Dinsdag 21 juli
Rit 4: Kelbra - Oschatz
163 km

In onze toch al rijke clubgeschiedenis gebeurde er waarschijnlijk gisteren voor t eerst dat we in een hotel sliepen zonder personeel. Inderdaad, sleutels oppikken, formulieren invullen en fietsen wegzetten gebeurde via een brief die voor ons klaar lag aan de balie. De sleutels lagen op een hoopje ernaast. Corona, de nieuwe tijden??

Vandaag kondigde de rit zich aan als een makkie. Telden de vorige 2 ritten respectievelijk 1800 en 1650 hoogtemeters, dan zouden het er vandaag maar max 680 mogen zijn. Bij aankomst klopte dit als een bus.
Bedankt Marcus voor de ritten uit te tekenen en de GPS-en in te laden !!

Na circa 30 km de eerste noemenswaardige klim. Gedurende ruim 3 km ging het tegen 6 procent omhoog. Spijtig voor de Pallietertrapper (EddyJ) die daar de kop opgedrongen kreeg.

Weer waren er onderweg enkele omleidingen. Wegenwerken in heel Duitsland.
Het ergst was bij het doorrijden van Leipzig, een wondermooie stad, wellicht één van de mooiste in Duitsland. Het was hier ook in 1989 dat de val van de muur en dus de éénmaking van Duitsland hun oorsprong vond. Hier waren de eerste opstanden, de eerste protestacties. Later deinde alles uit naar Berlijn en viel de Muur.
Maar Leipzig was een ‘baustelle’. Werken allerhande. De groep fietsers kon verder, langs de openliggende banen. Iets verder werd het nog erger. Het fietspad was zelfs verdwenen. De groep moest door een volbegroeid pad. Amper 30 cm breed en kiezelweg.
Zelfs dat hield de Pallietertrappers niet tegen. Eens vertrokken zouden ze door een muur fietsen.

Rond Leipzig zagen we honderden en honderden volkstuintjes. Iedereen sleurde met een zakje eigen gewonnen groenten. Spijtig genoeg ging de bestuurder van de volgwagen zo in de volkstuintjes op dat hij niet merkte dat hij in een doodlopende straat zat. 300 m terug achteruit, laverend tussen geparkeerde auto’s.

Het parcours was vlak en de wind was ook vandaag weer van de partij. De snelheid ging omhoog. We fietsten dan ook op de drukke B6 weg. Allen achter mekaar. Fietsten ze vooraan 35 km/hr dan moesten ze achteraan soms tot 40 gaan. Bij de stop waren er dan ook enkele donderwolken op de gezichten te bespeuren. Met de belofte ‘Ik betaal deze avond wel eene voor u’ was alles terug beklonken.

Na 163 km ruim op tijd, arriveerden we in Oschatz. Een prachtige plaats. Wie ooit in de buurt is (MeiBen en dresden zijn in de buurt), zeker bezoeken.
Het personeel van ons hotel Zu Schwann is de vriendelijkheid zelf. Geen parking? Dan doen we snel een telefoontje naar de politie en is alles OK;
Geen elektriciteit vanaf de straat? Dan doen we bovenaan wel een venster open en gooien we een kabel naar beneden. Is er een speciale wens voor het avondeten? Geen probleem, zeg het ons en we passen aan.
Als de kwaliteit van het eten de vriendelijkheid benaderd, dan zijn we in de hemel terecht gekomen.

Ciao lezers en weer tot morgen.

Tot dusver lukt het me niet foto”s te posten. Ik doe mijn best. Ik probeer deze avond of morgen zeker nog….
Allez, dat hoop ik toch ???? ???? <edit> Zie fotoalbum in de menu <edit>

 

 

MAGNUS Villas  -  ADD Dakwerken

DE HOOFDZAAK  -  TRANSPORT MICHIELS

 

Tilleda: Na 8 km - Nog 149 km
Tilleda is een ortsteil van de Duitse stad Kelbra (Kyffhäuser) in de Landkreis Mansfeld-Südharz in Saksen-Anhalt. De plaats ligt in de Goldene Aue aan de noordrand van het Kyffhäusergebergte.
De Goldene Aue is de naam van een landschap tussen Nordhausen en Sangerhausen in het grensgebied van de Duitse deelstaten Thüringen en Saksen-Anhalt. De Goldene Aue strekt zich uit van de zuidrand van de Harz in het noorden tot de Windleite en de Kyffhäuser in het zuiden. De Helme is de belangrijkste waterloop met haar zijrivieren de Zorge, de Thyra, de Leine en de Gonna. Ten zuiden van Sangerhausen sluit het landschap aan bij de Diamantene Aue. Naast de vlakke weidegebieden langs de Helme zijn er heuvelachtige delen, zoals de Haardt (186 m) en de Heide (244 m), aan de randen van de Goldene Aue.

Bad Lauchstadt : Na 58 km - Nog 99 km
Met zijn circa 9000 inwoners zou Bad Lauchstädt de grootste gemeente moeten zijn die we deze eerste 50 km door fietsen. De stad telt enkele kuuroorden.
In 1802 woonde Goethe enkele weken in Lauchstadt. De stad behoort sindsdien tot de groepering van de ‘Goethe-steden’.

Merseburg: Na 73 km - Nog 84 km
Merseburg is een stad in het zuiden van de deelstaat Saksen-Anhalt in Duitsland, op 20 km ten zuiden van Halle. Merseburg telt 33.432 inwoners.

In 1997 liet de Nederlandse ondernemer Henk Koop een reusachtig standbeeld van Lenin uit Merseburg halen en op het erf van zijn bedrijf in Tjuchem neerzetten, naar eigen zeggen als waarschuwing tegen het communisme. In maart 2010 werd het 9 meter hoge Leninbeeld van Henk Koop uit Tjuchem verplaatst naar Fontana Bad Nieuweschans, waar het een plek kreeg bij het bronnenbad.

De dom van Merseburg is een van de belangrijkste kathedralen in Duitsland. Met de bouw van de gotische kathedraal werd in 1015 gestart door bisschop Thietmar van Merseburg. De dom werd in 1021 ingewijd in aanwezigheid van keizer Hendrik II. De kathedraal werd tussen 1510 en 1517 in renaissancestijl gerenoveerd.
Het gebouw wordt beschouwd als een artistiek en historisch hoogtepunt in het zuiden van Saksen-Anhalt. Sinds de Reformatie zetelt er geen bisschop meer. De kerk behoort nu tot de Evangelisch-Lutherse Kerk. De dom van Merseburg staat in muzikale kringen bekend om zijn grote romantische orgel, dat werd gebouwd door Friedrich Ladegast.

Merseburg is voor veel mensen de moeder van alle Midden-Duitse steden – deze omschrijving heeft de stad aan de Saale één persoon te danken, nl. bisschop Thietmar von Merseburg (1009-1018). Al in zijn bibliotheek moeten zich de beroemde Merseburger toverspreuken hebben bevonden, de oudste Oudhoogduitse handschriften met heidense inhoud.

De 1000jarige geschiedenis is overal te ontdekken. Over de Saale en met een adembenemend uitzicht op de stad en de Aue tronen de gotische dom en het renaissance-kasteel. Jaarlijks, in september, wordt de dom een magneet voor muziekliefhebbers: de orgeldagen van Merseburg staan in het middelpunt. Het muziekfeest hoort sinds tientallen jaren tot de muzikale en culturele hoogtepunten in Saksen-Anhalt.

In de zomer vinden de ‚SchlossGrabenNächte‘ –de kasteelgrachtnachten– met sfeer-volle, unplugged concerten plaats. Ierse folk, country, revivals van de beste folk stukken, maar ook rock en beat staan op het programma van een zaterdagnacht.
Van de tweede tot de derde advent vormen het hof van het renaissance-kasteel en de Domplatz een betoverende coulisse voor het Merserburger kerstmarkt. Met de overheerlijke geur van kerstmis, de geur van ‘Feuerzangenbowle‘ – een geflameerde bowl – en glühwein en de geur van het typische gebak en lekkernijen.

Leipzig: Na 102 km - Nog 56 km
Leipzig is een kreisfreie Stadt in Duitsland gelegen aan de Pleiße. Het is na Berlijn de grootste stad van de nieuwe Duitse deelstaten (de voormalige DDR) en de 10e stad van het huidige Duitsland. Van 1949-1990 maakte Leipzig deel uit van het communistische Oost-Duitsland.

De stad werd voor het eerst als burcht genoemd in 1015. Als stichtingsdatum geldt het jaar 1165, toen de stad stadsrechten en marktrecht kreeg. Het is vanouds een belangrijke handelsstad. Na de stichting van de universiteit in 1409 werd de stad een centrum van de boekdrukkunst.

De naam Leipzig is afkomstig van het Sorbische Lipsk, wat lindenoord betekent. De Sorben spreken ook vandaag nog van Lipsk, en niet van Leipzig. Ook veel Polen en Tsjechen gebruiken deze naam nog.

In 1212 is door markgraaf Diederik van Meißen een Augustijner klooster, dat naar Sint-Thomas genoemd werd, gesticht. Omdat dit gepaard ging met onteigeningen, kwamen de burgers van Leipzig in opstand. In 1217 werd er een compromis gesloten.
In 1813 vond bij Leipzig de Volkerenslag plaats, waarbij Napoleon werd verslagen door een gecombineerd leger van onder meer Rusland, Oostenrijk en Pruisen. In 1913 werd ter gelegenheid van deze slag het 91 meter hoge Völkerschlachtdenkmal opgericht.

De eerste lange-afstandsspoorbaan in Duitsland liep tussen Leipzig en Dresden. Door de industrialisatie in de 19de eeuw groeide Leipzig sterk. Het hoogste inwoneraantal van 750.000 had Leipzig rond de Tweede Wereldoorlog; het was toen qua grootte de vijfde stad van Duitsland. Na WOII namen het inwoneraantal en het belang van Leipzig af. Leipzig had anno december 2013 544.479 inwoners.

Op 4 december 1943 werd de stad door de geallieerden gebombardeerd. Bij dit bombardement werd de beroemde Paulijnse Kerk slechts weinig beschadigd. De SED besloot echter, na de oorlog aan de macht gekomen, deze universiteitskerk op te blazen. Dit gebeurde in 1968 terwijl enkele honderden burgers op het plein in stilte demonstreerden.

Leipzig werd in het najaar van 1989 het nationale symbool van verzet tegen het communistische SED-regime. De zogeheten Montagsdemonstrationen werden een begrip. Op 4 september gingen voor het eerst enkele honderden burgers de straat op, op 25 september waren het er al 5000 en op 2 oktober 25000. Cruciaal voor Leipzig en de hele DDR werd de betoging op 9 oktober toen 70000 mensen de straat opgingen roepend ‘Wir sind das Volk’ en 8000 man politie en leger klaarstonden om met geweld in te grijpen. Door moedig optreden van een zestal kopstukken van de stad onder wie dirigent Kurt Masur en twee partijbonzen van de lokale SED werd een bloedbad voorkomen. Op 23 oktober demonstreerden 250000, op 30 oktober 300000 mensen voor democratie en vrijheid. De grootste betoging in Leipzig was die op 6 november met 500000 demonstranten. Drie dagen later viel de Muur in Berlijn, hetgeen het einde van de DDR inluidde.

Leipzig is ook een belangrijk centrum voor uitgeverijen en de daaraan verwante industrie. Ook een afdeling van de Nationale Bibliotheek van Duitsland is in Leipzig gevestigd. Met de bouw van een nieuw beursterrein hoopt de Leipziger Messe weer aan belang te herwinnen. De stad is ook bekend doordat Wilhelm Wundt er een laboratorium vestigde, waar met behulp van instrumenten die oorspronkelijk voor de fysica bedoeld waren, onderzoeken werden gedaan naar psychologische fenomenen. Dit was na Harvard de eerste plaats waar dergelijk onderzoek werd uitgevoerd.

Brandenburg is een deelstaat in het oosten van Duitsland. Het is een relatief dunbevolkte deelstaat, die georiënteerd is op de stad Berlijn, die wel bij het historische Brandenburg hoort, maar er sinds 1920 als een enclave middenin ligt. De hoofdstad is Potsdam. Een andere grotere stad is Cottbus in het zuidoosten, in het gebied waar zich de kleine Sorbische minderheid bevindt.
Brandenburg grenst in het oosten aan Polen en aan de deelstaten Mecklenburg-Voor-Pommeren in het noorden, Saksen in het zuiden, Saksen-Anhalt in het westen en Nedersaksen in het uiterste noordwesten.
De wetgevende macht van de deelstaat Brandenburg ligt in handen van de Landdag die 88 leden telt verdeeld over 4 partijen. Na de verkiezingen van 2013 trad er een coalitie van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands en Die Linke aan onder leiding van Dietmar Woidke (SPD). Van 1999 tot 2009 werd Brandenburg geregeerd door een grote coalitie van de SPD en de Christlich Demokratische Union (CDU).

De Vrijstaat Saksen is een deelstaat in het oosten van Duitsland. De deelstaat heeft een oppervlakte van 18.338 km² en 4.055.274 inwoners.
Saksen grenst aan Polen, Tsjechië en aan de Duitse deelstaten Beieren, Thüringen, Saksen-Anhalt en Brandenburg.
De hoofdstad is Dresden. Andere belangrijke steden zijn Leipzig, Chemnitz en Zwickau.
De eerste Vrijstaat Saksen ontstond in 1918 nadat koning Frederik August III aftrad en het Koninkrijk Saksen werd opgeheven. In 1945 ontstond de deelstaat Saksen als onderdeel van de door de Sovjet-Unie bezette zone en omvatte het grondgebied van de voormalige vrijstaat en delen van de Pruisische provincie Silezië ten westen van de rivier de Neisse. In 1952 werd de deelstaat Saksen opgeheven en opgedeeld in drie kleinere districten van de Duitse Democratische Republiek (DDR): Leipzig, Dresden en Chemnitz.
De deelstaat Saksen werd via het grondwetsartikel voor de vorming van deelstaten in de voormalige DDR van 22 juli 1990 opnieuw opgericht. De wet trad in werking op 3 oktober 1990 (Dag van de Duitse Hereniging). Met het toetreden van de DDR tot het grondwettelijke gebied van de Duitse Bondsrepubliek werd de deelstaat Saksen weer de Vrijstaat Saksen.

Wurzen: Na 131 km - Nog 26 km
Wurzen is een gemeente en plaats in de Duitse deelstaat Saksen, gelegen in het Landkreis Leipzig. De plaats telt 16.327 inwoners.
In de 7de eeuw werd Wurzen gesticht door de Slovaken. De eerste naamsverwijzing dateert van 961 door een schenking van Otto I. In de 12de eeuw stichtte Herwig, bisschop van Meissen, een kerk. Tijdens de 30jarige oorlog werd de kerk door de Zweden volledig vernield.
In 1768 reisde Goethe van Leipzig naar Dresden. Bij zijn dubbele passage door Wurzen werd hij tijdens het lange wachten op een ferry geïnspireerd voor het schrijven van de eerste editie van Faust.
In 1838 werden beide steden door mekaar verbonden door een treinverbinding. Hiervoor was de bouw van een brug over de Mulde nodig, de eerste treinwegbrug van Duitsland.

Oschatz: Na 157 km - Nog 0 km
Oschatz is een gemeente en plaats in de Duitse deelstaat Saksen, gelegen in de Landkreis Nordsachsen. De plaats telt 14.734 inwoners.

Het gebied van de huidige stad is sedert de jongste steentijd bewoond. De naam is afgeleid van de voormalige Sorbische en vroegduitse burcht in oud-Oschatz, die teruggaat op het woord Oscec (Ozzec = Knoeien). In 1200 werd er een Johannes de Ozzetz vermeld; echter of deze aan de burcht verbonden is, is onzeker. De eerste zekere vernoeming van de stad stamt uit het jaar 1238 toen Ozzechz in een oorkonde van Markgraaf Heinrich III von Meißen genoemd werd. De oudste in het stadsarchief bewaarde oorkonde is een Aflaatbrief van Bisschop Conrad von Meißen, die gedateerd wordt op 1246. In het jaar 1344 werd de Burgerwacht voor het eerst vermeld. Ze mocht geharnast door de stedenbond Oschatz, Torgau en Grimma lopen. Een „Vesting“ werd Oschatz in 1377 voor het eerst genoemd; er werd toen een stadstoren op het huidige gebied van het Museum gebouwd. In 1394 kreeg de stad het Marktrecht.

Na deze tijd van welvaart volgde de plundering door de protestantse Hussieten. De stad werd verwoest en gebrandschat. In het jaar 1451 bezat Oschatz het "Meilenrecht", zoals men kan afleiden uit een inningsbrief van een schoenmaker. Op de Neumarkt werd in 1477 het eerste raadhuis gesticht. Het huidige raadhuis werd in de jaren 1538 tot 1546 gebouwd. In 1478 kreeg de stad ook de eigen jurisdictie van de landsheer. Gedurende de Reformatie werd Oschatz zoals zovele omliggende plaatsen protestant. Tegenwoordig bevinden zich nog de brieven van de protestantse voormannen Luther, Melanchthon und Justus Jonas de oudere in het Raadsarchief. Rond 1566 eiste de pest onder de 3000 inwoners tellende stad maar liefst 900 doden. Oschatz werd in 1583 door de Heksenvervolging getroffen. Sommigen werden opgehangen.

In 1616 was er de eerste stadsbrand, die 440 huizen en schuren vernietigde. Er bleven maar 24 huizen binnen de stadsmuren onbeschadigd. In het jaar 1626 was Oschatz met 3500 inwoners de zevende stad in Saksen. In de jaren 1631 tot 1648 werd de stad gedurende de dertigjarige oorlog meerdere keren geplunderd. Een tweede pestgolf eiste nog een keer circa 2.000 slachtoffers. Tot 1650 viel het inwonertal terug op 1700. Bij de derde en laatste pestgolf tussen 1680 en 1682 stierven nog een keer 658 mensen, waarvan 231 kinderen.

In 1801 werd de eerste krant in de stad uitgegeven met de naam "Oschatzer Erzähler". Gedurende de Franse overheersing door Napoleon van 1806–1813 waren er troepenbewegingen door de stad. In april 1813 verbleef Johann Wolfgang von Goethe in het gasthuis Löwe. In 1818 werd Oschatz garnizoensstad van de Saksische schutterijbataljons. Met de oplevering van het station Zschöllau / Oschatz in 1838 kreeg de stad aansluiting op de nog in aanleg zijnde eerste Duitse langeafstandsspoorweg, de Leipzig-Dresdner Spoorweg, die tenslotte in 1839 gereed kwam. In 1842 verwoestte een tweede stadsbrand 375 gebouwen. In het jaar 1867 werd Oschatz garnizoensstad voor het 1. Ulanenregiment van de 1. Koninklijke Saksische Divisie. In 1875 werd het kantongerecht uitgebreid tot rechtbank. In 1885 begon de bouw van het smalspoor naar Mügeln, later in 1891 werd het smalspoor naar Strehla opgeleverd. Het eerste stedelijke ziekenhuis werd in 1895 aan het Stadspark gesticht.

Van april tot mei 1933 was in het stedelijke vakantiekamp Pappenheim een concentratiekamp gevestigd.
Op 1 juli 1934 werd het plaatsje Zschöllau aan de gemeente Oschatz toegevoegd. Een jaar later werd kreeg Oschatz een militair vliegveld en een militaire school. Gedurende WO II waren er gelukkig geen grote oorlogsvernielingen; daardoor heeft de stad zijn historisch hart behouden.
Vanaf februari 1941 tot april 1945 bevond zich in de Lutherstraße de hoofdzetel van het krijgsgevangenkamp Stalag IV G van het Duitse leger. Van hieruit werden vele tienduizenden krijgsgevangenen voor dwangarbeid in de omgeving en soms ook verder verdeeld. Op 26 april 1945 gaf Oschatz zich zonder strijd over aan de geallieerden. Op 5 mei werd deze stad door Russische troepen overgenomen omdat ze in het in hun toegewezen gebied lag.

Belangrijke gebouwen zijn de St Egidiuskerk, stadhuis, voogdshuis, kloosterkerk en de oude stadsschool.

 

Hotel ZUM SCHWAN, SporerstraBe 2, 04758 Oschatz
Tel +49.3435 975300 - www.hotel-schwan-oschatz.de