Rit 3: Cergy - Orléans

Afstand: 162 km -   Weer: Bewolkt, regen en soms eens zonnig

SPONSORS:

TT ELEKTRO – MERLOO – MARCEL VANDENVONDER – LOODGIETERIJ FRANCOIS JANSSENS – LEMBREGTHS - PJORRE BETON – BEENHOUWERIJ HET EINDEKEN

KOVERA EN BOUW VOET

Een kort verslag want door de wisselende weersomstandigheden, brood kopen onderweg, stempels halen en technische problemen helpen oplossen, rest er niet zo veel tijd om alles nog ‘op orde’ te krijgen….

Het vertrek in de buurt van Parijs was druk. Voor het eerst fietsten we door een verstedelijkt gebied met beter onderhouden huizen, maar heel drukke banen. Het parcours ging ook onmiddellijk omhoog. En zo zou het de eerste 55 km nog zijn. Dan eens omhoog en dan terug naar beneden. Het was zwaar, zwaar voor iedereen. De groep rekte en rekte tot er uiteindelijk een breuk in de ketting kwam en de groep in 3 stukken uiten viel.

Onderweg ook dreigende wolken. Zou het regenen, zou het droog blijven. Niemand die het wist maar voor alle zekerheid gingen de regenvestjes in de achterzakken.

Zoals de voorgaande dagen ook niet weer graan- en bietenvelden maar ook een massa patatten.

Niet veel later een nieuw technich probleem. Deze keer was het MarcS die zijn ketting niet meer op de grote plateau kreeg. Dus, op zoek nar een fietsenmaker en hopen op een vlug herstel.

We vonden een afdeling van Intersport en op circa 30 min was alles hersteld en konden we de groep terug opzoeken en kon Marc zijn plaats in de groep herwinnen.

Op een twintig tal kilometers doorkruisten we het immense Foret de Orleans; ettelijke hectaren groot. Maar,… ook weer dreigende wolken en regen. Regenvestjes gingen weeral aan en iedereen probeerde te schuilen onder het dichte bladerdek.

Stilaan naderden we de stad Orleans. Het was fietsen tussen de auto’s van licht naar licht. Uiteindelijk arriveerden we moe maar voldaan (en een beetje nat) aan ons hotel. Nog efkes het verkeer ophouden, de wagen draaien en we konden weer genieten in de zetels van het hotel. De douche deed deugd en zo ook het heerlijk avondmaal.

Alles en iedereen is nog in goeden doen. Morgen toch nog proberen een nieuw achterwiel te vinden voor Herman (hij fietste vandaag met de reservefiets van Eric).

Ah ja, nog eens proficiat Eric met de geboorte met je kleinzoon Piet en natuurlijk met de 3 flessen sjampieter die we mochten nuttigen.

En ook Lutgardje, proficiat he.

Hij vroeg me al 2 dagen om iets positiefs van hem te schrijven. Kan het niet vanop de fiets dan is het vanuit het hotel, oftewel de bar van het hotel….

Tot morgen.

 

 

Cergy - Orleans

       Maandag 12 juli 2021  -  162 km

Wegkapiteins: Marc Scheyltjens – Filip Siongers – Rob Wendrickx

Bijzitters: Dirk Van Den Bosch – Julia Valgaeren

Vernouillet

Na 12 km  -  nog 150 km

Vernouillet is gelegen aan de rand van Dreux, op de grens van Normandië en Île-de-France. De stad ligt aan beide zijden van de Blaise, een zijrivier van de Eure.

Het is een groene stad en daardoor beloond met een bloem in de wedstrijd van de steden en gebloeide Franse dorpen. Bezoekers genieten er van de historische monu-menten en de charme van het oude centrum. Zo is er o.a. de Saint-Sulpice kerk (12de eeuw) of de interessante watertoren van Vauvettes. Een standbeeld van Louis Nicolas Robert, de uitvinder van de continue papiermachine werd gebouwd naast de kerk.

Jouars-Pontchartrain

Na 38 km  -  nog 144 km

De  bezienswaardigheden van de stad zijn: het kasteel Pontchartrain (17de eeuw) met zijn prachtige tuinen, de kerk Sint-Lin, de kerk van St. Martin, recent gerenoveerd, de Destillieres-d'Osmond kapel, gelegen op de begraafplaats van de kerk van St. Martin (begrafenis kapel gebouwd in 1813), het monument aan Jouars ter nagedachtenis van soldaten die tijdens WOI en WOII sneuvelden, de boerderij van Ithe, overblijfselen van de cisterciënzer boerderij (11de tot 15de eeuw), gebouwd op een Gallo-Romeinse nederzetting, en de drie washuizen in  Hergal.

In het centrum zijn educatieve panelen geïnstalleerd die de geschiedenis van de stad weergeven.

St Remy-‘l’Honoré

Na 44 km  -  nog 118 km

Deze groene gemeente met circa 1400 inwoners is vooral bekend omwille van haar kerk uit de 11de en 12de , de priorij Hoge Bruyères en de Chinese Tuin van Yili.

Rambouillet

Na 62 km  -  nog 100 km

Rambouillet is een gemeente in het Franse departement Yvelines en telt circa 25000 inwoners. De gemeente is vooral bekend voor het uitgestrekte bos van Rambouillet en voor het kasteel van Rambouillet (14de eeuw), het hoofdmonument van de stad. Het werd in de 18de eeuw het buitenverblijf van koning Louis XVI. Deze burcht, presidentieel domein sinds 1896, ontvangt de Staatshoofden die in Frankrijk uitgenodigd zijn. Tijdens een bezoek aan het gebouw kan men in het bijzonder de schitterende marmerzaal, de prachtige eiken houtwerken en de decors in rococo en neopompejaanse stijl ontdekken.

Het is tegenwoordig een officieel verblijf van de Franse president.

Buiten wacht de wandelaars een wonderlijk park, versierd met grachten, Franse en Engelse tuinen. In het park kan men ook de Bergerie Nationale ontdekken, de Laiterie de la Reine en de Chaumière met schelpen.

Ten oosten van het centrum ligt de hippodroom van Rambouillet, waar drafrennen worden gehouden.

In het kasteel werd in februari 1999 door de NAVO het Akkoord van Rambouillet opgesteld. Nadat het akkoord door Joegoslavië was afgewezen, werd door de NAVO besloten dat militaire acties niet konden uitblijven en volgde de tweede fase van de Kosovo-oorlog.

Essars-Borne: 0598-601 Voie de la Liberté/De weg naar de vrijheid

Na 79 km  -  nog 83 km

De meest voortvarende bevrijder van West-Europa was zonder twijfel generaal George Patton. De opmars van zijn Derde Leger was zo indrukwekkend dat de Fransen er in 1947 een gemarkeerde toeristische route van maakten: La Voie de la Liberté - de Weg van de Vrijheid.

Het Derde Leger heroverde het Franse grondgebied met ongeëvenaarde voortvarendheid. Daarom werd juist van de afgelegde weg van dit leger in 1947 een grootse toeristische route gemaakt. Bijna 1200 betonnen en kunststof mijlpaaltjes markeren de rit, die dwars door Frankrijk loopt en eindigt in Bastogne.

Het beginpunt van de route -borne (mijlpaal) nummer 00- bevindt zich bij de strandopgang van Utah Beach (in Sainte Marie du Mont), op een steenworp afstand van het landingsmuseum, monumenten en souvenirwinkeltjes.

Het is een route met veel drama, maar er valt ook veel te genieten. Het is tenslotte een bevrijdingsrit. De complete route is bij Routeyou opgenomen als motorroute en als fietsroute met verlenging naar Nederland.

Le Puiset

Na 117 km  -  nog 45 km

In de vroege middeleeuwen was deze plaats het middelpunt van een leenschap binnen het graafschap Blois en Chartres. De heren (of heersers) stamden van de graven van Breteuil af en hielden ook vaak de functie van burggraaf van Chartres aan als titel. Ze participeerden vaak mee in de Normandische veroveringen en de kruistochten van de 12de eeuw. Ze waren verwant met het koningshuis van Jeruzalem.

Bos van Orléans (Foret d’Orleans)

Na 140 km

Het Forêt d'Orléans is grotendeels in staatseigendom  beheerd door het Office national des forêts. Het bos ligt als een sikkelvormige gordel rond Orléans. Het heeft een oppervlakte van zo'n 500 km² waarvan 340 km² staatsbos in drie zones, van mekaar gescheiden door gedeelten bos in privébeheer. De strook ter hoogte van Orléans tot ter hoogte van Gien is zo'n 60 km lang en 5 tot 20 km breed. De meest dominante begroeiing is een collectie van zomereiken, wintereiken en grove dennen.

Het Forêt d'Orléans maakte al deel uit van het Franse koninklijk domein op het einde van de 10de eeuw. Op het einde van de 16de eeuw is nog slecht 390 km² in handen van de Franse kroon. De rest is verdwenen in houtkap en schenkingen aan de clerus. In de 17de eeuw werd het bos verkocht aan de hertog van Orléans. Diens bosbeheerder Plinguet stelt in 1721 vast dat tussen 1671 en 1721 niet minder dan 150 km² bos verloren gingen door bosbouw en illegale houtkap en dringt aan op beter bosbeheer en bescherming. De Franse Revolutie op het einde van de 18de eeuw leidt tot verdere reductie en pas wanneer het bos in 1848 geklasseerd wordt als 'domaniale' en de Office national des forêts op het einde van de 19de eeuw begint met grootscheepse herbebossing dat de toekomst van het bos terug gegarandeerd werd.

Centre Val de Loire

Het gebied heeft een oppervlakte van 39.151 km² en telde in het eerste decennium van de 21ste eeuw ongeveer 2,6 miljoen inwoners.

De regio Centre-Val de Loire is gelegen in het centrum van Frankrijk. De regio is qua oppervlakte vergelijkbaars met België. Orléans is de hoofdstad van deze regio. Centre-Val de Loire is een prachtige streek met veel bijzondere kastelen, heerlijke wijnen, mooie rivierlandschappen, oude dorpjes en lekker eten. Door de vele land- en bosweggetjes is dit gebied een populaire bestemming voor wandel- en fietsvakanties. De rivier de Loire heeft een prominente rol in het landschap. Het indrukwekkende landschap van Centre-Val de Loire was en is nog steeds een grote inspiratiebron voor kunstenaars. Een groot gedeelte van de Loire staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Zoals veel hedendaagse regio's in Frankrijk, is de regio Centre-Val de Loire ontstaan ​​uit delen van drie historische provincies : Touraine, Orléanais en Berry. Ten eerste, de naam Center werd gekozen door de Franse regering puur op basis van geografie, in verwijzing naar de locatie in het noordwesten van Centraal-Frankrijk. Centre ligt echter niet in het geografische centrum van Frankrijk (met uitzondering van het departement Cher), en de naam werd bekritiseerd als te saai en onopvallend. Voorgestelde namen voor de regio waren Val de Loire naar de Loire-vallei (het belangrijkste kenmerk van de regio) of Cœur de Loire (dwz het hart van de Loire ). Op 17 januari 2015 werd, als onderdeel van de reorganisatie van de Franse regio's , de officiële naam van de regio gewijzigd in Centre-Val de Loire. Val de Loire wordt geassocieerd met positieve beelden van de Loire-vallei, zoals de kastelen, de zachte en verfijnde levensstijl, de wijn en het milde en gematigde klimaat, die allemaal veel toeristen naar de regio trekken.

Orléans

Na 162 km  -  nog 0 km

Orléans is de prefectuur van het departement Loiret en van de regio Centre-Val de Loire in de voormalige provincie Orléanais. Het is een universiteitsstad en een bisschopszetel, met een indrukwekkende kathedraal, en heeft ongeveer 115.000 inwoners (430.000 in de gehele agglomeratie).

Orléans werd gesticht tijdens de regering van de Romeinse keizer Aurelianus, en van zijn naam is de naam van de stad afgeleid. Cenabum was een versterking van de Galliërs. De stad werd in 52 v.Chr. door de Romeinen onder Julius Caesar veroverd en verwoest .

Ten tijde van de Merovingen werd Orléans korte tijd een zelfstandig koninkrijk (511–613). Later werd het de zetel van een graafschap, maar tegen het einde van de middeleeuwen werden de heren van Orléans weer tot hertog verheven. Orléans was de traditionele apanage van de jongere broer van de koning van Frankrijk, die de titel hertog van Orléans droeg. Het beleg van Orléans in 1428–1429 was het keerpunt in de Honderdjarige Oorlog. Op 8 mei 1429 werd de stad onder leiding van Jeanne d'Arc uit de belegering bevrijd.

Het centrum van de oude stad wordt gevormd door de Place du Martroi, waar zich sinds 1855 een ruiterstandbeeld van Jeanne d'Arc bevindt.

De bekendste bezienswaardigheid is de Cathédrale Sainte-Croix uit het jaar 1278. Zij bevindt zich aan de oostzijde van de Place du Martroi en werd gebouwd op de plaats van een oudere kerk uit de 10de eeuw.

Dicht bij de kathedraal staat het Groslotherenhuis, een magnifiek renaissancegebouw uit de 16de eeuw en vandaag de zetel van het stadhuis. Binnen onthult een bezoek aan het eresalon, de trouwzaal en de oude gemeenteraadszaal een gotische troubadourstijl.

Het Huis van Jeanne d'Arc, een vroeger verblijf van de schatbewaarder van de graaf van Orléans waar Jeanne d'Arc verbleef in 1429 en heropgebouwd na WO II, huisvest tegenwoordig een museum gewijd aan Jeanne d'Arc en het opheffen van het beleg van Orléans. Op het zeer bedrijvige Le Martroiplein staat een standbeeld van Jeanne d'Arc te paard. Even verder is de koninklijke straat en haar bogen, de steegjes van het oude Orléans of nog de oevers van Loire.

Sinds 1430 viert de stad Orléans elke jaar haar bevrijdster tijdens de Jeanne d'Arcfeesten die plaats hebben begin mei.

in 1773 bouwde François Lupot in Orléans de eerste gitaar met zes enkele snaren. De stad is een zusterstad van Krakau.

De heldin van Frankrijk

Jeanne d’Arc werd rond 1412 geboren in het Noord-Franse boerenplaatsje Domrémy in de regio Lotharingen. Op dat moment is de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk aan de gang. De Engelsen bezetten met behulp van hun bondgenoten de Bourgondiërs een groot deel van Noord-Frankrijk.

Jeanne ouders zijn niet rijk, maar wel enigszins welgesteld en hadden redelijk wat boerengrond tot hun beschikking. Als tiener helpt Jeanne vaak bij het ploegen en brengt ze dieren naar de weiden. Verder naait en spint ze. Opmerkelijk is dat Jeanne al vanaf jongs af aan vaker naar de biecht en communie gaat dan veel andere mensen in die tijd.

Volgens de overlevering hoorde Jeanne d’Arc vanaf haar tiende stemmen. Zo zouden de heiligen Catharina, Margareta en aartsengel Michaël haar spreken. Daarnaast zou zelfs God persoonlijk zo nu en dan woorden tot haar richten. Jeanne krijgt te horen dat het land bevrijd moet worden van de Engelsen.

De koning van Frankrijk, Karel VII, is op dat moment eigenlijk niet eens echt de koning van Frankrijk, omdat hij nog niet gekroond is. Jeanne trekt in 1429 naar Chinon waar Karel VII zich op dat moment bevindt en krijgt de koning zover dat hij besluit troepen te sturen naar de stad Orléans die op dat moment belegerd wordt door de Engelsen. Voor Karel VII ingaat op haar verzoek de strijd tegen de Engelsen op te voeren laat de koning onderzoeken of Jeanne geen ketter is. Nadat kerkelijke gezagsdragers hebben verklaard dat dit niet het geval is zegt de koning zijn troepen toe.

De Engelsen halen bij Orléans bakzeil als een in mannenkledij gehulde Jeanne d’Arc hen met haar leger aanvalt. Al snel gaan er verhalen rond over ‘het meisje van zeventien dat de Engelsen bij Orléans versloeg’. Voor d’Arc zit het werk er dan echter nog niet op. Ze overtuigt koning Karel VII ervan naar Reims te gaan om zich daar tot koning te laten kronen. Geen gemakkelijke opgave, omdat Reims op dat moment bezet wordt door de Engelsen. Reims wordt echter zonder veel moeite heroverd en op 17 juli 1429 wordt Karel VII officieel tot koning gekroond.

Hierna houden de militaire successen op. Dit onder meer doordat Karel VII redelijk tevreden is over de behaalde resultaten en er niet erg op uit is meer land terug te veroveren. Jeanne d’Arc leidt nog wel een missie naar Parijs. De Fransen slagen er echter niet in deze stad te heroveren.

In 1430 wordt Jeanne d’Arc in Compiègne gevangen genomen door de Bourgon-diërs. Deze verkopen haar vervolgens aan de Engelsen die erop gebrand zijn haar te veroordelen voor ketterij. Op die manier hopen de Engelsen het gezag van de Franse koning Karel VII te ondermijnen, die immers met behulp van deze ‘ketter’ op de troon is gekomen.

In februari 1431 verschijnt Jeanne d’Arc in Rouen voor de inquisitie (kerkelijke rechtbank). Ze wordt onder meer beschuldigd van het weglopen van huis, niet erkennen van kerkelijke autoriteit en het dragen van mannenkleren. Tijdens het proces zegt d’Arc onder meer:

“Ik zou de ongelukkigste mens ter wereld zijn, als ik niet in de gunst van God zou zijn. Maar als ik zondig was, denk ik dat ik de stem (van God) niet zou horen. Ik zou willen dat iedereen het zou horen zoals ik het hoor.”

Jeanne d’Arc geeft aanvankelijk niets toe van de zaken die haar ten laste worden gelegd, maar bekent uiteindelijk toch nadat er gedreigd is met marteling. Ze tekent dan een verklaring waarin ze aangeeft dat ze nooit woorden van god en heiligen door kreeg. Zij wordt hierop veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.

Vijfentwintig jaar na haar dood liet paus Calixtus III het proces herzien. Ze werd onschuldig bevonden en kreeg bij de plechtige uitspraak van het proces op 7 juli 1456 de titel van martelares. In 1909 werd ze uiteindelijk zalig verklaard door de Katholieke Kerk en in 1920 volgde de heiligverklaring. Ondertussen wordt ze gerekend tot de patroonheiligen van Frankrijk, samen met Dionysius van Parijs, Martinus van Tours, de heilige Lodewijk en Theresia van Lisieux.

Hôtel IBIS

4, rue du Marechal Foch – 45000 Orléans

 

Tel  00.33.238.54.23.11

www.ibis.accor.com/ibis_hotel/orléans