Rit 7: Duras – Aire sur l’Adour
Afstand: 137 km - Weer: zonnig tot 25 graden YES!!!!!
SPONSORS:
TT ELEKTRO – MERLOO – MARCEL VANDENVONDER – LOODGIETERIJ FRANCOIS JANSSENS – LEMBREGTS - PJORRE BETON – BEENHOUWERIJ HET EINDEKEN
KOVERA EN BOUW VOET
Vooreerst sorry, maar Wifi problemen stuurden het doorsturen van foto’s en het versalg van de rit van gisyeten danig in de war….
Na een grandioos lekker avondeten van gisteren konden we ook nog naar het centrum van Duras waar er een gezellige en drukke markt was. Blijkbaar was iedereen uit de wijde omgeving hier aanwezig. Duras, een kleine gemeente met amper 1200 inwoners, is pittoresk; met een mooi 12de eeuws kasteel en oude gebouwen.
Het hotel was top.
Deze morgen dan paniek in de groep. We verzamelden de fietsen uit de garage, de valiezen gingen op de camion, de bidons werden gevuld, maar er bleek één helm nergens te vinden. De camion werd uitgekamd, de garage van de fietsen werd opnieuw doorzocht en drie man doorzocht kamer 7.
Nergens een helm te vinden. Herman opperde dat hij een reservehelm had en dus kon Eric verder.
Rond de middag, we picknickten na circa 70 km, telefoon van het hotel dat de helm gevonden was. Verstopt achter de draperieën.
De camion rap ingeladen en richting ons vorig hotel dan om alles op te pikken, helm, binnenbandjes, aftrekkers (of hoe heet dat in t goe Nederlands ???).
Ondertussen fietsten de andere bedevaarders-pallietertrappers verder zuidwaarts. Naar ik net hoorde ging het over prachtige wegen. Waren de eerste 70 km nog druk dan waren de volgend 67 rustig en prachtig om te fietsen.
Het gespreksonderwerp op het terras in Aire sur l’Adour daarnet was: Is er een mol in de groep en zo ja WIE is het. De eerste rit: versnelling kapot. Rit 2 :wiel kapot. Rit 3: versnelling kapot. Dan de regen; Zou de Mol DAT kunnen regelen? En vandaag nen helm weggestopt. We houden ons hart vast. Wat morgen. Er is als sprake dat enkelen bij de fietsen willen slapen.
Nu is t nog effe wachten op onzen diner om 19 uur en dan nog een drankske. Morgen blijkbaar 1800, 2000 of zelfs 2300 hoogtemeters, afhankelijk van de persoon die het verklaarde. Wel is het zo dat we morgen aankomen in St Jean Pied de Port en dat de camino daar echt begint. Bedevaarders alom dan.
Oh ja, vandaag passeerden we de Tour de France. Zij fietsen noordwaarts en wij zuidwaarts in dezelfde regio enkel met een afstand van ongeveer 30 km tussen de 2 parcoursen.
Alles OKE met de manschappen ! De Mol???
En morgen richting Pyreneeën….
Enkelen slapen al onrustig daar ben ik zeker van.
Vandaag rit 7 van de veertien, De matrassen mogen gedraaid worden.
Duras - Aire sur l’Adour
Vrijdag 16 juli 2021 - 137 km
Wegkapiteins: Ronny Delmé – John Nys – Filip Siongers
Bijzitters: Eric Clé – Eddie van den Broek
Marmande
Na 23 km - nog 114 km
In de eerste eeuwen van onze jaartelling was er slechts een gehucht genaamd Granon. In de 10de eeuw duikt de naam "Mirmande" op, wat betekent ‘een huis ontworpen om de Garonne te controleren’. In 1182 gaf Richard Leeuwenhart geboorte aan de stad Marmande door het verlenen van een handvest van de douane met speciale vrijstellingen. In 1229, na de oorlog tegen de Katharen, werd Marmande uitgeroepen tot "nieuwe land van Frankrijk”. Door de locatie op de grens tussen de Guyenne en Gascogne was de stad afwisselend Frans of Engels tijdens de Honderdjarige Oorlog. Nadien kon de stad groeien. Er kwamen verschillende kloosters zoals o.a. deze van de Franciscanen (1275), welke verbrand werd tijdens de oorlogen van de religie. In de 18de eeuw werd een boot- post gecreëerd tussen Bordeaux en Toulouse en in 1838 bouwde men de eerste hangbrug (herbouwd in 1932). In 1855 was er de inhuldiging van de spoorlijn Bordeaux-Toulouse en in 1856 deze van het Canal de Garonne.
In de tijd van de Kruistochten was Marmande een belangrijk steunpunt van de ketters. Het werd in juni 1219 ingenomen door kroonprins Lodewijk en Amaury VI van Montfort. Ongeveer 5000 inwoners werden afgeslacht.
De gotische Notre-Damekerk, daterend uit de 13de en 14de eeuw, waarvan de gevel getooid is met een mooi roosvenster, huisvest een Graflegging en een barok altaar in verguld hout uit de 17de eeuw. Het renaissance klooster uit 1540, dat gelegen is naast de kerk, en waarvan een zuilengalerij is blijven bestaan, heeft een Franse tuin met het label Opmerkelijke Tuin.
Lacaze
Na 43 km - nog 94 km
Het Kasteel van Lacaze is een monument dat ligt in de Tarnvallei. Het is een populaire beziens-waardigheid onder vakantiegangers als ze in de streek verblijven.
Casteljaloux
Na 46 km - nog 91 km
Het kuuroord van Casteljaloux, gekend voor het warme water met weldoende werking, heeft als specialisatie de behandeling van reuma, neuralgie en anemie.
Casteljaloux betekent echter ook het historisch centrum, waar restanten van de versterkingen en oude verblijven, waaronder het Koningshuis uit de 15de eeuw, getuigen van het verleden. Verder is er de kerk van Casteljaloux, gebouwd in 1401, vernield in 1568 door de calvinisten en gerestaureerd tussen 1711 en 1831. Het heeft prachtige gebrandschilderde ramen; het Maison du Roy (momenteel Bureau van Toerisme; foto) waar koningen Louis XIII en Louis XIV verbleven en het klooster en Kapel van Cordeliers.
Les Landes
Het grondgebied van Landes wordt bijna geheel bedekt door een enorm dennen-bos dat zich uitstrekt over de twee departementen Gironde en Landes. De bodem bestaat uit zand. Door een laag tufa (een poreuze steensoort net onder de opper-vlakte die het water uit de meren vasthield) veranderde tot een eeuw geleden het hele gebied ’s winters in een moeras. Het was onmogelijk dicht bij de zee te wonen of landbouw te bedrijven omdat de duinen zich constant verplaatsten.
Ook de monding van de Ardour verhuisde van Capbreton naar Vieux-Boucau, een afstand van 32 km. In de 16de eeuw werd zijn loop vastgelegd door een kanaal nabij Bahonne. Dit was het begin van de drooglegging van Landes. De aanplant van dennenbomen betekende het einde voor de zwervende herders en hun kudden. Het binnenland van Landes is nog steeds dun bevolkt, maar de bewoners zijn welvarend geworden door het dennenhout. Aan de kust komen in de zomer veel toeristen. In 1970 werd van een deel van het bos een natuurpark gemaakt. Een stoomtreintje brengt bezoekers naar Marqueze, waar een typisch 19de eeuwse airial (open plaats) is gerestaureerd. Deze plaats herinnert aan de verdwenen wereld van Landes toen herders nog op stelten rondzwierven en het moeras nog niet was drooggelegd. Hier vindt u nog traditionele auberges landaises, houten huizen met schuine daken en kippenhokken op palen vanwege de vossen.
Armagnac
Deze drank wordt door de 100-jarige inwoners van de Landes, die er alle dagen van drinken, de ‘ouderlingenmelk’ genoemd. Ongetwijfeld omdat het gedeelte van de wijngaard gelegen in de Landes de meest verfijnde en fruitige brandewijn produceert.
Niets is meer Gascons dan de Armagnac. Deze bevindt zich in het hart van Gascogne en strekt zich uit over drie departementen: Gers, over het oostelijk deel van de Landes en over een gedeelte van Lot-et-Garonne dat bijna loopt tot aan Néracais. Men onderscheidt drie soorten: vooreerst Bas Armagnac in het westen dat zich onderscheidt door zijn delicate aroma, vervolgens Thénarèze Armagnac in het centrum dat de sterkste en krachtigste soorten brandewijn heeft en tenslotte Haut Armagnac dat tegenwoordig nog slechts een heel klein deeltje van de produktie voor zijn rekening neemt.
De druiven die worden geoogst in oktober en op traditionele wijze tot wijn worden verwerkt zijn hoofdzakelijk afkomstig van de ugni-blanc, de colombard, de folle blanche en de baco blanc. Maar men vindt er ook enkele oude traditionele wijnsoorten terug, zoals de jurançon blanc, de clairette de Gascogne, mauzac of graisse. En het is dan pas tijdens het distilleerproces dat zich veranderingen voordoen. Eerst en vooral moet de distillatie gebeuren in een bijzonder distilleertoestel, het armagnac-distilleertoestel, vastgelegd in 1818 door een koninklijk besluit van Lodewijk XVIII. De wijn wordt vervolgens in één ruk gedistilleerd en wanneer hij uit de koperen ketels komt, heeft hij een hele metamorfose ondergaan: de ietwat lichte witte wijn is een kleurloze, maar krachtig geurende vloeistof geworden die een gehalte haalt tot 72°.
Onmiddellijk na de distillatie wordt de brandewijn in enorme vaten van 400 liter gegoten, waarvan het vers gekapt hout uit de bossen van Gascogne of Limousin komt. En in deze vaten start dan de complexe chemische werking tussen de alcohol en het hout. De brande-wijn verrijkt zich langzaam met de geur en de donkere kleur van het jonge hout. Om de evolutie te beëindigen, wordt de drank vervolgens nog eens overgegoten in oudere vaten. En terwijl de graad vermindert, wordt de drank steeds zachter. In de laatste fase gaat de wijnmeester de alcohol aanlengen met andere soorten brandewijn van verschillende ouderdom. Behalve als hij zou beslissen om de Armagnac te laten evolueren tot die zijn natuurlijke ouderdom heeft bereikt. Deze flessen hebben meestal een jaartal.
Maar eens de armagnac gebotteld is, stopt de evolutie. Hij behoudt zijn alcoholgehalte, ten minste 40°, en zijn kwaliteit. Nu is het aan de proever om te herkennen welke schakeringen de drank in het vat heeft aangenomen: vanille, zoete vruchten, pruimen, viooltjesparfum,…
De armagnac wordt het best gewaardeerd aan het eind van een goede maaltijd, in een glas dat u verwarmt in de holte van uw hand. Maar de drank is ook onmisbaar bij het maken van een taart, dankzij de oranjebloesem zorgt hij voor de smaak in het recept.
Houeillès
Na 60 km - nog 67 km
De Notre-Damekerk werd gebouwd in de 13de eeuw en staat sinds de jaren 1920 op de monumentenlijst. Het is een versterkt religieus gebouw. De klokkentoren (16de eeuw) met de donjon weerspiegelt zijn defensieve rol in de Middeleeuwen.
De stad leed fel door bombardementen in juni 1944, wat een aantal sporen achterliet waarvan sommige nu nog merkbaar zijn.
Met een wandeling door het dorp kan je genieten van de Kerk van Jautan of de feodale terpen van Larche en Jautan.
Labastide d’Armagnac
Na 93 km - nog 44 km
Labastide-d'Armagnac (700 inw) is gesticht in de 13de eeuw. Het Koninklijke plein (place Royale), midden in het middeleeuwse dorpscentrum, is gewoon prachtig met zijn typische oude huizen met bogen en de indrukwekkende versterkte klokkentoren.
Bij de begraafplaats, in de voormalige protestante tempel uit de 17de eeuw, is tegenwoordig een museum ondergebracht, gewijd aan bastides, Franse benaming voor nieuw aangelegde en versterkte nederzettingen.
De Notre Dames des Cyclistes is een kapel in Labastide-d'Armagnac waar men telkens voor de ronde van Frankrijk gaat bidden voor een goed verloop van de Tour. De kapel staat 2 kilometer ten zuiden het stadje.
De kapel in romaanse stijl dateert van de 11de eeuw en behoorde tot een versterkt geheel van de orde van de Tempeliers. In de jaren '50 schuilde Abbé Joseph Massie er tijdens een onweer gedurende een fietstocht. Massie richtte ze in als "wielerkapel" en de kapel werd heringewijd door Paus Johannes XXIII. Enkele bekende wielrenners lieten er hun shirt hangen. Daarnaast trouwde Luis Ocaña er in 1968 en was eveneens zijn begrafenis er in 1994.
Op 9 juli 1989 vertrok een etappe van de Tour hier. Daarnaast passeerde de tour hier in de jaren 1984, 1989, 1995, 2000 en 2017. Sinds enige tijd is de kapel een toeristisch trekpleister. In 1996 werd de kapel beschermd.
In de kapel hangen meer dan 600 koerstruien, waaronder die van Anquetil, Poulidor, Merckx, Hinault, Bobet, Simpson, enz.
Cazaubon
Na 103 km - nog 34 km
Cazaubon (1650 inw) heeft geneeskrachtige baden in zijn deelgemeente Barbotan-les-Thermes. Barbotan-Les-Thermes is een spa waarvan de wateren en slib die heilzaam zijn voor de behandeling van o.a. reumatische aandoeningen, osteo-articulaire pijn en artritis. Het gebruik van Barbotan's wateren en thermisch slib voor therapeutische doeleinden was al bekend voor het christelijke tijdperk. Reeds in de 16de eeuw was de heilzame werking bekend. Het is een van de weinige stations die veneuze en reumatologische aandoeningen tegelijkertijd kan behandelen. Barbotan is een van de drie kuuroorden in de Gers. Het vertegenwoordigt 90% van de curisten. Begin jaren 1990 woedde een felle brand die resulteerde in een reeks van verwaarlozingen.
Om Cazaubon binnen te fietsen moeten we wel een klim nemen.
Aire sur l’Adour
Na 137 km - nog 0 km
Het rustige Aire sur l’Adour (6000 inw) ligt aan de rivier Adour in het wijngebied van Zuidwest-Frankrijk.
De beroemde stierenvechter Iván Fandiño overleed in Aire-sur-l'Adour nadat hij op 17 juni 2017 werd ‘bewerkt’ door een stier.
De bezienswaardigheden zijn de Aire Kathedraal, gebouwd in de 11de eeuw, maar gerenoveerd in de 14de en 17de eeuw.Verder is er de gotische kerk van Sainte-Quitterie gewijd aan Saint Quiteria, die volgens de christelijke traditie hier in de 5de eeuw werd onthoofd. Deze kerk is een monument op de bedevaartsroute van St Jacob.
De Carmel Saint-Joseph is een actief religieus huis. Zoals de naam al doet vermoeden, werd het eerst opgericht en bewoond door een gemeenschap van karmelieten zusters, alvorens te worden toevertrouwd aan de Gemeenschap van de Negen Wegen, een katholieke gemeenschap met een oecumenische roeping.
De carmelkerk heeft een klein eiken orgel uit 1890 met een klavier aan de zijkant.
Luis Ocaña
Het is de regio van wijlen Luis Ocaña. Mont de Marsan was zijn woonplaats. Hij won in 1970 de Ronde van Spanje en na een opgave het jaar daarvoor werd hij nu 31ste in de Ronde van Frankrijk inclusief een ritzege. Pas in 1971 kon hij zich in de Ronde van Frankrijk tot uitdager van Eddy Merckx ontpoppen. Hij won de 8ste rit met aankomst op de Puy de Dôme en reed Merckx uit het geel twee dagen later in de rit naar Grenoble. Maar het was in de 11de rit dat hij zich de legende binnenreed. Hij won de rit naar Orcières-Merlette met 5'52" voorsprong op Lucien Van Impe. Merckx werd 3de op 8'42". Ocaña had nu 8'43" voorsprong op Joop Zoetemelk, Merckx stond pas 5de in de tussenstand op 9'46". De Tour leek beslist. In de daaropvolgende rit naar Marseille ging Merckx van bij de start met een aantal ploegmaats in de aanval en pakte 2 minuten terug. De eerste Pyreneeënrit werd Ocaña fataal. Hij viel in de doorregende afdaling van de Col de Menté en moest opgeven. Merckx won de Tour uiteindelijk met bijna 10 minuten voorsprong op Zoetemelk.
Het daaropvolgende jaar moest het grote duel worden tussen beide protagonisten, maar Ocaña werd op afstand gefietst in de proloog, de ploegentijdrit, de eerste tijdrit en de eerste bergrit. Hij verloor verder tijd op de Mont Ventoux, eindigde in het spoor van Merckx in de rit naar Orcières-Merlette. Hij startte uiteindelijk niet meer in de 15de rit, toen hij al op 12 minuten gerangschikt stond. In 1973 duelleerden de grote rivalen opnieuw, deze keer in de Ronde van Spanje. Merckx won 6 ritten en won met 3'46" voorsprong op Ocaña, die zonder ritzege bleef. Ocaña won vervolgens wel voor de 3de keer de Dauphiné Liberé en overklaste, in afwezigheid van Merckx, zijn tegenstanders in de Ronde van Frankrijk. Hij won 6 ritten en had op het einde 15'51" voorsprong op Bernard Thévenet. In de rit naar Les Orres herhaalde hij zijn prestatie van in 1971 naar Orcières-Merlette. José Manuel Fuente eindigde op 0'58", Mariano Martinez (3de)op 6'59" en Zoetemelk (5de) op 20'24".
Nadat hij bij een bloedtransfusie hepatitis C had opgelopen, pleegde hij op 19 mei 1994 thuis zelfmoord.
Hôtel N’ATURA
28 Avenue de 4 septembre, 40800 Aire sur l’Adour
Tel 00.33.558.71.66.17 -
www.naturahotel.fr - email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
