nog iets te eten en te drinken. Bij aankomst hoefde dat niet meer voor iedereen, een grote pint van 50 cl volstond.

We zijn net van tafel en het was weer overheerlijk. De toeristen, ze fietsen dan wel op en af maar ze kunnen verdorie goed eten ook zalle.

Benieuwd hoeveel kilo er weer bij gaat zijn…

Het gaat goed met iedereen, ze zijn hier nog graag en ze kunnen nog goed eten.

Ciao,

Robert latour uit de tour

Het eerste gedeelte van onze 3de etappe slingert tussen verschillende meren. Links of rechts zien we steeds één of andere waterpartij.
Hou alvast de zwembroek bij de hand !!

Salarbe
Na 38 km - nog 108 km

Stilaan maar zeker komen we in de streek van de ooievaars (les cigognes). In de meeste dor-pen die we doorkruisen, zien we wel ergens op de daken een ooievaarsnest.

Sallarbe is een kleine stad halverwege tussen Metz en Straatsburg.
De stad verschijnt voor het eerst in de geschiedenisboeken in de 1ste helft van de 18de eeuw onder de naam Alba. De stad werd geplunderd en deels platgebrand in de 13de eeuw. In de 18de eeuw kwam het onder Frans bewind.
De bezoekers roemen de stad vooral voor de charme van het architectonische erfgoed.

Elzas
De Elzas ligt in het noordoosten van Frankrijk aan de linkeroever van de Rijn, die de grens met Duitsland vormt. Van het noorden naar het zuiden lopen de Vogezen, een middelgebergte.
De Elzas kent een rijke geschiedenis. Rond 58 v.C. versloeg Julius Ceasar de Tribo-kers in hun eigen gebied en werd het een Romeinse provincie. In de 4de eeuw kwam het bloot te staan aan invallen van stammen uit het onbezette Germania. Door een bondgenootschap met de Franken bleef het nog een eeuw binnen het Romeinse Rijk. Eind 5de eeuw vestigden de Germaanse Alemannen zich er. In de 8ste eeuw komt de naam Elzas voor het eerst in documenten voor. De naam is afgeleid van het Oud-germaanse ali-sazzo, wat betekent: ‘aan de andere kant wonenden’. Namelijk: vanuit Duitsland, aan de andere kant van de Rijn wonend.
Bestuurlijk was de Elzas onderverdeeld in ca. 70 steden waarvan 10 rijkssteden met autonoom bestuur, ressorterend onder de Duitse keizers. Het latere keizerlijke Huis Habsburg vormde een van deze lokale feodaliteiten en had dus zijn oorsprong in de Elzas; het zou later zijn macht overigens naar oostelijker streken verleggen.
Cultureel behoorde de Elzas tot het Rijnland en maakte het in de 16de eeuw ook de lotgevallen mee van de kerkhervormingsstrijd in het Duitse Rijk: vooral de Elzasser steden voerden toen het Lutheranisme in. Sociale, religieuze en economische onrust bracht de plattelandsbevolking ertoe zich aan te sluiten bij boerenopstanden (Boe-renoorlog) die in de midden en zuidelijke Duitse landen om zich heen grepen en zeer gewelddadig door de adel werden onderdrukt. Vrede kwam er in 1648 na de Dertig-jarige Oorlog.
Het zuiden van de Elzas kwam in 1648 grotendeels in Franse handen. Dit was het eerste succes van het Franse streven naar de Rijn als de Franse staatsgrens. De vol-gende stap vond in 1681 plaats met de overgang van Straatsburg en omgeving naar Frankrijk. Overige gebieden volgden een voor een en aan het einde van de loop van de 18de eeuw was de gehele Elzas onder Frans gezag gekomen. Na de Franse Revo-lutie van 1789 gebeurde er een verfransing. De bevolking bleef echter Duits spreken en dus kwam er een tweetaligheid.
Na de verloren Frans-Duitse Oorlog van 1870 ging het gebied naar het nieuwe Duit-se Keizerrijk en werd bestuurd vanuit Berlijn. De bevolking verzette zich tegen dit ‘vredesverdrag’. Deze weerzin voedde zich aan revanchegedachten die bijdroegen aan het ontstaan van WOI.
Na WOI kwam in 1919 de revanche en werd de Elzas weer door Frankrijk ingelijfd. Circa 100.000 'Duitsers' kregen niet de vrijheid om voor het Franse staatsburger-schap te opteren, waaronder ook Elzassers met vaders die van de andere zijde van de Rijn stamden of in Duitse overheidsdienst waren getreden. Zij moesten het land verlaten. Nu riep de drastische invoering van het Frans in bestuur en op school ver-zet op, niet zozeer om nationale maar meer om praktische redenen. De meeste El-zassers verstonden namelijk geen Frans.
De inlijving bij Duitsland in 1940, na de Duitse bezetting van Frankrijk werd daar-om niet door alle Elzassers afgewezen. Wel was er verzet omdat iedereen zich moest laten inlijven bij de ‘Wehrmacht’. De intocht van het Franse leger in 1945 was daar-om voor velen een bevrijding en nadien besloten steeds meer Elzassers definitief Frans te worden en hun Duitse dialect niet meer door te geven aan hun kinderen.
De enige officiële taal van de Elzas is nu het Frans. Duits wordt facultatief als 'vreemde taal' in het onderwijs aangeboden. De taal van de oudere generatie op het platteland is hier en daar nog het Rijnfrankische dialect.
Sarre-Union
Na 49 km - nog 97 km

Sarre-Union is al een fusiegemeente sinds het einde van de 18de eeuw (Bouquenom en Neuf-Sarrewenden). Ter plaatse werden overblijfselen gevonden die bewijzen dat de plaats al in de Gallo-Romeinse tijd bewoond was.
In de 19de eeuw groeide het uit tot een belangrijke industriestad. Het stadje sloot zich aan bij het Duitse rijk maar na WO I werd het terug Frans gebied.

Drulingen
Na 61m - nog 85 km

De oorsprong gaat terug naar de Gallo-Romeinse tijd toen er 2 urnen en een penning wer-den gevonden. Er is echter geen enkel verder document of bewijs gevonden tot de 14de eeuw met een geschreven document met de verwijzing ‘Druldingen’. Dit document wordt bewaard in de kerk van Sarre-Union.

Al is Drulingen één van de kleinste dorpen uit de buurt, toch bewijst een overzicht van de activiteiten dat het dorp ‘leeft’: lenteconcert (maart), rommelmarkten met pasen en paas-maandag, ‘Haandag’ (wat dat ook mogen betekenen) in maart, Feest van St. John met middeleeuwse markt, straattheater, show) eind juni, dansfeest, kermis en rommelmarkt in oktober en een Elzas rally in oktober/november. Tot slot is er nog een concert en een kerstmarkt. Hulshout kan er nog iets van leren…

Saverne
Na 83 km - nog 63 km

Even voor Saverne is het klimmen naar het hoogste punt van deze etappe, 419m.

Saverne werd gesticht door de Romeinen als Tres Tabernae. Het lag aan een Romeinse heer-baan. De stad werd verwoest in 335 door de Alemannen en dertig jaar later heropgebouwd tijdens de regering van keizer Julianus.
Kardinaal de Rohan, bisschop van Straatsburg bouwde er aan het eind van de 18de eeuw een paleis in classicistische stijl, het tegenwoordige Château de Rohan. Zie foto 

In 1913, toen de Elzas bij het Duitse Keizerrijk hoorde, vond er in Saverne een incident plaats tussen een Duits officier en fransgezinde Savernois. Deze officier betitelde de plaat-selijke bevolking als Wackes, een bekend scheldwoord in deze regio voor "zwervers", "tuig". Dit leidde tot rellen, arrestaties en uiteindelijk het ontslag van de burgemeester en een veroordeling van de houding van het leger in de Reichstag. Tot aan WOII kende Sa-verne een belangrijke joodse gemeenschap.
Vogezen
De Vogezen zijn een middelhoge bergketen in het noordoosten van Frankrijk. De bergketen begint aan de grens met Zwitserland en strekt zich naar het noorden uit over de westelijke zijde van het Rijndal. De ronde toppen van de Grote Vogezen worden ballons genoemd, Frans voor bolvormige bergen.
De Vogezen kunnen worden verdeeld in: de Grote Vogezen, de Centrale Vogezen (tussen de Bruche en de Col de Saverne) en de Lagere Vogezen, tussen de Col de Saverne en de bron van de Lauter en de Hardt.
De gekendste ‘ballons’zijn de Ballon d’Alsace en de Grand Ballon (1424 m).
Geologisch gesproken zijn Vogezen en Zwarte Woud aan elkaar verwant. Als gevolg van druk van de vorming van de Alpen zakte vooral het gebied ertussen naar bene-den en vormde zich de Rijnslenk. Dit gebeurde 65 miljoen jaar geleden. Tegelijk stuwden de randen omhoog, met als gevolg dat er door erosie oudere steenlagen naar boven kwamen. De Grote Vogezen in het zuiden bestaan hoofdzakelijk uit graniet terwijl het noorden uit zandsteen bestaat.

Verder fietsen we van de eene ‘-heim’ naar de andere. Praktisch iedere gemeente heeft immers ‘-heim’ in zijn/haar naam…

Wintzenheim
Na 101 km - nog 45 km

Het kasteel van Gundolsheim (deelgemeente) dateert uit de 13de eeuw en is geklasseerd als historisch monument. Het werd in de 17de eeuw gedeeltelijk verwoest. De ruïnes zijn te bezichtigen.

Verder is er het kasteel Pflixbourg dat 450 m boven de zeespiegel ligt. Dit kasteel werd gebouwd in de 12de eeuw en heeft een zeshoekige omheining omringd door een gracht.
Een wandeling in het centrum laat ons mooie gebouwen ontdekken. Zo is er het gemeen-tehuis uit de 16de eeuw, de Bierkeller met oude kelders van brouwers uit de 19de eeuw.
Verder is er de St. Lawrencekerk met een 18de eeuwse pastorie, de Cuny priorij Saint-Gilles, de Herzog-kapel of kapel Sainte-Thérèse-de-l’Enfant-Jésus. In de omgeving zijn er verschillende kleine kapellen, mooie kruisen met onleesbare inscripties en diverse grotten.

Quatzenheim
Na 108 km - nog 38 km

Quatzenheim behoort tot de voormalige graanschuur van de regio Straatsburg. De grond is vruchtbaar. Er zijn dan ook diverse boerderijgen in de buurt. De naam Quatzenheim is afkomstig van de Germaanse stam Chaten, opgericht in 742. Zij doopten het dorp Chat-tenheim.

In de 18de eeuw kwam er een sterke religieuze diversiteit tussen protestants en Joodse ge-meenschappen. Zo zijn er nu nog Joosdse winkels met Kosher produkten en is er een sy-nagoge uit de 18de eeuw, gerenoveerd in de 19de eeuw maar gesloten in 1940. Buiten het dorp is er een Joodse begraafplaats met circa 100 graven. Vele van deze graven zijn nu nog beschilderd met hakenkruisen.

Lingolsheim
Na 122 km - nog 24 km

Lingolsheim werd voor het eerst vermeld in de 12de eeuw. In de 15de eeuw was er een be-devaart naar de Calvaire des Trois Croix in Lingolsheim. De protestantse bevolking trot-seerde vele oorlogen; de boerenopstand in 1525, de 30-jarige oorlog in 1621 en de Slag bij Entzheim in 1674. In 1807 telde men 14.5 % katholieken, 13.5 % Joden en 70 % protes-tanten.
Na de aanhechting bij het Duitse Keizerrijk in 1871 volgde een snelle industrialisatie en een grote bevolkingsgroei. Zo kwam er de Adler-Oppenheimer lederfabriek (2000 werk-nemers in 1914) en diverse zandgroeven.
Tijdens WO II werd Lingolsheim zwaar beschadigd.

Illkirch-Graffenstaden
Na 127 km - nog 19 km

De eerste vermelding van Illkirch was in de 8ste eeuw, Graffenstaden in de 13de.
Beide dorpen werden vernield in de Hollandse Oorlog (1674-76). Pas na de Franse Revo-lutie werden de dorpen samengevoegd. In 1833 werd het Rhône-Rijnkanaal geopend wat voor een industriële ontwikkeling in de gemeente zorgde.
Op de Place de Souvenir staat een monument van de Frans-Duitse Oorlog (1870-71). De Duitsers bouwden het fort Uhrich na 1871 als deel van de verdedigingsgordel rond Straatsburg.

Erstein
Na 146 km - nog 0 km

Erstein ligt op amper 25 km van Straatsburg en ongeveer 10 km van de Duitse grens. Door het centrum stroomt de Ill. De Rijn vormt in het oosten de landsgrens met Duitsland. Evenwijdig tussen de Ill en de Rijn loopt het Rhône-Rijnkanaal.

De stad bezit nog steeds de prachtige, typische middeleeuwse regionale architecturale ge-bouwen en 19de eeuwse industriële bouwwerken. Het Benedictijner klooster is een belang-rijk gebouw. De Sint-Maarten kerk (13de eeuw) werd in de 19de eeuw heropgebouwd.

Het Würth France Erstein museum voor moderne en hedendaagse kunst opende haar deu-ren in 2008. Het is het 13de museum van de industrieel en kunstliefhebber Reinhold Würth. Het omliggende park omvat 5 Ha.

De suikerfabriek werd gesticht in 1893 en is nog altijd operationeel. Een rondleiding leert ons alles over de techniek van de verwerking van suikerbieten. Mogelijk zien we in de buurt dan ook vele suikerbietvelden. Jaarlijks, tijdens het laatste weekend van augustus organiseert de stad haar ‘suikerfestival”. Het eerste weekend van december wordt er op de grote markt ‘Hans en grietje’ snoep verdeeld onder de kinderen. Voor de groteren zijn er dan demonstraties, workshops en een verkoop van zoete produkten.

In de rue du Moulin is het huis van de voormalige leerlooier geklasseerd omwille van de mooie architectuur.

Typische gebouwen in Erstein, die we overigens in de hele regio al konden aanschouwen

Hôtel CRYSTAL
41-43 avenue de la Gare
67150 Erstein

Tel 00.33.388.64.81.00 –
email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.hotelcrystal.fr