BOUW DILS – KEITH HEYLEN – BOB BRUYNSEELS MERCEDES – VAN DEN EYNDE TRANS – BANDEN DE KEMPEN – CLEM VERCAMMEN – AKC – VAN LOO PROJECTS – CRELAN – D&W DILS

 

Rit 12: Sahagun - Ponferrada

Afstand: 160 km -   Weer: zonnig

Wat zich aankondigde als een moeilijke rit gezien de afstand en het parcours (1500 m) viel achteraf goed mee. De eerste 90 km waren licht golvend over kaarsrechte banen en… er was poepkeswind. De snelheid lag constant boven de 30 km per uur. Geen geklaag in den hoop, iedereen deed zijn deel.

Er waren dan ook al bijna 90 km afgelegd toen de eerste picknickstop eraan kwam. Vandaar was het iets anders. De weg ging stilaan meer omhoog dan naar beneden.

Het zwaarste kwam op het eind. Een klim naar het IJzeren kruis, Cruz de Ferro, op een hoogte van 1504 m. Al snel viel de groep in brokken en scheuren uiteen. Ieder fietste op zijn eigen tempo, in zoverre hij of zij dat dan al had.

Bij een tussen-, lees een drankstop, waren er enkelen die het niet meer zagen zitten en opperden: Ik rij wel mee u mee naar boven. Eens de top in zicht is er nog een afdaling en nog 2 keer klimmen. Iemand die ook in 2004 de trip meemaakte, dacht dat hij verkeerd was en hield de hele groep op. Terug naar beneden en wat dacht je, alles was oke en ze konden terug omhoog. Een extra klimmeke.

Aan het ijzeren kruis waren enkelen bewogen omdat dit een vaste en gekende plaats is van de trip. Iedereen gooide zijn steen met de namen van geliefden (van enkelen mochten we het niet zien ????… ) op de hoop die rond het kruis ligt. We namen een 2de picknick stop aan t kruis en konden nog 28 km bergaf, afgewisseld met nog een paar klimmekes.

In Ponferrada werd er naar dagelijkse traditie een terraske gezocht en gingen de grote pinten weer in ’t rond.

Alles nog oke met de manschappen. Morgen een ritteke van 122 km en de laatste rit iets van 102 km. Wel schrikken de hoogtemeters van deze ritten af. Het zou telkens boven de 2000 meter liggen. Maar als er iets vaststaat dan is het dat de hoogtemeters niet kloppen en dus niet betrouwbaar zijn. Vandaag hoorde ik iemand spreken van 1200, een andere van 1500 en zelfs iemand had 1962 hoogtemeters zonder extra beklimmingen gedaan te hebben.

Groetjes aan alleman en zeker onze eegas die in ’t Straatje zitten te tafelen.

Dames smakelijk en geniet er van. Tot zondag !!!

 

Sahagun - Ponferrada

       Woensdag 21 juli 2021  -  160 km

Wegkapiteins: Ronny Delmé - Edwin Vinck – Rob Wendrickx

Bijzitters: Eddie van den Broek - Marc Scheyltjens

Na Sahagun trekken we verder over het fascinerende hoogland (MOET DAT ECHT?), over uitgestrekte einders en door verlaten dorpjes waar de tijd stil bleef staan. Hier diende de pelgrim op te passen voor wolven.

We verlaten de Camino Francés en gaan via kleinere wegen in westelijke richting. Alzo laten we het drukke Leon met de drukke N601 rechts liggen.

Valencia de Don Juan

Na 49 km  -  nog 111 km

Kasteel van Valencia de Don Juan (5200 inw)  -à

Villamañan

Na 55 km  -  nog 105 km

Villamañán (1300 inw) ligt op 37 km van Leon.

Enkele van de beroemdste plaatsen in de stad zijn Plaza Mayor of La Plaza (het grootste en belangrijkste plein van de stad waar de historische kerk van Villamañán en de toren zijn gevestigd), de historische en legndarische kerk van La Zarza (letterlijk ‘Kerk van de Blackberry’, waar de legende zegt dat de geest van Maagd Maria verscheen op een bramenstruik en vertelde de mensen die het zagen om een kerk te bouwen er in haar eer, vandaar de naam Kerk van de Blackberry) en het park bekend als el Jardín (de Tuin).

Tijdens de zomer is het druk in Villamañán. Dan komen er veel bezoekers uit heel Spanje maar meestal uit Asturië omwille van de verschillende zwembaden.

Hospital de Orbigo

Na 88 km  -  nog 72 km

Omwille van de beroemde brug over de Rio Orbigo is het stadje een bezoek waard. De brug is uniek omwille van haar 18 bogen en haar onregelmatige vormen. In de lente kan de rivier hier erg breed worden. Midden op de brug staat een gedenkteken aan een ridder, Don Suero, die voor zijn geliefde andere ridders die wilden passeren uitdaagde tot een duel. Als dank voor zijn overwinningen schonk hij een halsketen aan de kathedraal van Santiago, waar deze het borstbeeld van de apostel siert. Rond 25 juli (naamdag van St.Jacob) wordt het toernooi in middeleeuwse kledij nagespeeld.

Aan de overkant op het pleintje volgt een stenen kruis, rechts de kerk van San Juan en links de ruïne van een voormalig hospital.

Santo Gusto

Na 98 km  -  nog 62 km

San Justo de la Vega is gelegen in de Tuerto-vallei die het van de stad van Astorga scheidt.

Hier passeerden de Romeinse wegen ‘de oude Asturica Augusta’ uit de 6de  en 8ste eeuw.

De economische activiteit is voornamelijk gericht op de landbouw, dankzij de velden van Vega del Tuerto.

Astorga

Na 102 km  -  nog 58 km

In het centrum zijn opgravingen van een Romeinse villa en een nieuw klein Romeins museum te bezichtigen. Van oudsher vormt Astorga een knooppunt van wegen en routes; handelswegen van voor de jaartelling toen de stad nog Asturica Augusta heette. In de middeleeuwen ontmoetten zich hier 2 pelgrimswegen: ‘onze’ Camino Francés en de Zilverroute die uit het zuiden kwam.

Naast het bisschoppelijk paleis (door Gaudi gebouwd in een Spaanse variante op de Art Nouveau-stijl, momenteel een museum) staat de kathedraal Sta. Maria, een bouwwerk in verschillende stijlen, ook wel bisschoppelijk paleis genoemd.

Het gebouw staat op de plek waar eerder het oude gebouw door brand was verwoest. De bisschop Juan Bautista Grau i Vallespinós had in 1887 de opdracht aan Gaudí verstrekt. Hij was toen bezig met de bouw van de Sagrada Família in Barcelona en de voorontwerpen voor het Park Güell. Gaudí nam de opdracht serieus en liet nauwkeurige tekeningen en foto’s maken van het terrein en de omgeving, waarin het gebouw moest passen. Hoewel de bisschop enthousiast was over zijn plannen, was de academie van San Fernando er aanvankelijk tegen. Hierdoor werd de bouw verschillende keren vertraagd en zelfs tijdelijk gestaakt in 1893.

Het gebouw is kenmerkend vanwege de toepassing van de witte granieten steen in de voorgevel, symbool voor het wit van het bisschoppelijke gewaad. Voordat het bouwwerk werd voltooid stierf de bisschop. De ruzie met de academie duurde echter voort, en Gaudí zei dat hij nooit meer een voet in Astorga zou zetten. Hij zou om die reden de bouwtekeningen ook verbrand hebben. Doordat Gaudí zich terugtrok, maakten latere architecten zijn werk af. Zij weken af van de oorspronkelijke constructie af wat leidde dat delen van het gebouw diverse keren instortten en herbouwd moesten worden. In 1961 was het gebouw uiteindelijk af.

Het 16de eeuwse retabel in de Capilla Mayor (hoogkoor) is een prachtig geheel van vergulde beeldgroepen met scènes uit het leven van Maria. Naast de kathedraal is een Romeinse poort. Verder zijn er de twee mooie Mariabeelden van de kathedraal; de 11de eeuwse romaanse Virgen de la Majestad, en de 17de eeuwse Imaculada door Gregorio Fernandèz. Verder een getralied venster met erboven een Latijnse tekst (Gedenk mijn toestand, gisteren ik, vandaag gij.).

Naar verluid lieten vrouwen zich hier vroeger als boetedoening voor hun leven inmetselen. Ze leefden van wat voorbijgangers hen te eten aanreikten. Voor ons een onbegrijpelijke vorm van onthechting. Een ander specialiteit van het stadje (dat beter in goede aarde zal vallen), zijn de mantecada, een soort botercakejes.

Montes de León

Tussen Astorga en Ponferrada loop de route over een tamelijk ruig, maar bijzonder fraai traject met een pashoogte van 1500 meter. De pelgrims volgden er een Romeinse weg over de Montes de Leon en vonden onderdak en beschutting in de nu grotendeels ontvolkte dorpjes. Deze streek was tot voor kort bijna onaangetast, zowel landschappelijk als cultureel: de maragatos hebben altijd vrij geïsoleerd geleefd en hun Keltische en Westgotische gebruiken behouden.

Castrillo de los Polvazares

Na 108 km  -  nog 52 km

Castrillo is een nationaal monument en vormt een typisch, weliswaar wat opgesmukt, voorbeeld van een dorp in de Maragateria. De weg leidt vlak langs dit plaatsje met zijn smalle natuurstenen straten en woningen met vooruitstekende houten balkons die eigen zijn aan de streek. Beslist even afstappen.

Van de Romeinse burcht waar de naam aan herinnert, resten slechts enkele brokstukken bij de afslag.

Vanaf Castrillo de los Polvazares begint een lange maar gestage klim.

El Ganso

Na 116 km  -  nog 44 km

Het dorp El Ganso vertoont eveneens Keltische sporen. Reeds in 1142 bevond zich hier een klooster met een hospital aan de Camino Real. Er staat een kleine eenvoudige albergue met water bij de bron. De oude dorpskerk is gewijd aan St. Jacob.  Bij het buitenrijden zien we nog een stenen kruis.

De weg klimt verder en de bosjes worden lager, de planten schraler. Links op de achtergrond steekt nog steeds de Teleno boven alles uit. Voor de Romeinen symboliseerde deze top de god Mars.

Rabanal del Camino

Na 124 km  -  nog 36 km

Rabanal del Camino is een langgerekt dorp tegen een helling en wordt genoemd als een etappeplaats voor pelgrims. Alles ziet er nog middeleeuws uit. Het huis schuin tegenover de kapel van San José is het voormalig hospital.

De eigenaar van bar Santiago ontpopte zich doorheen de jaren als een van de karakteristieke figuren langs de route.  (nen drink??)

Na Rabanal klimt de weg gestaag verder naar Foncebadon. Het berglandschap is nu veel kaler, slechts kleine struikjes en vooral heide en spichtig gras. Achter Foncebadon zien we de dreigende toppen van de Irago. De weg verdwijnt in een wijde boog achter een helling voor het laatste steile deel.

Foncebadon

Na 130 km  -  nog 30 km

Na midden jaren 80 woonde hier ’s zomers alleen nog een schaapherder, maar in 2000 bouwt een pionier opnieuw een bar/albergue. In de winter heersen slechts sneeuw en ijzige kou op deze hoogte. Lang geleden was dit een belangrijk punt op de Camino; in de 10de eeuw vond in Foncebadon zelfs een concilie plaats. Enkele muurresten herinneren aan het 12de eeuwse hospital.

Cruz de Ferro

Na 132 km  -  nog 28 km

Een van de hoogtepunten van onze trip !!

Cruz de Ferro is een simpel ijzeren kruis boven op een boomstam op het hoogste punt van de weg (1500 m). In al zijn eenvoud vormt het een indrukwekkend, eeuwenoud monument op een markant punt van de route. Een bemoedigend teken voor de pelgrims dat zij Santiago zouden halen. Symbolisch legden zij een deel van hun last af door het werpen van een steen op de grote hoop aan de voet van de staak en sloten zich zo bij hun voorgangers aan. De huidige pelgrim houdt het gebruik in ere als een stap in een nieuwe fase van zijn levensweg.

 Vergeet dus je steen niet!!

Deze steenhoop markeert tevens de grens tussen Maragateria en de volgende streek, El Bierzo.  De kapel dateert van 1982.

FOTO: WTC Pallietertrappers 2004

Manjarin

Na 135 km  -  nog 25 km

Een korte afdaling volgt naar het 50 meter lager gelegen Manjarin, ook een verlaten en vervallen dorp. Even voorbij het plaatsje volgt een korte, steile klim naar een tweede hoogte, eveneens 1500 m, onderlangs de top met een zendmast.

Nu volgt een spectaculaire afdaling met uitzicht op de vallei van El Bierzo met de stad Ponferrada en een nietig lijkende electriciteitscentrale. Op de achtergrond doemen de bergen Cebreiro op die nog moeten beklommen worden.

Daal aandachtig: scherpe bochten en gaten in het wegdek !!!

El Acebo

Na 142 km  -  nog 18 km

In het kerkje van dit opgesmukt plaatsje staat een romaans beeld van St. Jacob als pelgrim. Aan het dorpseinde links staat een klein gedenkteken voor een verongelukte fietser als waarschuwing om goed uit te kijken.

Het 2de deel van de afdaling leidt over een kam het dal in met meer bos en steile diepe dalen.

Molinaseca

Na 152 km  -  nog 8 km

We fietsen langs karakteristieke woningen met sierwapens op de gevels, een kapel met een stenen kruis en het voormalige hospital.

Inmiddels is het landschap weer veranderd: veel frisgroene kastanjebossen en weiden met daartussen wijngaarden. Dit is El Bierzo.

El Bierzo

Voorbij de Montes de Leon begint El Bierzo, een groot driehoekig bekken, geheel ingesloten door bergen. Door het bekken loopt van noordoost naar zuidwest de Rio Sil met stuwmeer en zijrivieren. Door de beschutte ligging heeft El Bierzo een wat ander klimaat dan de meseta: het is er vochtiger en groener en ’s winters niet zo koud. Door de gunstige weersomstandigheden levert El Bierzo behalve wijn, veel fruit, vruchten en groenten, zoals kersen, appels, peren, amandelen, vijgen, tamme kastanjes, artisjokken en paprika’s.

Ponferrada

Na 160 km  -  nog 0 km

Ponferrada is een drukke industriestad (55000 inw) aan weerszijden van de Rio Sil. Het dankt zijn naam aan een granieten brug, versterkt met ijzer en een leuning, en werd speciaal voor de pelgrims gebouwd. De Romeinen bouwden hier een nederzetting. Op de resten hiervan werd rond 1000 de stad gebouwd.

In Ponferrada passeren jaarlijks veel pelgrims op hun weg naar Santiago de Compostella. Las Médulas, oude Romeinse goudmijnen die ook op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan, liggen op slechts een paar kilometer afstand van de stad.

Ponferrada is ook bekend om zijn Castillo de los Templarios, een Tempelierskasteel dat ongeveer 16000 m² beslaat. In 1178 schonk Ferdinand II van León de stad aan de Tempeliersorde voor de bescherming van de pelgrims op de Weg van St. Jacob die door El Bierzo in hun weg naar Santiago de Compostella overging.

Het kasteel was gastheer van de Tempeliersgrootmeester van Castille. Echter, de Tempeliers konden slechts 20 jaar in het kasteel blijven. De orde werd in 1311 ontbonden, de eigendommen in beslag genomen. Zoals met vele andere historische plaatsen in Europa, werden veel van de muurblokken van het kasteel verwijderd en in lokale bouwprojecten gebruikt.

De Basiliek de la Encina is een kerk gebouwd in de Renaissance stijl in 1573. De barokke toren dateert uit 1614.

Het El Bierzo Museum biedt een rondleiding door de geschiedenis van de regio en herbergt een aantal belangrijke archeologische stukken. De kerk van Santiago de Peñalba (een voorbeeld van Mozarabische kunst), de Hermitage van Santo Tomás de las Ollas (10de eeuw) en de Romaanse kerk van Santa María de Vizbayo zijn ook in de buurt.

Het hoogste uitzicht vanuit de stad, is de Torre de la Rosaleda, in de wijk Roseleda, het hoogste gebouw in Ponferrada.

In september 2014 werd het wereldkampioenschap wielrennen in Ponferrada verreden. Na een late uitval werd de wereldtitel bij de mannenelite gewonnen door de Pool Michaeł Kwiatkowski.

Hôtel RIO SELMO

Rio Selmo 22, 24400 Ponferrada

 

Tel  00.34. 34 987 402 665  -

email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.